Het staat zo gezellig, bloemen in huis…
Jaren geleden keek ik van een gekocht bloemetje de kunst af om een compact boeketje te maken waar omheen wat gave, stevige bladen van een bladplant, bijvoorbeeld een hosta of een grootbladige klimop. De stelen omwikkel je met een stukje touw of binddraad zodat het niet uit elkaar valt, en zo kun je het in een recht vaasje, een glas of zelfs een jampot zetten.
De bloemen voor zo’n boeketje kun je los kopen, maar veel leuker is het om ze zelf te plukken; in eigen tuin of gewoon in de berm. Dit bosje plukte ik vanmiddag tijdens een rondje door de buurt. Het bestaat uit kleine, onopvallende bloemen van soorten die je overal in de berm vindt:
St. Jacobskruiskruid, berucht omdat bijvoorbeeld paarden wel eens ziek worden van hooi waarin kruiskruid is meegedroogd. Van de verse plant zullen dieren niet snel eten. De plant is dan weer heel gunstig voor de insectenstand, want bevat veel nectar en stuifmeel.
Klein streepkruid, ziet er uit als een miniversie van de paardenbloem, net zo lekker knalgeel, maar dan op een dunne, stevige steel.
Duizendblad, de schrik van tuiniers. Heb je dit (on)kruid eenmaal in je tuin, dan ben je er zomaar niet vanaf. Maar in de berm zijn ze toch heel decoratief. Meestal wit, maar soms ook roze.
Wilde peen (dacht ik), een van de vele, witte schermen uit de berm.
Rolklaver, een klein bloemetje dat ik altijd zo bijzonder vind omdat ie begint te bloeien met een rood bolletje, waaruit dan een knettergeel bloemetje tevoorschijn komt. Je moet wel even goed kijken, want hij staat vaak verstopt tussen gras of ander groen.
En voor de afwisseling een paar graspluimen die boven de rest uit mogen steken.
Ik heb een beetje vals gespeeld, door er blaadjes van de vrouwenmantel omheen te draperen. Die vond ik niet in de berm, maar in m’n tuin.
Reacties (9)
Een leuk boeket is dat, ik doe het ook vaak. Uit de berm en ook aangevuld met bloemen uit eigen tuin. Vrouwenmantel doet het altijd heel goed, zowel het blad als de pluimen.