Nog een oudje van Plazilla: uit 2014. Dat was in de tijd dat ik wel egels, maar nog geen wildcamera had. Nu zie ik ze elke avond aan het buffet, zelfs nu nog in december. Dat wil zeggen de kleintjes die nog even door moeten eten - de grote joekels slapen al. Misschien wel in het egelhuisje - dat staat er namelijk nog steeds. Maa...

Dit artikel heb ik zo'n 5 jaar geleden op Plazilla geplaatst en later weggehaald. Nu wij het vorig weekend weer over een rattenplaag hadden (en over de gevolgen van vergif) mag het op herhaling. Alleen helemaal onderaan heb ik een update toegevoegd - de rest is origineel. Het is inmiddels al weer een jaar of zeven geleden dat ik...

Ook ik erger mij mateloos aan de reclameboodschappen midden in de artikelen. Bijzonder ergerlijk vond ik dat er in het ontroerende artikel van Willemijntje om de haverklap een advertentie voor gemakkelijke stoelen en de 'goedkoopste luxe badkamers van Drenthe' stond: de bot zoekt een woord op waar hij een commerciële boodschap ...

De afgelopen week sloeg de eerste nachtvorst toe (hier tot – 3C), en samen met de nodige hoeveelheid regen leverde dat heel wat wazige beelden op. De katten kan ik goed uit elkaar houden, maar de vossen, die toch al regelmatig van kleur veranderen, zijn in de mist moeilijk te onderscheiden. Einstein wordt iets donkerder nu en ...

Het menselijk leven bestaat uit diverse hoofdstukken: hoe langer je leeft hoe meer het er worden. Sommige overlappen elkaar, andere sluit je af en soms ben je de sleutel een beetje kwijt. Maar dan kwam ChrisRik en gooide met haar prachtige serie over Ceylon weer een deur open - naar herinneringen die al heel diep weggezakt waren...

"Ik was net helemaal achter in mijn eigen wildernis: stralende zon en rond de 20 graden - bij de oude vlierstruiken en de dichte braamstruiken, waar in de lente veel vogels broeden. Dan kom ik daar niet, om ze niet te storen. Nu wel, en dat heb ik dan ook met krassen op mijn benen moeten bekopen. Eigenlijk moet je daar met een m...

Een vorige keer schreef ik al over de onverwachte wijnoogst in opkomst, en nu de gouden oktobermaand aangebroken was ben ik vrijdag, bij stralende herfstzon, toch maar weer naar mijn eerste en enige druivenstok gaan kijken. Bovendien was het ook tijd voor de eerste appels en peren. De sterappelboom had precies 5 kleine appeltjes...

Ik had het Chris al beloofd: een verhaal van zo'n 40 jaar geleden uit Colombo, de hoofdstad van het mooie Sri Lanka. Het was één van een hele reeks ontmoetingen met slangen die ik in mijn leven gehad heb: adders hier op de Nederlandse heide, een copperhead in Amerika, een zwarte cobra in de onderaardse gangen van het eiland Se...

Dit schreef ik in mijn vorige aflevering in een reactie: Er is trouwens nog iets anders waar ik verbaasd over ben. Een van de poezen (de kleinere, hier ook weleens genoemd: Tijger number two) wil vriendjes met mij worden. Ze heeft nu de gewoonte om op een drafje op mij af te rennen als ik in de tuin kom, kopjes te geven en om mi...