Dit verhaal schrijf ik voor lotgenoten en hun partners. Ik ben 46 jaar, en ik zit in de fucking overgang. Het valt niet mee om een vrouw te zijn. Ik schaam mij er absoluut niet voor. Ik merk wel dat niet elke vrouw er over praat, alsof het taboe is. Dat vind ik opmerkelijk. Het is een hormonale fase net als toen we kinderen kregen. Zwangerschap veranderd er zoveel voor een vrouw. Maar dan doe je het ergens voor. De overgang daar vraag je niet om. Dat overkomt je. 

De opvliegers vliegen mij om de oren, ik kan hele nachten wakker liggen, voel me vaak opgeblazen, ben vergeetachtig, mijn haar is vet geworden, mijn lichaamsgeur is eeh, niet plezant. Enz enz. Maar vooral dat zweten en slapeloosheid is een drama. Meerdere malen per dag mij ontdoen van zeiknatte kleren, en 24/7 een handdoek naast mij is dagelijkse kost. De zomer vind ik een hel. De winter vervloek ik alle kachels die ik tegenkom. Dat moet toch beter kunnen. Geld voor een dure airco heb ik (helaas) niet. Maar na wat speurwerk heb ik zo’n tellsellachtige mini airco op Ali expres aangeschaft, mijn nieuwe beste vriend. Waar ik ga of sta is ook mijn mini airco. Het allerliefste slaap ik in een ijskoude koelkast. Want lekker onder de wol kruipen is toch heerlijk. Er bestaan van die warmte dekentjes, maar waarom bestaan er geen dekentjes die visa versa zijn. Slapen in een koud bed. Serieus? Dat is toch f*king briljant. Nou heb ik gelukkig een fijne man die mij steunt en begrijpt in deze “ingewikkelde” levensfase. Sinds kort slapen wij met het raam open. Dat heeft al een groot effect op mijn f*cking overgang. Gewichtstoename kan ik aan werken in de sportschool. Mijn veranderde smaken ook, de opvliegers bestrijden ook. Het enige wat moeilijk is zijn de slapeloze nachten. 

Ik vind echt dat er meer aandacht besteed kan worden over hoe om te gaan met de overgang. We kunnen als vrouwen elkaar best helpen en steunen. Een kleine moeite maar een groot gebaar. Het zou vele onzekerheden weg kunnen nemen en de ongemakken verlichten. Hoe meer ik er over nadenk wil ik mij hierin nog meer verdiepen. Want het is onvoorkomelijk voor elke vrouw.  Samen staan we sterker dan deze ellende alleen willen dragen. 

Zo dat was fijn mensen. Dit zat al een hele poos in mijn koppie. Na een aantal nachten wakker gelegen te hebben hoop ik na mijn relaas nu lekker te slapen zo. Want er gaat niets boven goede en droge nachtrust. 

Liefs van mij, knokker. 

Tallsay is een leuke en makkelijke manier om verhalen, artikelen en recepten te publiceren. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!