Volgens mij is een briefje van vijf wel voldoende.

Gisteren ben ik even naar de kringloopwinkel geweest. Heerlijk om daar eens rond te lopen.
Een ruimte met allerlei verweesde snuisterijen en verstoten abstracte hebbedingetjes.
Ergens achterin de zaak zie ik een opvallend schilderij hangen. Er hangt een briefje bij met de tekst: “koffer in verticale positie”. Ik zie het er niet echt in. Mijn ogen en geest zoeken naar een koffer maar zien uitsluitend een grote klodder rode verf met twee echte koperen koffersluitingen.
Maar ja, ik ben natuurlijk ook geen uitgesproken kunstkenner.

Naast mij staat ineens een man in een oud ruitjescolbert, zwart vlinderdasje en een halflange manchester broek. Bedachtzaam houdt hij zijn duim en wijsvinger aan de kin.
Ja, ja, daaraan herken je een echte kunstkenner.
“Hoe komt dit schilderij nou bij u over?”, vraag ik aan de kunstkenner met een rimpel op mijn voorhoofd. Hij kijkt mij nadenkend aan en kijkt vervolgens naar het lampje boven het schilderij.
“Eh.., misschien zouden ze het licht van die lamp wat minder fel kunnen afstellen”, merkt hij op.
“En het is zeker geen Vermeer, meneer”, vervolgt hij lachend. Mij maakt het geen donder uit.
Een Vermeer of minder doet er bij mij niet zoveel toe.

Dan ineens schieten bij de kunstkenner twee enorme wenkbrauwen in een verticale positie en zegt:
“Ik bedoelde eigenlijk het licht dat de kunstenaar heeft gebruikt in dit kunstwerk…, Menéér.” 
Dat ‘meneer’ komt er een beetje geringschattend uit, en hij vervolgt:
“Er hangt hier op z’n minst voor een paar honderd euro aan de muur, meneer!”
Ik kijk hem verbaast aan. “Nou, een briefje van vijf lijkt mij ruim voldoende voor dit klodderwerk”, antwoord ik beleefd terug. Hij draait zich haastig om en loopt weg, zonder ook nog maar iets te zeggen.
Waarschijnlijk gaat hij op zoek naar een onbekende Rembrandt of wie dan ook die iets kan schilderen wat niet lijkt op een “koffer in verticale positie”.

Na het zien van al die kringloopsnuisterijen kan ik weer met een gerust hart huiswaarts keren en
resteert mij nog maar één conclusie: Wij Nederlanders vormen toch wel een vreemd samenraapsel van bonusverslaafden, hergebruikhamsteraars, ontspullers, en koopjeslopers.
Het kringloopstruinen heeft in 2017 blijkbaar toch nog wel mooie ontdekkingen opgeleverd, getuige de berichten in de media over ‘kapitale’ vondsten.
Maar in het algemeen heb je aan een briefje van vijf wel voldoende als je gaat ‘kringlopen’.

Theun50, 2017.

Tallsay is een leuke en makkelijke manier om verhalen, artikelen en recepten te publiceren. Publiceer vandaag nog jouw eerste artikel!