Zoals ik in mijn vorige artikel schreef: vorige week had ik een ontmoeting met drie babyhertjes op een extra lange avondwandeling. Gisteren nam ik mijn camera mee in de hoop dat ik de drie kleintjes nogmaals zou zien maar zoals gevreesd: geen hertjes te bespeuren. Heel jammer maar gelukkig was er nog genoeg ander moois te fotograferen.
Een paar akkers verder reden de tractors op en af met mais. Het pad was dan ook regelmatig bezaaid met fijngemalen mais wat natuurlijk volledig past bij het herfstgevoel.
Languit op de grond om al dat moois vast te leggen... een mens moet er wat voor over hebben maar wat is het allemaal prachtig. Op het moment dat ik de foto's upload op de laptop wandel ik dezelfde route nog een keer in gedachten.
Op een gegeven moment trokken dreigende wolken naar ons toe om ons minuten later onder te dompelen in een regenbui. De bui was even snel weer over dan ze begonnen was en we konden weer verder...
Vanavond is er geen extra lange wandeling - de gewone is vanmorgen al gebeurd. Of we moeten ons bezoek buitengooien natuurlijk maar dat staat een tikkeltje onbeleefd. Geen nood: dan huppelen we gewoon wat langer in eigen tuin en bos waar ook genoeg te beleven valt:
Het groene in de tuin heeft echt een schitterende tint nu door de vele regen...
...en in ons bos komen we onmiddellijk in een ander kleurenpallet terecht:
Vandaag wil een kleine tuinbewoner gedag komen zeggen:
Onze kerstpoes ligt te slapen bovenop de droogkast in/op een oude slaapzak. De enige reden dat ze moeite doet om te bewegen of haar kopje op te heffen is als ze denkt dat ze (weer!) eten krijgt. Voor de rest boeit haar niets en ligt ze prinsesheerlijk te dutten. Waar onze kleine kater uithangt is een raadsel. Die zal in de houtplaats, één van de garages of misschien zelfs bij de kippen en geitjes aan het schuilen zijn van de regen en wind. En zo stevenen we af op een ouderwets gezellige herfstdag met veel regen en wind. Laat maar komen!
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (505)
Reacties (15)
En toch op het laatst nog een jonge zanglijster! Die hoor je vast vaker dan dat je hem ziet.
Hier was het bar en boos vandaag: veel wind en regen - vanavond maar vroeg naar buiten met het voer.
Die jonge zanglijster blijft heel veel op de grond. Eerst dacht ik dat hij niet kon vliegen maar gelukkig dacht ik fout. Ik zie hem een paar keer per week en altijd op dezelfde plaats: achteraan in de tuin aan de rand van ons bos.
Net voor het donker werd ben ik ook nog even naar buiten geglipt, de wind is hier nog krachtiger geworden vanavond.
Het is een waar plezier om jouw kunstfotografie te 'mogen' bewonderen.
En wat je schrijft 'het opnieuw beleven bij het uploaden van de foto's' -dat herken ik bij elk reisverhaal ook weer (al moet ik soms diep graven bij lang geleden reizen).
Fijne zondagavond nog.
Kan ik me goed voorstellen, nu het reizen bij jullie op een laag pitje staat kan je toch nog even teruggaan in de tijd en alles opnieuw beleven.
Eén wandeling in het bos (22 aug) en we waren dolgelukkig. Tot ... lumbago veroorzaakt door te zware revalidatieoefeningen. Tja, Rik heeft een rug met een verleden (2 hernia-operaties).
Tot op heden sukkelt hij nog met rugpijn. De revalidatie-oefenening zijn aangepast, maar nu voor 2 weken stopgezet. In plaats daarvan gaat hij 3 x per week naar kinesist ....
Tja, het is zoals het is hé. We hopen op een beter 2020.