Nog voor de eerste auto's hier door de straten tuften, werd ik wakker met de merels. Eerst alleen klank, zonder beeld - daarna met m'n half slaapdronken kop aan de achterdeur met beide. Prachtig! De foto's die ik vandaag voorschotel zijn half/half. Half genomen op wandelingen, half in eigen tuin. Ik begin met de eerste categorie - genomen op snikhete dagen.
Terwijl ik daar half op de grond de juiste lichtinval zocht kwamen er wandelaars dichterbij. Moeder, vader en twee kinderen. Netjes passeerden ze achter mij om me niet te storen - ze gingen recht af op een stuk bos waar stond 'toegang verboden'. Moeder, vader en één kind stapten gedwee door met hun rugzakje op de rug en stevige wandelschoenen aan toen het andere kind (luidkeels) opmerkte dat ze daar eigenlijk niet mochten komen. Het sarcastische antwoord van moeder vond ik eigenlijk wel grappig ook al veronderstel ik dat 'toegang verboden' te maken had met het niet storen van dieren: 'mama kan niet lezen!' zei ze op haar beurt luidkeels en weg waren ze.
Ik kwam vanalles tegen: jonge tienerkoppeltjes wiens gegiechel door de bossen galmde, mensen op leeftijd die op hun eigen tempo door de bossen kuierden, jonge mannen die hun trouwe viervoeter meebrachten en gezinnen met kleine kindertjes die geen weg wisten met hun energie. Een paar joggers waren ook op weg in de brandende zon - sommigen met hond. Dat vond ik nu niet het meest geweldige idee, ik hoop maar dat ze water meehadden of hun hond af en toe in een beek lieten springen. Tot zover de wandelperikelen want zoals het spreekwoord gaat: oost, west, eigen tuin best.
De foto's hierboven zijn van de adoptanten die ik recent kreeg van een familielid. Er was me verteld dat ze misschien dit jaar niet zo geweldig gingen bloeien door de verhuis maar ik heb niet de indruk dat ze daar veel last van hebben. Ik zie trouwens net dat Sam de Specht voor de gelegenheid zijn vriendin Sidonie meegebracht heeft vandaag.
Nog steeds de adoptanten en één van onze viervoeters die net een pauze neemt na twintig keer over en weer gelopen te hebben met haar bal - of 'flap' aangezien ze al haar ballen verscheurt in 100 kleine flapjes.
Hoe deze struik noemt weet ik niet, wat ik wel weet is dat hij prachtige roze bloemen produceert die dan ook nog eens heerlijk ruiken. Af en toe snij ik een paar takjes af om binnen in een vaas te zetten.
De clematis staat ook in bloei - de derde bloem zal vandaag openkomen zag ik zonet. Mooie grote bloemen die kleur geven tussen de op het moment nog niet bloeiende kamperfoelie. Die laatste kreeg een flinke snoeibeurt en zal lekker dik staan dit jaar - precies de bedoeling.
Hierachter staan twee buxushagen - op het moment compleet kaalgevreten door de buxusmot. Vorige jaren bleven we gespaard, nu krijgen we de volle laag. Je ziet de (vele) rupsen hangen en er is een constant ietwat akelig geritsel. Ook al zeggen kenners dat na de vreetbui de plant zich volledig zal (kan) herstellen zie ik al dat het hier 'over and out' is. Daarom heb ik de wilde wingerd tegen één van de hagen laten groeien: die mag z'n gang gaan.
De kersen in wording worden elke dag 'goeiedag' gewenst door onze oudste bok. Goeiedag wensen betekent in zijn geval:
Zo! Straks duik ik even het tuincentrum in om een bloemetje te kopen voor 'ons moeder' - het is tenslotte moederdag morgen. Als mijn oog valt op andere mooie dingen die ik kan gebruiken hier in de tuin en ik met volgeladen kar weer kom buitenwaggelen... daar kan ik dan ook niets aan doen.
Reacties (13)
Ja, je hebt van die mensen die alle regels en verboden aan hun laars lappen: jammer genoeg leren hun kinderen en passant dat dat zo hoort. Dat leidt dan ook tot taferelen zoals die zich vorig weekend in het safariepark 'De Beekse Bergen' afgespeeld hebben: wat mij betreft hadden de cheetah's best een paar ledematen mogen afhappen.
https://nos.nl/artikel/2231436-wat-bezielt-iemand-om-tussen-de-cheeta-s-uit-een-auto-te-stappen.html
Jammer dat daar in het verboden bos bij jullie geen grote roofdieren rondlopen. Ik had ze op z'n mins...
Ik heb het filmpje deze week gezien over die sufkoppen die uitstapten (mét klein kind op de arm!) - uiteraard viseerden de cheetah's het kleintje, voor mijn part mochten ze inderdaad de aanval ingezet hebben op de volwassenen. Hoe stom kun je zijn.
Bedankt voor de link - die neem ik ook mee bij het Googlen. Onze blauwe rododendron is inderdaad een beauty, ik denk dat ze al een oudje is.
Onze oudste bok is een deugniet. Hij weet perfect wat mag en niet mag maar toch even proberen, denkt hij. Ik heb altijd een lange stok mee als ze in het bos lopen...
We hebben hier trouwens weer het één en ander meegemaakt de laatste uren. Vanavond laat of morgen plaats ik daar een artikel over - het is gewoon te toepasselijk om het te laten passeren.