Tja, je zou maar in Maastricht woninzoekende zijn en als dan eindelijk een huisje vrij komt ben je niet meer zeker van je leven. Want het huisje staat in een Molukse wijk in Maastricht. De nieuwkomers worden met eieren bekogeld, ramen woren ingegooid dus op een brutale manier geïntimideerd en dat allemaal omdat ze geen Molukkers zijn.
De verhoudingen hier in Nederland liggen behoorlijk scheef, overal ontstaan eigen woonwijken van etnische minderheden of worden door hen toegeëigend. De Molukkers hebben wel vaker het nieuws gehaald en maar zelden op een positieve manier; treinkapingen, motorclub. enz. Ze voelen zich een bevoorrechte club hier in Nederland of willen dat zijn omdat ze in WOII gestreden hebben voor koningin en Nederland.
Ze eisen dus ook een heel andere benadering dan vele anderen die in de oorlog hebben gestreden en vinden dat ze recht hebben op alles wat ze eisen. Maar werken, ho maar.
En onze overheid laat alles oogluikend toe. Dus met de woningnood in ons land, is het toch te gek voor woorden, dat we nu al afhankelijk zijn van een woning binnen bezette gebieden in Nederland. En dan maar praten over elkaar tolereren, dat lukt op deze manier dus nooit.
De woningbouwcorporatie heeft overleg gevoerd met Molukse jongeren, als een huis vrijkomt dat ze eerst met hen overlegt, wie in het huis mag of gaat wonen. Zover is het al gekomen dat jongeren bepalen wat er in de Molukse wijk gebeurt en zelfs de ouderen doen een stap opzij.
Ik heb geen probleem met mensen met een etnische achtergrond die hier wonen, maar Nederland is het land van de Nederlanders ondanks de multiculturele samenleving, hebben wij toch zeker recht op een huis in ons eigen land.
Reacties (20)