Natuurfotografie: wakker worden met de vogels

Nog voor de eerste auto's hier door de straten tuften, werd ik wakker met de merels. Eerst alleen klank, zonder beeld - daarna met m'n half slaapdronken kop aan de achterdeur met beide. Prachtig! De foto's die ik vandaag voorschotel zijn half/half. Half genomen op wandelingen, half in eigen tuin. Ik begin met de eerste categorie - genomen op snikhete dagen.

Terwijl ik daar half op de grond de juiste lichtinval zocht kwamen er wandelaars dichterbij. Moeder, vader en twee kinderen. Netjes passeerden ze achter mij om me niet te storen - ze gingen recht af op een stuk bos waar stond 'toegang verboden'. Moeder, vader en één kind stapten gedwee door met hun rugzakje op de rug en stevige wandelschoenen aan toen het andere kind (luidkeels) opmerkte dat ze daar eigenlijk niet mochten komen. Het sarcastische antwoord van moeder vond ik eigenlijk wel grappig ook al veronderstel ik dat 'toegang verboden' te maken had met het niet storen van dieren: 'mama kan niet lezen!' zei ze op haar beurt luidkeels en weg waren ze.

Ik kwam vanalles tegen: jonge tienerkoppeltjes wiens gegiechel door de bossen galmde, mensen op leeftijd die op hun eigen tempo door de bossen kuierden, jonge mannen die hun trouwe viervoeter meebrachten en gezinnen met kleine kindertjes die geen weg wisten met hun energie. Een paar joggers waren ook op weg in de brandende zon - sommigen met hond. Dat vond ik nu niet het meest geweldige idee, ik hoop maar dat ze water meehadden of hun hond af en toe in een beek lieten springen. Tot zover de wandelperikelen want zoals het spreekwoord gaat: oost, west, eigen tuin best.

De foto's hierboven zijn van de adoptanten die ik recent kreeg van een familielid. Er was me verteld dat ze misschien dit jaar niet zo geweldig gingen bloeien door de verhuis maar ik heb niet de indruk dat ze daar veel last van hebben. Ik zie trouwens net dat Sam de Specht voor de gelegenheid zijn vriendin Sidonie meegebracht heeft vandaag.

Nog steeds de adoptanten en één van onze viervoeters die net een pauze neemt na twintig keer over en weer gelopen te hebben met haar bal - of 'flap' aangezien ze al haar ballen verscheurt in 100 kleine flapjes.

Hoe deze struik noemt weet ik niet, wat ik wel weet is dat hij prachtige roze bloemen produceert die dan ook nog eens heerlijk ruiken. Af en toe snij ik een paar takjes af om binnen in een vaas te zetten.

De clematis staat ook in bloei - de derde bloem zal vandaag openkomen zag ik zonet. Mooie grote bloemen die kleur geven tussen de op het moment nog niet bloeiende kamperfoelie. Die laatste kreeg een flinke snoeibeurt en zal lekker dik staan dit jaar - precies de bedoeling.

Hierachter staan twee buxushagen - op het moment compleet kaalgevreten door de buxusmot. Vorige jaren bleven we gespaard, nu krijgen we de volle laag. Je ziet de (vele) rupsen hangen en er is een constant ietwat akelig geritsel. Ook al zeggen kenners dat na de vreetbui de plant zich volledig zal (kan) herstellen zie ik al dat het hier 'over and out' is. Daarom heb ik de wilde wingerd tegen één van de hagen laten groeien: die mag z'n gang gaan.

De kersen in wording worden elke dag 'goeiedag' gewenst door onze oudste bok. Goeiedag wensen betekent in zijn geval:

• je huppelt richting grasvlakte
• je doet alsof je gaat beginnen grazen
• je wacht tot vrouwtje de andere kant opkijkt
• je gaat op je achterste poten staan
• je rukt zoveel bladeren en takken van de kerselaar als je kan
• je zet het op een lopen als vrouwtje het in de gaten krijgt
• je hebt er vooral veel plezier in

Zo! Straks duik ik even het tuincentrum in om een bloemetje te kopen voor 'ons moeder' - het is tenslotte moederdag morgen. Als mijn oog valt op andere mooie dingen die ik kan gebruiken hier in de tuin en ik met volgeladen kar weer kom buitenwaggelen... daar kan ik dan ook niets aan doen.

Al meer dan 50.0000 mensen verdienen geld met het publiceren van hun artikelen, recepten en verhalen op Tallsay. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!