Vrijdagavond, kwart na acht. De openhaard brandt, de meeste rolluiken zijn omlaag. De ene helft van het gezin is op stap, de andere helft geniet van een rustige vrijdagavond. Het moment dus om mijn ding te doen.
Zoals reeds veelvuldig gezegd: elke dag loop ik wel een paar keer de hele tuin af en nooit gaat het vervelen, geen dag is hetzelfde. Nu met de mooie herfstkleuren ben ik helemaal in m'n nopjes.
Deze week heeft het al heel wat geregend. In combinatie met de wind krijg je een instant herfstgevoel. Ondanks de regen en dus vele waterplassen komen de meesjes en duiven dagelijks trouw drinken aan één van de waterschalen. De kraaiachtigen waren deze week ook weer dichter bij huis te bespeuren. De familie E stort zich op de vele noten die ondertussen op de grond liggen.
Vorig weekend dachten we pech te hebben op een lange avondwandeling maar het bleek een zegen te zijn: halfweg kwamen we andere mensen tegen met twee windhonden. Ze kwamen uit een ander steegje en liepen ineens een eindje voor ons. Dat was dus een probleem voor onze dames, vooral onze herder. Even wachten en weer doorgaan, dachten we. Het zou toch al heel toevallig zijn als de andere wandelaars precies dezelfde route gingen volgen die wij voor ogen hadden... helaas, dat was het geval.
Omdat we geen zin hadden in een aan de riem trekkende, steeds bozer wordende herder besloten we van onze 'nieuwe' lange route af te wijken. De andere wandelaars gingen op een gegeven moment naar rechts, wij besloten dan maar naar links te gaan. En dat bleek mijn geluk. Links van het pad kwamen we regelmatig een zijpad tegen - tussen de akkers door. Bij één van die zijpaden stonden we even stil: snuffelmoment. Ik keek het zijpad in en zag iets, ik had nog niet meteen door wat. Het bleken drie babyhertjes te zijn! Natuurlijk had ik mijn camera niet mee, dat zou wel een prachtschot geweest zijn. Ze leken totaal niet bang en bleven gewoon staan. Heerlijk moment. Uiteindelijk besloten ze toch het maisveld in te trekken.
Als laatste willen de kippedames ook nog eens goeiedag komen zeggen. Hier komen ze:
Marie poseert als eerste. Daarna is het de beurt aan Nugget en Chickie:
Een fijn herfstweekend gewenst!
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (429)
Reacties (11)
Leuk zeg, die babyhertjes te zien !!!
De foto van Marie deed bij mij spontaan een glimlach tevoorschijn komen.
Ook voor jullie een fijn weekend gewenst. Al is het een zondag vol regen :-(
Ik heb ten volle van de regen en wind genoten (sorry!;)
Jammer dat je de hertjes niet op de foto gekregen hebt. Een drieling: dat gebeurt niet zo vaak bij herten. Ik hoop dat ze de winter doorkomen.
Voor de familie Eekhoorn is dit natuurlijk de mooiste tijd van het jaar. Alles in overvloed, en dan nog weten dat ze bij jou altijd op een maaltijd kunnen rekenen.
De kippen zien er ook geweldig uit.
Ook een heerlijk weekend!
Familie E heeft hier alles wat ze nodig hebben en ik heb zelfs een volle emmer walnoten gekregen van de buurman, speciaal voor hen. Die vindt mijn verhalen over de eekhoorns altijd zo leuk :)
Marietje zag er tijdens de rui wat verhakkeld uit - ze verloor heel veel veren en ze groeiden maar traag terug maar zie nu: ze ziet er weer prachtig uit. Wel een enorm verschil in omvang tussen haar en d...