Deugniet

Onze Cocker is een echte deugniet. Soms zie je het al aan de blik in zijn ogen. "Wat zal ik nu eens gaan uitvreten?" De streken variëren van schattig, lachwekkend tot lastig.

Bij een lang weekend in een vakantiehuisje hoort natuurlijk het borrelen met lekkere hapjes erbij. Na het, met moeite, openen van de wijnfles en het snijden van een overheerlijke leverworst, kon het feest beginnen. Genietend van al het lekkers waren de wijn en de worst natuurlijk redelijk snel op. Uiteraard hadden wij best trek in een tweede ronde. Dus manlief loopt naar het keukentje en maakt nieuwe worst, legt het weer op het bordje en vraagt aan mij of ik soms ook nog een glasje wijn lust. Ik draai mij om en vertel hem dat ik dat wel lust. Ik draai mij weer om naar het bord met worst en zie tot mijn schrik dat het bord leeg is! Ik weet precies wie dat heeft gedaan! Mijn hond! Als ik hem aankijk zie ik een schulbewuste blik in zijn ogen. Hij weet best dat hij dat niet mag natuurlijk. Schuldbewust springt hij op de bank en kijkt mij aan alsof hij wil zeggen "ja, hoor eens....dan moeten ze dat salontafeltje maar niet zo laag maken hoor!"  Ergens heeft hij wel gelijk. Die tafeltjes zijn ontzettend laag. Ik heb ontzettend staan lachen. Boos worden kon ik natuurlijk niet. 

Katten

Katten vind onze hond enig!.....In zijn voerbak dan. Toen wij hem pas hadden is mijn arm bij iedere kat die in zicht kwam zo ongeveer een halve meter uitgerekt. Hij moet en zal die katten te grazen nemen. Dat lukt natuurlijk niet want die katten vliegen sneller weg dan hij ze kan pakken. Nu heb ik hem geleerd, en dat heeft even geduurd, om niet meer iedere kat die hij ziet aan te vallen. Dat werkt.....meestal. Als ik de kat zie geef ik hem met 'nee' aan het beestje met rust te laten. Het komt echter ook voor dat ik de kat nou net niet heb gezien en dan gaat het alsnog weleens mis. Maar, we boeken vooruitgang!

Buurman

Een van de buurmannen uit de straat is dol op fietsen. Mijn deugnietje vindt een fiets echter drie keer niets. Buurman heeft er ook een rammelende bak achter hangen. Hoewel de buurman onze hond nooit iets heeft misdaan, is onze hond absoluut niet gecharmeerd van de buurman. Ik vermoed door de lawaai makende fiets. Echter, ook als hij de goede man zonder fiets ziet is hij persona non grata! 
Het beest is bijzonder slim. Hij herkent de buurman overal. En dat geldt ook voor de postbode. Al is het in een andere straat, hij weet het gewoon. En zelfs het verschil tussen een bestelbusje en het bestelbusje van de post herkent hij. 

Ik vraag mij af waarom hij zo slim is! Soms zou het handiger zijn als hij een dombo was! Alhoewel.......dat zou weer erg saai zijn.

BBQ

Hij weet al precies wanneer de bbq aan gaat. Hij gaat dan ook alvast op een strategisch gunstige plaats liggen om de bbq goed in de gaten te houden. Denk maar niet dat er iemand is die er met mijn spareribs vandoor zal gaan! Dit geldt overigens überhaupt voor de tuin en het huis. Onze hond is erg waaks, al is hij niet zo groot. 

In het begin vond ik die waaksheid niet zo geweldig. Iedere levende ziel die voorbij het tuinhek gaat wordt met een fanatiek geblaf begroet. Of met een hartattack weggejaagd, het is maar hoe je het bekijkt.
Toen ik echter een keer alleen thuis was en een onbekende de poortdeur open deed met naar alle waarschijnlijkheid geen beste bedoelingen, vloog onze hond diegene ook direct aan. Ik denk niet dat de persoon het nog eens gaat proberen! Ik kon buiten het hek een spoortje van bloeddruppeltjes volgen. Ik heb de persoon niet meer in de kraag kunnen grijpen, helaas. Het is echter nu achteraf wel een fijn idee zo'n waakse hond. 

Ja, met mijn hond beleef ik altijd wel wat. Hij is erg levendig en erg aanwezig. Voor ons is het net een baby, zo schattig. En zijn streken? Die neem ik voor lief. Het merendeel van zijn streken zijn lachwekkend. Ik hou van mijn hond.

Tallsay is een leuke en makkelijke manier om verhalen, artikelen en recepten te publiceren. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!