Opruimen geeft ruimte, in je huis en in je hoofd
Een zolderkamer vol ongebruikte spullen
Een echte, spannende zolder - zoals mijn grootouders hadden; donker, stoffig en volgepakt met meubeltjes en dozen en koffers vol kleding en herinneringen - hebben we niet. Bij ons doet een voorkamertje op de bovenverdieping dienst als opslag voor hetgeen we niet meer nodig hebben, maar waarvan we het wel zonde vinden om zomaar weg te gooien. Eigenlijk een suf iets, dat kamertje. Met hetzelfde gemak - zo niet gemakkelijker dan naar boven slepen – zet je dit soort spullen gelijk in de auto om het bij de kringloopwinkel af te leveren. Maar goed het zolderkamertje is er en staat onderhand zo vol, dat je je er nog nauwelijks kunt roeren.
Tijd om op te ruimen
Vorig weekend was het jaarmarkt in ons dorp, via een briefje had de organisatie een maand ervoor al laten weten dat er ook een vrijmarkt zou zijn, bewoners die belangstelling hadden konden kosteloos een marktkraam bestellen. ‘Ga ik doen’ zei ik tegen mij man toen ik eens goed op het zolderkamertje had rondgekeken. Ik bestelde een marktkraam van 4 meter en begon zo’n goede week op voorhand de boel die ik kwijt wilde – beetje bij beetje – alvast naar beneden te verplaatsen en parkeerde het in een hoek van de huiskamer waar we er geen last van hadden. Al snel was de hoek vol en begon ik de woonkamer via een andere hoek vol te bouwen. Manlief bekeek het hoofdschuddend als ik weer met iets naar beneden kwam sjouwen. Uiteindelijk was het zolderkamertje boven leeg en stond de huiskamer bomvol.
Nog nooit gedaan, maar wat een leuke dag!
Op de grote dag stond de bestelde kraam rond 07.30 uur voor me klaar en kon ik beginnen met de spullen van binnen naar buiten te verplaatsen, de markt zou om 11.00 uur beginnen dus ik had ruim de tijd om mijn kraam in te richten. Na goed een uur had ik een probleem; de kraam bleek te klein om alles uit te kunnen stallen. Met het zweet op m’n rug en neus keek ik naar de vele spullen, die nog naar buiten moesten, maar waar ik dus geen plaats meer voor had. Mijn man keek enkel naar me en hield verder wijselijk zijn mond (hij had tijdens het naar beneden sjouwen al gezien dat ik het met één kraam niet ging redden en me een paar keer geadviseerd om er nog een tweede kraam bij te nemen, maar dat advies had ik dus in de wind geslagen). Maar, waar een probleem is, blijkt vaak ook altijd een oplossing, zo ook nu; een standhouder die een kraam besteld had was niet op komen dagen en de organisatie zat met een overtollige kraam. Jippie, die wil ik heel, heel erg graag!
Met opzet had ik de vraagprijzen laag gehouden, want ik was niet van plan om dat wat niet verkocht werd weer naar boven te slepen; alles wat ik eventueel over zou houden gaat naar de kringloop had ik al besloten. Onze ongebruikte spullen vlogen echter weg. Enkele spulletjes en prulletjes, waar écht niemand belangstelling voor leek te hebben, gingen in een grote doos met ‘gratis mee te nemen’ en ook die doos was aan het eind van de middag leeg.
Ruimte en rust in mijn hoofd
Het lege zolderkamertje brengt ook rust en ruimte in mijn hoofd. Happend naar lucht zie ik mijn lief dagelijks de trap richting onze slaapkamer op gaan. De kamer die ik beneden al jaren in gebruik heb als kantoortje annex knutsel- en freubelruimte kan – als het moet - prima dienst doen als slaapkamer besef ik nadat ik de kamer heb opgemeten.
Afgelopen week heb ik de hele boel uit die kamer daarom verplaatst naar het lege kamertje boven en ben nu bezig om de kamer beneden lekker fris te schilderen. Manlief is sceptisch, zolang hij naar boven kan, wil hij graag boven blijven slapen (hij ziet de trap naar boven als een uitdaging). Dat begrijp ik heel goed en het beneden slapen komt ook pas aan de orde als hij het aangeeft, maar dan is er beneden wel direct een frisse kamer klaar voor gebruik is mijn redenatie. Het gelijk kunnen switchen als het moet geeft rust in mijn hoofd.
Vraag me nu alleen nog af of ik de opbrengst van onze ongebruikte spullen moet opgeven voor de Belasting?
Door Willemijntje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (429)
Reacties (15)
Ik zou mijn hoofd weleens leeg willen maken, maar dat gaat moeilijker!
Succes met het opknappen van het kamertje
Het opruimen van spullen en verkopen moet je niet aangeven. In de straat waar mijn dochter woont is er elk jaar (op 15 augustus) een rommelmarkt. Zij verkoopt soms heel wat spulletjes (bv. kledij die haar dochtertje niet meer kan dragen, wegens te klein - of speelgoed waar ze ondertussen te groot voor is ... enz)
Bovendien zou dan ook alleen de 'winst' belastbaar zijn: ooit heb je iets voor die spullen betaald, en wat je er nu voor teruggekregen hebt zal in de meeste gevallen minder zijn dan de aanschafprijs.
Ik kan zelf heel moeilijk iets weggooien wat nog waarde heeft. Weggeven wil ik het nog wél, maar dan moet ik zeker weten dat de ontvanger het ook houdt en niet op Marktplaats zet.
Wat ik wel zo nu...
Die kraam voor de deur was een buitenkansje om van onze overtollige spullen af te komen. Iets veiling waardig zat daar niet tussen. Opsparen doe ik niet meer, als er iets weg kan breng ik het gelijk naar de kringloop.
De kamer is inmiddels zo goed als klaar en oogt heerlijk fris, maar nu steekt het gangetje er naar toe er wat sjofeltjes bij af, dus daar vanmiddag ook maar met de kwast ingesprongen en als die af is zal de bijkeuken...ik denk dat ik voorlopig nog goed bezig ben!