Tweedeling in de zorg en het beperken van keuzevrijheid
Het huidige zorgstelsel is destijds ingevoerd om het verschil tussen ziekenfondsverzekerde en particulier verzekerde ongedaan te maken. De hoofdreden was echter, dat het toenmalige stelsel onbetaalbaar werd. Door het onderscheid in verzekeringsvorm af te schaffen, hadden de zorgmaatschappijen de vrijheid hun producten in allerlei vormen aan te bieden. Door voldoende concurrentie op deze markt gingen de zorgmaatschappijen heel diep om verzekerden aan te trekken. Door samenvoegingen verdween de concurrentie en kreeg men de kans alles weer recht te zetten. Er is nu een monopoliepositie geschapen, 4 grote maatschappijen verdelen de markt.
Het houdt in, dat alles schraler wordt en maatschappijen zorg inkopen bij de ziekenhuizen en hun eigen verzekerden een voorrangspositie geven. Ook stellen ziekenhuizen de operatiekamers ter beschikking aan degene die snel geholpen wil worden. Alleen hier staat een forse bijbetaling tegenover. Het komt er steeds meer op neer dat indien er fors betaald wordt, men ook de beste behandeling krijgt.
De bewoners van zorginstellingen moeten voor extra’s bijbetalen. Het gaat dan om zaken als elke dag douchen of een wandeling tot wasservice, extra schoonmaak en dagbestedingen. Wat feitelijk standaard bij de diensten van een zorginstelling rust, moet extra betaald worden. De oude dag wordt er voor velen niet dragelijker op. De tweedeling in de zorg was al voelbaar, maar wordt steeds meer zichtbaar. Schrijnend want in opzet is ons zorgstelsel een van de beste van de wereld. Nederland glijdt wat humanitair gevoel steeds verder af.
De zorgverzekeringen zijn drasisch veranderd. Door de aanvankelijke grote keuze bij de diverse zorgverzekeraars viel er voor de verzekerde wat te kiezen. Dit was ook de bedoeling van de toenmalige minister De Heer Hoogervorst. Hij dacht door marktwerking de premies laag te houden. Het draaide op een regelrecht fiasco uit omdat er fusies kwamen. Uit eindelijk zijn er 4 grote zorgverzekraars overgebleven, die de markt verdelen en beheersen.
Dit laatste heeft als gevolg, dat de verzekerde steeds meer verplicht wordt de gecontracteerde ziekenhuizen en zorgehandelaars te bezoeken. De keuze vrijheid wordt beperkt en de premies gaan gestaag omhoog. Het stelsel op zich is goed en behoort zelfs tot de beste van de wereld, maar is te veel in de greep van de grote maatschappijen.
Gpbeek
Reacties (4)