Maandagmorgen, ongeveer twintig na negen. Het heeft vannacht geregend en de wind is bij momenten krachtig. Het voelt fris aan, het blijft bewolkt en donker: een prachtige herfstochtend. De bladeren dwarrelen in snel tempo naar beneden, de kraaiachtigen bezetten een deel van de tuin, de duiven een andere. De meesjes lijken om de beurt te komen peuzelen van de zaadjes en nootjes die voor hen klaarhangen.
De katten houden het gure weer even voor bezien en liggen genesteld in een mandje of een doos. Onze jack ligt begraven onder drie dekentjes en denkt dat de ijstijd aangekomen is - onze herder 'slaapt' met één oog open en wacht tot ik met haar buiten ga. Dit is precies het weer waar ze zo van houdt... met de haren in de wind loopt ze straks heel fier naast me op het tweede rondje rond de tuin.
Er is veel actie in de straat: mensen die nog snel hun haag scheren of nog een laatste keer het gras maaien. De paarden in de weide houden een racewedstrijd - die worden altijd een tikkeltje wild als de wind van de partij is.
Wat een genot om in onze wildernis rond te lopen nu. De herfst is echt mijn seizoen. De twee berken in de voortuin gaan binnen enkele weken tegen de vlakte: ze zijn bijna aan het einde van hun levensverwachting. De krulwilg die naast het kippen- en geitenverblijf staat moet ook ingekort worden: die heeft het laatste jaar heel wat grote takken laten vallen. Waarschijnlijk wordt hij op manhoogte ingekort en kan hij van daar uit weer groeien en aansterken. In de voortuin worden de twee berken vervangen door nieuwe boompjes.
Vorige week zag ik iets waar ik niet dol op ben: de bladblazers. Een paar straten verder van ons, waar de natuurlijke tuinen plaats maken voor beton en gemak, stond er iemand in vol ornaat met zo'n onding in z'n handen. Alle bladeren van de oprit werden op straat geblazen. Weg is weg blijkbaar.
De openhaard heeft dit weekend voor de eerste keer gebrand. Heerlijk, die warmte. Onze jack ging ervoor liggen - op de hondenpoef. Zelfs toen ze oververhit raakte en aan het hijgen ging wilde ze van geen wijken weten. Beter te warm dan te koud, denkt ze.
Ondertussen is onze herder heel subtiel een meter van mij gaan liggen, aan het grote raam dat uitgeeft op één van de terrassen. Ze kijkt naar buiten alsof het een maand geleden is dat ze nog eens buiten mocht. Af en toe kijkt ze naar mij, knijpt haar ogen dicht voor een paar seconden en kijkt dan weer naar buiten.
Snel naar buiten nu dus... voor ze me meesleurt aan mijn broek en zelf het heft in poten neemt. Met een beetje geluk komen we EJ tegen - of een ander lid van de eekhoornpopulatie hier. Fijne maandag!
Reacties (13)
Ik ben volledig akkoord met Willemijntje , de kippen zijn ZO gelukkig en zien er zo goed uit.
Hier is geen bladblazer nodig. Ute doet niets liever dan blaadjes/bladeren oprapen .. de mooiste uitzoeken en verzamelen. Haar juf zal bijna 'verzuipen' in de blaadjes van haar kinderen :-)
Ik zag het zo voor me 'jack die denkt dat het ijstijd is' haha
Gelukkige kippetjes, veel eitjes - ze blijven elke dag voor vertederende momenten zorgen: gisteren toen we thuiskwamen zaten ze alle drie aan de achterdeur, het leek wel of ze aan het wachten waren. Ze zijn toen alle drie achter mij gelopen richting kippenparadijs. De kinderen noemen ze nu 'pinguins' omdat ze waggelen als ze heel snel proberen te lopen. Zo schattig! De conditie van één van de kipjes is wat minder, al van in het begin... daarom stop ik halverwege zodat ze weer kan bijbenen.
De juf van Ute zal haar werk hebben ;)
We zijn net buiten...
Heerlijk om de kippen weer te zien, ze zien er blij en goed uit en er is niets 'plofs' meer aan hen te ontdekken.
Die drie schatjes zijn hier gelukkig en vrij. We zouden ze niet meer kunnen missen.
Voor de winter nog eens alles nalopen, schuren, kitten en verf en lak bijwerken. Ik hoop dat het weer meespeelt en dat het deze week nog lukt. Tot nu toe hadden ze geen tijd voor mij.
Wat zijn je kipjes mooi - wolken van kippen zijn het! En het roodborstje poseert ook alsof het daarvoor betaald wordt.
Ik heb ook zo'n motorbladblazer: ik moet wel hier. Morgen zal ik eens een foto van de oprit maken, dan zul je in mijn volgende artikel zien dat er geen harken aan is. En dan is de helft va...
De kipjes blijken echte fotomodellen te zijn - zie ze eens fier rondpikkelen... het roodborstje weet precies waar ik zit, zo schattig.
Rolschaatsen over de eikels kan ik hier ook maar gelukkig verder in de tuin en is onze oprit redelijk vrij - dat geluk hebben we.
Prachtige foto's!