Een dagboek bijhouden

Op m'n 10e kreeg ik mijn eerste dagboek voor mijn verjaardag, geloof ik. Een mooie chinees-achtige, zo'n boekje met een kaft van chinese stof. Ik zou best wel willen weten waar je die nog kunt kopen, want alle winkeltjes hier, die ze nog hadden, zijn er niet meer. Het aanbod is hetzelfde als in iedere andere grote stad, veel grote winkelketens en die boekjes waren bij een op zichzelfstaande winkel te koop. Jammer, ik vond en vind ze leuk.

Vanaf die tijd schrijf ik in een dagboek. Tot mijn 30e trouw iedere dag, daarna verwaterde het dagelijks schrijven. Nu doe ik het af en toe, als het uitkomt, maar vroeger 'verdween' alles wat niet hardop gezegd kon worden in mijn dagboek. Het heeft me door moeilijke tijden heen geholpen en ook alle fijne dingen zijn genoteerd. Je schrijft letterlijk van je af, en al schrijvend kom je dan op andere inzichten. Het lucht in ieder geval op.

Ik heb een aardige verzameling oude dagboeken opgeslagen, een grote doos vol met boekjes en schriften en die mooie chinese zit er ook bij. Soms versierde ik met foto's of andere plaatjes. 

Zoals gezegd, schrijf ik niet meer iedere dag, geen behoefte meer aan. Wat ik wel doe, is al onze uitjes in een schrift plakken, bijvoorbeeld een bioscoopkaartje of bon van een restaurant en daar dan een verhaalt bij schrijven. Van onze vakanties maak ik een boek met ook alle bonnen van terrasjes, kaarten van de omgeving en folder van het hotel met een verhaal erbij. Dat vind ik fijn. Zo ergens in december kijken we dan even in het boek, en halen we herinneringen op.

In de oude dagboeken kijk ik eigenlijk nooit. Misschien dat ik dat eens doe als ik 75 ben geweest. Lijkt me leuk voor lange avonden.

Tallsay is een leuke en makkelijke manier om verhalen, artikelen en recepten te publiceren. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!