Eens heel lang geleden in het koninkrijk Toverland, hier ver vandaan, leefde een klein meisje, Rozemonde genaamd. Haar vader was d...

Ah merde! – een kort verhaal “Denk je dat het ooit had gewerkt tussen ons?” Haar hoofd is licht schuin gebogen en met ogen d...

Depressie.. De “onzichtbare” ziekte. Niemand ziet je pijn. Ze zien alleen de glimlach op je gezicht. Toen ik voor het eerst in...

Twee gnostici die het autonoom denken predikten.. Apollonius van Tyana(Oudgrieks: Τυάνεoς Απολλώνιος) (2 n. Chr. -...

Tot maandag Ziara!, zei John terwijl hij voorbij het loketje liep. Tot maandag!, riep ik terug. Mijn loket is het meldloket als mensen binnenkomen. Ik vang iedereen op en dan breng ik ze even naar de wachtkamer, waar ik ze voorzie van een kopje koffie met een voorverpakt koekje. Het eerste aanspreekpunt. Altijd in beeld dus. Maa...

Ik had een beetje last van mijn maag terwijl ik naar haar huis fietste. Eén op één contact vind ik sowieso al eng en al helemaal als het gaat om haar. Op school maken we er onderling wel eens geintjes over hoe we haar versieren. Juf Sexy noemen we haar. Nooit in haar bijzijn natuurlijk, maar als jongens onder elkaar waren we ...

Mijn medecursisten kijken verstoord op als ik binnenkom. Zoals gewoonlijk weer eens te laat. Ik mompel Sorry, sorry en neem plaats in het bankje.Alhoewel bankje, het is eigenlijk een stoel, met daaraan vast een in- en uitklapbaar tafeltje, waarop je je spulletjes kwijt kunt. Ik klap het tafeltje weg, want mijn spullen heb ik in ...

Op mijn 13e wist ik het al, ik was er echt van overtuigd. Andere meisjes in mijn klas wilden stewardess worden of juffrouw, maar ik niet, ik wilde non worden. Eerst moest ik mijn middelbare school afmaken. Ja, misschien was het vroeger zo dat nonnen niet naar school gingen buiten de kloostermuren, in deze tijd werd ook van een n...

Met het mesje trek ik groeven in het schuim als een landbouwmachine die door het koren heen rijdt om de verse oogst te verzamelen. De halmen op mijn wangen zijn weliswaar niet van dergelijke lengte, maar het doet me er evengoed aan denken. Ik schraap met opperste concentratie de haartjes van mijn gezicht. In gedachten oefen ik h...

~De Gluurder ~ "Au verdomme", sis ik. Ik zit met mijn knie in de doorns. Verdorie, ik moet ook mijn plek wat beter uitzoeken. Maar zo heb ik wel het beste beeld. Ik kan precies onder de gordijnrand door kijken zonder gezien te worden. Ik kijk mijn ogen uit. Ze loopt al een tijdje in haar hemdje en slipje rond. Net zag ik dat ze ...

Ik had net gedoucht en stond voor de kast te bekijken wat ik aan zou trekken. Ik had zin in iets luchtigs, het was buiten al flink warm en ik zat er niet op te wachten meteen weer klam te zijn, na me net te hebben opgefrist. De zomer was nu goed begonnen en ik voelde me op mijn best. Dit was het deel van het jaar waarin ik mijn ...

Tot maandag Ziara!, zei John terwijl hij voorbij het loketje liep. Tot maandag!, riep ik terug. Mijn loket is het meldloket als mensen binnenkomen. Ik vang iedereen op en dan breng ik ze even naar de wachtkamer, waar ik ze voorzie van een kopje koffie met een voorverpakt koekje. Het eerste aanspreekpunt. Altijd in beeld dus. Maa...