De Amerikaanse keuken is er één van rijke en volle smaken. En dat kun je zeker terugvinden in de vele traditionele koekjesrecepten, die het land rijk is. Deze keer heb ik er twee uitgekozen, die voor wat betreft smaak zeer uiteenlopen, maar wat ingrediënten en bereiding betreft toch ook wel weer veel op elkaar lijken.
Amerikanen doen alles in het groot, dus ook de hoeveelheden van de ingrediënten zijn aanzienlijk; ik heb de originele recepten zelfs gehalveerd en dan nog kun je er ongeveer 34-40 koekjes (over het algemeen tweemaal een bakblik vol koekjes) van bakken, afhankelijk natuurlijk van hoe groot je ze maakt. Wil je er minder tegelijk bakken, neem dan de helft van dit recept. Of vries eventueel de helft van de te bakken koekjes in deegvorm in voor een volgende keer.
Gember is een zeer populaire specerij; het behoort tot de meest gegeten specerijen ter wereld. Gember wordt gewonnen uit de gemberplant (Zingiber officinale) en om precies te zijn: uit de wortel van deze plant. De smaak kan vrij sterk zijn en – afhankelijk van de bereiding – een bepaalde hitte afgeven; voor liefhebbers is dat je-van-het! Gember kan vers, geraspt of gedroogd en vermalen (als gemberpoeder) worden gebruikt. Gedroogde gember is scherper van smaak dan verse gember. Gember kan ook worden ingemaakt in geconcentreerd suikerwater (stemgember), of worden gebruikt als basis voor onder andere (gember-) thee of limonade (ginger ale). Gemberkoek is al jaren een geliefde lekkernij in Europa en daarbuiten. Zo geliefd, dat veel landen een eigen traditioneel recept kennen voor deze traktatie.
Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Nederlandse gemberkoek, de Belgische peperkoek, de Duitse Lebkuchen, het Engelse gingerbread, de Deense brunkager of de Zwitserse Biber. Behalve al die soms uit de kluiten gewassen gemberkoeken, bakt men ook wel kleine koekjes van een met gember verrijkt deeg. Zo ook in deze Amerikaanse versie van gemberkoekjes. Er zit zo ongeveer elke versie van gember in, die je maar kunt bedenken: verse gember, gesuikerde of stemgember en gedroogd gemberpoeder: vandaar de naam Triple (=driemaal). Toch is de gembersmaak in het koekje beslist niet overheersend, mede door de zoetheid van de bruine suiker en de stroop.
Verder nodig: een mengkom, een fijne rasp, een handmixer, een houten lepel of een spatel, een bakplaat, bakpapier.
Doe de boter en de bruine suiker in de mengkom en meng het geheel met de handmixer tot een gladde massa
Voeg daarna het ei en de stroop toe en mix dit goed door elkaar
Vervolgens kunnen de verschillende soorten gember, het zout en de bloem door de massa worden gemengd
Het deeg is nu plakkerig geworden; het mengen gaat nu wellicht beter met een houten lepel dan met de handmixer
Dek de kom af en zet deze ongeveer 2-4 uur in de koelkast (het deeg moet eerst flink koelen en opstijven)
Verwarm de oven voor op 175-180 °C
Bekleed de bakplaat met bakpapier
Haal de deegkom uit de koelkast
Vorm van het deeg kleine hoopjes en leg deze met ruime marges op het bakpapier (het deeg zal uitlopen tot platte koekjes; maak de hoopjes niet te groot, want dan vloeien ze tegen elkaar en krijg je één grote plak)
Bak de gemberkoekjes in 10-14 minuten in de oven op 175-180 °C af
Vervang de bloem (en daarbij het bakpoeder) door zelfrijzend bakmeel.
Vervang de stroop eventueel (gedeeltelijk) door appelstroop, honing, gerstemoutstroop of maple syrup.
Gebruik witte suiker voor een minder donker gekleurd koekje.
Pecannoten worden in de Amerikaanse keuken vaak verwerkt in taarten en koekjes. Niet zo gek, want de noten worden in diverse zuidelijke staten verbouwd. Georgia is daarbij de grootste producent met onder meer Texas, New Mexico en Arizona als goede volgers. Noten bevatten een stevige dosis vetten, maar gelukkig zijn dat vetten van de goede, plantaardige, onverzadigde soort. Pecannoten bestaan zelfs voor bijna ¾ uit deze vetten. Nu is er over elke notensoort ook wel wat goeds te vertellen en de pecannoot is daarop geen uitzondering., omdat deze ook de broodnodige vezels, vitaminen, mineralen en spoorelementen, bevat. Pecannoten bevatten zelfs een behoorlijk hoge dosis zink en vitamine B1. In dit recept kijken we echter niet alleen naar gezond (hoewel mooi meegenomen), maar ook naar lekker (minder gezonde boter en suiker). (Af en toe) snoepen van dit pecannotenkoekje is echter een heerlijke traktatie.
Garnering: ongeveer 50 gram aan hele pecannoten.
Verder nodig: een mengkom, een koksmes, een houten lepel of een spatel, een handmixer met gardes, een bakplaat, bakpapier.
Hak de pecannoten met een koksmes tot kleine stukjes
Doe de boter samen met de bruine suiker en de geraspte kokos in de mengkom
Meng het geheel met de handmixer tot een gladde massa
Voeg daarna het ei toe en mix alles goed door elkaar
Voeg dan bloem, zout, bakpoeder of baking soda toe en mix het geheel tot een homogene massa
Het deeg is wat droog, dus meng de gehakte pecannoten er als laatste met een houten lepel of spatel doorheen
Dek de kom vervolgens af en zet deze tenminste 3 uur in de koelkast (het deeg moet eerst flink koelen en opstijven)
Verwarm de oven voor op 175-180 °C
Bekleed de bakplaat met bakpapier
Haal de deegkom uit de koelkast
Vorm van het deeg kleine hoopjes en leg deze met ruime marges op het bakpapier (het deeg zal uitlopen tot platte koekjes; maak de hoopjes niet te groot, want dan vloeien ze tegen elkaar en krijg je één grote plak)
Druk in elk deeghoopje een hele pecannoot
Bak de gemberkoekjes in 10-14 minuten in de oven op 175-180 °C af
Eenmaal gaar en bruin gekleurd, kunnen de koekjes afkoelen, het liefst op een (taart-) rooster.
Vervang de bloem (en daarbij het bakpoeder) eventueel door zelfrijzend bakmeel.
Neem in plaats van donkerbruine basterdsuiker eens de lichtbruine, of misschien zelf de witte versie; de koekjes zullen dan ook wat lichter van kleur zijn.
Voeg nog wat vanille-extract of vanillesuiker aan het koekjesdeeg toe.
Voeg voor een wat andere smaak een theelepel kaneel, speculaaskruiden of koekkruiden aan het koekjesdeeg toe.
Deze koekjes blijven (in een afgesloten doos op kamertemperatuur) zeker een week goed. Je kun echter zowel het deeg als de gebakken koekjes invriezen; beide kunnen dan ongeveer 3 maanden worden bewaard. (Als je van het deeg al koekjes had gevormd en bevroren, hoef je ze overigens niet eens helemaal te ontdooien: leg ze direct op de bakplaat in de oven en bak ze alleen 1-2 minuten langer dan de baktijd voor de niet bevroren versie.)
Serveer de triple ginger en/of pecan butter cookies bij de koffie of de thee.
Serveer de triple ginger en/of pecan butter cookies als tussendoortje.
Serveer de triple ginger en/of pecan butter cookies eens verkruimeld in yoghurt, kwark of vla, of over een bolletje ijs.
Enjoy oftewel eet smakelijk!
© 2020 Foto's: Asmay, Office.microsoft.com, Pixabay.com.
Ierse-keuken-ginger-snaps-en-candy-potatoes-(gemberkoekjes-en-kaneel-kokosballetjes)
Turkse-keuken-tahinli-cevizli-kurabiye-en-sekerpare-(tahin-walnoot-en-hazelnootkoekjes)
Zweedse-keuken-mandel-kex-en-vaniljkakor-(amandel-en-vanillekoekjes)
Of lees verder via:
https://tallsay.com/asmaysrecepten of
https://asmaysrecepten.wordpress.com/ of
Reacties (8)
En deze koekjes ... dat zou dan zonder roomboter en stroop moeten.
Maar ik heb geen oven, omdat ik die niet nodig heb.
Vind het wel een prima artikel, alleen niet helemaal mijn smaak van koekjes ... maar dat kan.