De weg naar mijn vrijheid is een opgave die met vallen en opstaan verworven wordt.
Het zijn momenten van intens verdriet en intense vreugde.
Meestal bevind je je op hoge bergen en je kijkt naar beneden. Je kijkt naar het verleden, dat zo ontzettend mis is gegaan omdat de liefdevolle aanraking en aandacht ontbrak.
En dan is daar plotseling die hand op een bloot been. En er gebeurt iets wat niet te beschrijven is, maar ik wil het toch proberen. De deksel op de put in mij springt eraf en al het gemiste stroomt naar buiten en waant zich een weg naar mijn vrijheid.
Tranen rollen over mijn wangen, steken voel ik in mijn maag, mijn gedachten zijn warrig, maar mijn hunkering naar aanraking is in een volle versnelling geraakt en ik kan het niet meer tegenhouden, nu ik het gevoel van de liefdevolle aanraking ervaren heb.
Ik wil dit, schreeuwt mijn hart, ik wil meer van dit, ik wil dat dit nooit meer overgaat en ik ga op pad. Op weg naar mijn vrijheid.
Ik maak veel mee, het smaakt naar meer, mijn huid tintelt, mijn geest voelt zich alsmaar vrijer worden, maar dan is daar plotseling hetgeen wat mij tegenhoudt en dat is de buiten wereld. De buitenwereld met zijn normen en zijn waarden. Ze lijken zich tegen mij te keren en ik trek mij weer terug in mijn schulp en ik ben weer terug naar af.
Ik zou meer bij mij zelf moeten blijven, wil ik ooit de weg naar mijn vrijheid helemaal doorlopen. Ik zou mij niets aan moeten trekken wat anderen van mij denken, want het beperkt mij in mijn doen en laten. De buitenwereld weet het immers zo goed, neemt beslissingen voor de ander, waar ik heel erg ongelukkig van word.
De weg naar mijn vrijheid is een moeilijke en ingewikkelde weg, maar ik zie steeds meer in dat niemand mij tegen kan houden. Mijn wil is gewoon veel sterker dan al die goed bedoelde meningen en raadgevingen.
Gun het de ander om zijn of haar eigen weg uit te stippelen, ook al gaat dit met vallen en opstaan. Geef de ander de ruimte en met liefde bereik je veel meer dan je goede bedoelde meningen
De weg naar mijn vrijheid
Even zag ik een glimp van de zon
Wilde het vangen
Maar de wolk dreef ervoor
En ik besef
Mijn echte vrijheid is nog ver weg
maar ik heb het licht gezien
Heel even maar
En ik roep ''ik kom eraan''
Door Berna aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (228)
Reacties (6)