Ik vind het heerlijk om oude meesterwerken die we al jaren op dezelfde manier voorgeschoteld krijgen te bewerken met de mogelijkheden die deze tijd ons geeft. Respectvol want ik ben me bewust dat wat er in de geschiedenis door oude meesters is neergezet pure handenarbeid is. Ik kan daar met mijn kwasten absoluut niet aan tippen.
Het mooie is ik bekijk hun werken en lees verhalen in de beelden. Vaak zie ik terugkerende verhalen. De man die speelt voor de vrouw maar.......... ze staan niet op één en hetzelfde schilderij. De cupido die zijn pijl richt maar zonder roos op zijn afbeelding. Wie wil hij samen brengen. Is het de vrouw die met haar ogen dicht luistert naar de minstreel? Of misschien toch de vrouw die al in zijn schoot lag en nu lijdzaam aanschouwt dat haar muzikant zijn noten niet bij haar op zang heeft.
De cupido heeft voor mij een iet wat vreemde blik op zijn gezicht. Misschien doet het mij denken aan moedeloosheid. Hoe vaak moet hij iemand met iemand samenbrengen totdat ze blijven waar ze zijn? Ik heb ze maar eens bij elkaar gezet voor een goed gesprek.
Het is een combinatie van schilderijen van Simon Vouet en eerlijk gezegd, ik had nog niet van hem gehoord.
Het eerste schilderij die ik zag had de titel 'Rape of Europe' en ik was getriggerd. Wat wilde mij dit zeggen. The final Countdown?
Ook dat verhaal heb ik gewijzigd. want willen wij hier in Europa straks zeggen
Me too
Wist Rembrandt wat hij wilde? Hij staat te boek als een zelfverzekerd man uit Leiden. Ik zet zijn vaak toch donkere werk even in het licht.
Laten we wat verhalen wijzigen zodat de geschiedenis zich niet keer op keer herhaalt.
Reacties (8)
Maar het zijn wel schitterende 'vertalingen'!
Rembrandt en de andere oude meesters lijken mij minder gevaarlijk wat dat betreft.
Maar dat geldt natuurlijk alleen maar voor het geval dat je zo bekend wordt dat jouw collages in de publiciteit komen.
https://www.hetboekenschap.nl/sc...
Ga vooral door met je prachtige composities, en laat je niet weerhouden door wetten (die in elk land ook nog weer anders zijn).
Met muziek is het overigens helemaal een ramp: daar zit continu de BUMA/STEMRA in je nek.