Het is een heel gevaarlijke ( corona ) tijd

Het is een heel gevaarlijke ( coronavirus ) tijd

Een blauw zwaailicht in de verte kondigt een voertuig van een hulpverlener aan. Even later zie ik de rode ambulance van de sécours met een flinke vaart richting de stad Alès rijden. Weer een slachtoffer van de gevaarlijke corona virus, of misschien een ongeval schiet het door mijn gedachten. Of wellicht iemand met hartproblemen of een andere gevaarlijke ziekte. Wie zal het zeggen…

Het is kei rustig op de departementale baan. Vanaf onze plek, hoog en droog op een klein bergplateau in het departement Gard, met niemand op korte afstand om ons heen, lijken we vrij veilig te zitten. Maar wat is veilig in deze gevaarlijke tijd. Onze postbus staat naast het hek bij de oude muur die ons eigendom omgeeft. Maar zelfs daar kun je besmet raken. Tenminste, als de postbesteller reeds besmet is en met blote handen, of tijdens een ferme niesbui, de postbox heeft besmet. Of zelfs door het aanraken van een briefkaart, een enveloppe of zelf door de reclamefolders die vrijwel wekelijks in de postbus worden gefrommeld. Daarom reinigen wij met desinfecterende doekjes elke dag de postbox heel grondig. Je moet er overigens niet te veel bij stilstaan want de gedachte aan dat rotvirus alleen al geeft aanleiding tot acuut kluizenaarsgedrag…

Wel houden we tegenwoordig het grote metalen hek gesloten. Iets dat we normaal overdag nooit doen. Iedereen is altijd welkom bij ons, maar niet gedurende deze spannende tijd. Nu moeten gasten zich bij het  hek melden en bepalen wij – op afstand – of we het hek zullen openen en de betreffende bezoeker toelaten…

Aan de ene kant geeft dit een enigszins veilig gevoel, doch aan de andere kant voelen we ons ook enigszins opgesloten. Alsof we reeds in een vrijwillige quarantaine zijn gegaan.

C'est juste comme ça, grogner n'aide pas… ( het is zoals het is, mopperen helpt niet )

Het is vanavond mijn beurt om te koken. Geen probleem, koken doe ik graag. Uit de vriezer in de kelder heb ik reeds vier kleine kalfskoteletten gehaald. De pot schaft vanavond; escalopes de veau aux légumes et mini pommes de terre. Of te wel; kalfskoteletten met groente en gekookte minikrieltjes. Dat alles begeleidt door een heerlijke droge rode Minervoie wijn.

Ik wens vooral de bejaarde lezers van dit verhaaltje veel geluk en sterkte in deze moeilijke tijden. En neem een ding van uw schrijver aan; geniet met volle teugen van de tijd die u rest. Want het leven kan in deze spannende tijd zomaar afgelopen zijn…

Leonardo

Tallsay is een leuke en makkelijke manier om verhalen, artikelen en recepten te publiceren. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!