In zijn brief aan de Romeinen schrijft de apostel Paulus in hoofstuk acht vers acht, dat zij die in het vlees zijn God niet kunnen behagen. De werken der wet geschieden door het vlees dus het houden van de wetten van God kan Hem dus niet behagen, en de wet is daarom ook niet gegeven! Wat is dan wel het doel van wetgeving? Paulus schrijft het volgende hierover:
Het leven onder de wet kan God dus óók niet behagen omdat de mens die dood is in zonden en misdaden, hier in geestelijk opzicht niet mee tot leven kan worden gewekt. Daar ligt het probleem!
Mijns inziens is het grote misverstand onder de meeste mensen dat de wet gegeven is om hem te houden. Maar als God in Zijn Woord zegt dat er vóórdat de wet er was, de zonde niet toegerekend kon worden, is dus door het geven van de wet het probleem alleen maar groter geworden. Wet leert namelijk zonde kennen en maakt de mens die geestelijk dood is in de ogen van een heilig God, niet levend!
Wat zegt Paulus, een geroepen apostel van Christus (autoriteit!) hierover?
Het is dus zaak dat de mens onder de enorme druk van die wet die bindt, dood en veroordeeld uitkomt. En daarvoor moet hij met Christus sterven en opstaan. De doop is daar een schitterend symbool van! Wedergeboorte is niet zomaar iets wat plaatsvindt in het leven van de in zonde gevallen (erfzonde) mens!
'Ik leef ook vanuit Gods genade via Jezus, maar ik kan me er niet aan ontrekken dat de wet, die wij nooit honderd procent kunnen houden en ook niet bedoeld zijn om God te behagen; dat lukt toch niet, wel degelijk dient gebezigd te worden, zo goed als we kunnen, niet om te roemen daar gaat het helemaal niet over, maar gewoon uit liefde voor God, in gehoorzaamheid, wetende dat we falen.'
Dit is een deel van een antwoord dat ik kreeg van een persoon die vindt dat ik de halve waarheid (leugen-, dwaalleer, wetteloosheid) verkondig omdat volgens zijn aannames (los van verband, context, exegese!), andere bijbelteksten het eeuwig behoud van de wedergelovige in Christus tegenspreken! Wat zegt Gods Woord echter over de positie van de gelovige in Christus?
De bekeerde, wedergeboren mens is levendgemaakt, met Christus opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus! En dat is exact de reden dat bekering en wedergeboorte zo belangrijk is in de verkondiging van het evangelie!
Oké, deze persoon geeft toe de wet niet volledig te kunnen houden en het ook niet de bedoeling is om God ermee te behagen of om zichzelf te rechtvaardigen. Waarom valt deze persoon mij dan aan als ik een artikel schrijf over wet vs. genade als hij zelf toegeeft dat hij met het houden van Gods wetten (wetsbetrachting), God toch niet voor honderd procent kan behagen? Omdat hij m.i. geestelijk blind is voor deze zaken. Keihard voor zichzelf en keihard voor anderen! Een hart dat zo hard is als steen maar God wil hem een hart van vlees geven als hij zich wil bekeren van dode werken om de levende God te dienen.
De wet houden met als argument dankbaarheid naar God is een drogreden want zij die in het vlees zijn kunnen God niet behagen dus ook niet zo goed als wij kunnen! Het is moeilijk te vatten voor de mens maar God heeft geen enkel behagen in wat de mens voor hem doet in het vlees! Waarom dan niet?
God rechtvaardigd de goddeloze op grond van het offer van Zijn Zoon want zonder bloedstorting is er geen vergeving! (Hebreeën 11).
Door de zondeval is er scheiding tussen God en de mens ontstaan. De gevallen mens is afgesneden van communicatie met God en een kind des toorns (vers 3) en daarom voor eeuwig verloren zonder het persoonlijk aannemen van het offer van Christus! Ik besef ten zeerste dat dit bepaald geen liefelijke boodschap is en dat ik hier geen vrienden meemaak maar deze boodschap moet wél verkondigd worden.
Door de leer van 'vrije genade' word ik verketterd en weggezet als leugenleermeester. Ik zou mensen hierdoor aanzetten tot een leven van wetteloosheid door deze wijze van verkondiging. Helemaal na het plaatsen van onderstaande stelling, die geheel door middel van logisch redeneren weerlegd kan worden:
Als de werken (der wet) geen deel uitmaken van de rechtvaardigmaking van de zondaar ten opzichte van God, kan ook niet door het achterwege laten van de werken (der wet) die geschieden dóór het vlees, de gerechtvaardigde tot een niet gerechtvaardige gemaakt worden! De werken gedaan door de kracht van Gods Geest komen voort úit die rechtvaardigmaking die in Christus is! Het is dus óf: 100 % werken (der wet), dat is zelfrechtvaardiging; óf 100 % de genade welke is door Jezus Christus. Beide tegenstrijdigheden met elkaar vermengen is Galatisme en dus vlees nog vis!
De boodschap zal duidelijk zijn: als er door de zondaar geen werken (der wet) aan de rechtvaardiging zijn toegevoegd is rechtvaardiging een feit dat plaats gevonden heeft, en kan deze rechtvaardiging niet meer ongedaan worden door het nalaten of overtreden van die werken (der wet) die geschieden door het vlees. Zij hebben immers nooit deel uitgemaakt van de grond waarop die mens gerechtvaardigd werd?
God rechtvaardigd de mens op grond van persoonlijk geloof, met besef een zondaar te zijn, in het plaatsvervangend offer van Zijn Zoon aan het kruis van Golgotha. Als een Lam werd Hij ter slachting geleid en werd zijn bloed vergoten. Hij werd niet vermoord maar hij gaf Zijn leven in de handen van Zijn Vader: In Uw handen beveel ik mijn geest. Hij werd begraven maar stond op als eersteling uit de doden tot rechtvaardigmaking voor een ieder die dat offer voor zijn of haar zondeschuld aanneemt!
Wordt vervolgd!
Reacties (0)