De humor van een epidemie - een beestenbende is het...
Wat is het toch heerlijk om kind noch kraai te hebben waar je om wakker ligt: dan kun je het nieuws van de dag ook met een beetje humor verwerken. De lockdown, de stijgende besmettingscijfers, het aantal slachtoffers en de worstelende politiek. Op drie fronten tegelijk zitten ze hier met de handen in het haar: de lockdown, de inentingen en de toeslagenaffaire. Nee, het is geen pretje om tegenwoordig beleid te moeten maken, al helemaal niet met de verkiezingen in het verschiet.
Iedereen jammert om meer steun: van de voedselbanken (die tegenwoordig in geld lijken te zwemmen!) tot alle mogelijke 'ondernemers' die nog geen verliezen ten opzichte van vorig jaar kunnen aantonen, omdat ze pas dit voorjaar met hun zaak begonnen zijn. Die vallen dus buiten de termen van de royale overheidssteun. Ik heb het wel vaker gezegd: leg ergens een grote hoop geld neer en ze vallen over elkaar heen om daar hun deel van te bemachtigen: recht of geen recht. Net als kippen die kans gezien hebben om een emmer met graan om te gooien, of als eksters die bij het krieken van de dag over de laatste, in de regen van de nacht zacht geworden, kattenbrokjes heenvallen. Komt er straks wéér een grote schoonmaak om al die slimme jongens en meiden die ten onrechte een greep uit de subsidiepot gedaan hebben op te sporen en hen hun buit af te nemen? Of durft nu niemand meer fraudeurs aan te pakken?
De ellende is wereldwijd. Ruim anderhalf miljoen doden tot dusver - ach, denk ik dan: mensen genoeg. Teveel eigenlijk. Ik haal dan ook mijn schouders op over al dat gejeremiëer van de Goede-doelen-propagandisten die bang zijn dat de explosieve bevolkingsgroei in ontwikkelingslanden tot stilstand komt: zo gaat dat nu een keer in de natuur. Maar geen nood: zolang elke vrouw daar nog gemiddeld 5-6 kinderen krijgt is er niets aan de hand. Die komen straks gewoon over de Middellandse Zee op de vleespotten van de EU af. Je kunt tegenwoordig zelfs bij AMREF Flying dokters voor vijf € een compleet kraampakket doneren: voor al die arme moeders die hun zoveelste kind niet zelf kunnen verzorgen.
Menselijk gedrag is soms verbazingwekkend. Het hamsteren bijvoorbeeld: in Nederland vochten ze elkaar voor de laatste rollen WC-papier de tent uit, in Frankrijk onstond er een run op wijn en condooms (best sympathiek van de Fransen!) , in Duitsland waren de schappen met ingeblikte worst en maaltijdsoepen binnen een week leeg en in de V.S. werden er ongekende vrachten wapens en munitie ingeslagen: volgens het aloude motto 'If you can't outrun it - shoot it'. Als je naar de cijfers kijkt hebben ze daar niet veel virussen in het teleskoopvizier kunnen krijgen.
Waar ik nog het meest verbaasd over ben is dat alles wat zogenamd 'kwetsbaar' is met voorrang beschermd moet worden. Dat is tegennatuurlijk en werkt averechts - bij epidemieën in de rest van de dierenwereld sneuvelen de zwakkeren het eerst, en daar is ook niets mis mee. Maar dat is natuurlijk de hersenspoeling door de wereldreligies die ons al twee millennia lang geïndoctrineerd hebben. Als ik de paus hoor oreren denk ik: Man, heb je ook nog zoiets als een restje verstand? Het virus slaat toe waar het hoort toe te slaan: in de dichtst bevolkte gebieden waar de mensen op elkaars lip zitten, en dan vooral bij de zwakkeren - net als de myxomatose bij een overpopulatie van konijnen. Laat die man toch blij zijn dat er zoveel zieltjes naar de hemel gaan - maar die leeft kennelijk nog steeds in het pre-Darwin tijdperk. Net als Erdogan trouwens, die heeft de evolutieleer uit de scholen verbannen: het wachten is daar op een nieuw 'apenproces'.
Maar laat ik vooral niet vergeten om u te wijzen op een spraakmakende nieuwe erkentenis: 'kwetsbare' ouders produceren 'kwetsbare' kinderen. Tot die conclusie komen deskundigen uit de onderwijswereld, daarbij van harte ondersteund door onze menslievende ombudslieden.
De aloude nature-nurture controverse lijkt nu definief beslist in het voordeel van de nurture-propagandisten. Hoezo genetische bagage? Het zijn de ouders die hun kinderen al in de eerste levensjaren verpesten, en daar moeten wij iets aan doen: met extra onderwijsinspanningen, liefst vanaf de wieg. Nooit gehoord van domme, gestoorde of luie ouders die domme, luie en gestoorde kinderen krijgen? Dit is de maakbare samenleving ten voeten uit... wéér een nieuwe taak voor de maatschappij. Ze konden wel gek wezen: op elk (meestal kinderrijk) gezin met steeds weer nieuwe kneusjes weer begeleiders, consulenten en andere deskundigen loslaten, anders halen die stakkers de achterstand nooit weer in. Alsof je van elke kleuter een doctorandus kunt maken, als je er maar extra aandacht en middelen aan besteedt. Ze kunnen wat mij betreft voor de meest 'kwetsbare' gezinnen beter de prikpil verplicht stellen - dat scheelt ook in de toeslagen en het aantal woningen. Ik zou ze de kost niet willen geven die er vrolijk op losjongen vanwege de kinderbijslag en de andere faciliteiten. Maar kennelijk wil men graag toch naar de 20 miljoen in 2035. Over stikstof gesproken...
En dan heb je nog al die idioten die denken dat ze straks met de inentingen een chip ingespoten krijgen die hen tot volgzame zombies maakt: laat ze maar, die kunnen wij ook best missen. De wereld zit sowieso al vol met volgzame zombies...ook zonder chip, dankzij onze onvolprezen online opiniemakers. Wat een wereld!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Intussen vermaak ik mij zoals gewoonlijk met het kleine wereldje om mij heen: mijn tuingasten. Ook daar is sprake van opportunisme en profiteurs: vooral van de buurtkatten die onmiddellijk toeslaan zodra ik in de avond voer naar buiten breng. Vandaar dat ik nu twee keer per avond/nacht met voer naar buiten ga, anders blijft er niets voor de wilde dieren over.
Het kattentuig: ik heb vijf vaste gasten nu - allemaal klaplopers uit de buurt die nu kennelijk thuis de neus ophalen als ze hun Aldi-brokjes voorgeschoteld krijgen:
De wilde dieren komen later aan de beurt: hier Fokje - die schrokt als vanouds!
Hier het dansmarieke van alle kanten:
Onder: een mooie shot van Einstein.
Er is nog één egeltje dat komt eten - de rest slaapt kennelijk al:
Hier onder de huismerel (het mannetje, met de gele snavel):
En zo komen wij hier de kerstdagen wel door...lockdown of niet. Ik hoef tenminste niemand uit te nodigen. Alleen maar voer neerzetten, dan komen ze vanzelf...
De rest van de wereld zal mij een zorg zijn. Ik heb er in elk geval geen slapeloze nachten over. Ze doen maar...
Door Zevenblad aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (253)
Reacties (10)
Jij overtreedt de regels van de wet (volgens België). Bij jou is het GROOT feest met veel genodigden. In België mogen we maar één iemand uitnodigen voor het kerstmaal , hahaha
Wat een vrij, onbezorgd leventje daar bij jou!
Geniet ervan. Het is altijd leuk om 's nachts mee te dwalen in je tuin.
Wij houden ons ook gedeisd hier. Niettegenstaande we fervente reizigers zijn, hebben we daar nu helemaal geen verlangen naar. We genieten van een wandeling in de natuur, onze tuin en de poezen uit de buurt komen hier ook...
Het wordt dus een heerlijk rustige kerst, zonder verplichtingen.
Ik wens jullie veel plezier en vooral gezondheid.
Hier komt het wel goed.
Voor jou ook een goede gezondheid.
binnen te halen en de petitie te kunnen aanbieden om de lockdown op te heffen.
Ja zo is het wel wat je schrijft, maar ieder voor zich en God en Allah en Harry voor iedereen.
Er komt wel weer een einde aan die race voor het bestaan-recht. Leuk om weer je trouwe
dieren te mogen voeren en te zien. Hier is het wat aan de rustige kant met de vogels en de eekhoorns Ook de reebok met aanhang is ook blijkbaar binnen gebleven:-)
Vogels heb ik hier genoeg, in alle soorten en maten. Daar zit alleen geen camera op.
Mijn geadopteerde half wilde aanloopkat zit de hele dag voor de glazen schuifpui haar neus plat te drukken. Maar sinds zij vorige maand een jonge mees gepakt heeft laat ik haar pas naar buiten als het donker wordt.
Maar dan komen de katers, en daar is zij ook niet van gediend. Ze wordt zo langzamerhand weer een echte huiskat.
De andere is zeven jaren ook bij ons geweest en genoot ook een geweldig leven en is van ouderdom overleden. Beiden zijn nooooit meer van het erf af geweest. Tussen onze eigen katjes en de twee zwervers is nooit ruz...