Wellicht heeft u de reclamefilmpjes van de duo-tantes Tim & Tom Coronel wel eens gezien.
Ach u weet wel, het clowneske rallykoppel (dus niet het racekoppel) dat alvast een bandenspoortje mee snoept van de Zandvoortgektes en de Verstappen-hypes die in aantocht zijn.
Daarvoor hebben ze zich gretig voor een rallyprijsje door Allianz Global Assistance laten inhuren.
In de slecht geïmiteerde Stan Laurel & Oliver Hardy-enscenering staan de rallymaniakken mallotig te figureren in leugenachtige Allsecur-commercials.
Een door racekoorts bevangen reclameadviseur heeft de verzekeringsgigant aangepraat dat de Gooise T&T tweeling betrouwbaarheid uitstraalt. Hoewel de heren met driftende bolides verwoestende remsporen door het minutieus gemaaide gazon van uw tuin kunnen trekken, om dan vervolgens in uw slaapkamer te eindigen! En wie dekt de schade?
Maar intussen rinkelde bij de Parijse muziekuitgeverij Francois-Fils wel de kassa. Wat dat te maken heeft met het duo T&T? Misschien is het u niet direct opgevallen maar de Allsecur commercials openen met de herkenbare tonen van het nummer My Way, inclusief de ingeblikte stem van Bob Saker. My Way, is eigenlijk een uitvaartklassieker, in de categorie zoals: Waarheen-Waarvoor.
U heeft gelijk, het is inderdaad geen verheven lyriek: ‘and now, the end is near’.
Gevolgd door: ‘I’ll say it clear, I state my case, of which I’m certain’. Misschien zit het geheim dus toch in de plechtstatigheid? Het was van oorsprong eigenlijk een Frans liedje, ‘Comme d’habitude’, geschreven door Claude Francois. Wij Hollanders zouden zeggen: ‘Zoals mijn gewoonte is’.
Hij zou het deuntje, naar verluidt, in een neerslachtige bui op papier hebben gezet toen collega France Gall hem de bons had gegeven. Hoe dan ook, het liedje heeft componist-danser-drummer-popzanger-producer een fortuin opgeleverd. De Franse zanger Claude François bracht het in 1967 uit als Comme d'habitude.
Er zijn ‘kenners’ die zeggen dat het komt door de geraffineerde opbouw van My Way.
Schijnbaar combineren intro en refrein een eenvoud met iets speciaals. En blijkbaar herkennen veel mensen zichzelf hierin, zodra ze terugkijken op hun leven: ‘and so I face the final curtain’.
Gefortuneerde tongen beweren dat de zonen van Claude François met de auteursrechten van Comme d’habitude, ofwel My Way, op jaarbasis met 750.000 tot een miljoen euro weg racen.
Dankzij de Coronel-miskleunreclame zal dat binnenkort wel aanmerkelijk meer zijn.
Ja, ja, Aliance Global in de Tarzanbocht!
Bedoel maar.
Theuntje, 2019.
Reacties (12)
Mooi omschreven!
Vroeger zat er in Utrecht aan de Biltstraat The Piano Bar, waar ik graag kwam. De Amerikaanse pianist was het ook zat dat hij elke avond My Way als verzoeknummer kreeg. Zijn oplossing: zingen in het Japans.
Waarhe...
O ja, het Soweto Gospel Choir! Daar heb ik een paar prachtige CD's van.
Dank je voor deze reactie.
Die reclame ken ik niet: waarschijnlijk kijk ik te weinig naar de Nederlandse tv, of, als ik dat al doe, spoel ik altijd de reclame door.
Maar ik deel je kritiek, ongezien.
Nou ja, artiesten?
https://www.youtube.com/watch?v=RM_xvTaYavw&list=PLbKy-Ii86t-A0RRmrTwHDuHB1KYDVOx4H
Is gewoon een prima tekst over het leven .... alleen wordt het tegenwoordig door iedere oelewapper 'gezongen'.
Ken die commercial niet, maar als ze de muziek van My Way gejat hebben, dan gaat het een hoop geld kosten en terecht. Alhoewel het niet door Francois is geschreven, maar door
Jacques Revaux.
Ik heb het nog even nagekeken: De Franse zanger Claude François bracht het in 1967 uit als Comme d'habitude.
Maar dat er doet er verder niet toe ... wat die verzekeringsmaatschappij doet is gewoon jatten en volgens mij is jatten nog steeds niet toegestaan.