Wat een prachtige, productieve dag. Buiten is het koud, in m'n hart is het warm: laat ik ook maar eens melig doen. Pikdonker is het buiten - binnen branden alleen kaarsjes en de kerstverlichting. De openhaard verspreidt een heerlijke warmte en geur. De wandeling vandaag die zowat midden in de namiddag plaatsvond was koud, héél koud maar prachtig en vooral stil. Ik laat jullie zoals gewoonlijk meegenieten:
De bomen staan er (bijna) volledig kaal bij en trotseren de temperaturen onder nul. Heel veel vogels waren er te bewonderen maar voor de rest was het heerlijk stil. Geen andere mensen, geen andere dieren... behalve dan die ene fazant die het nodig vond om de reukorganen van onze beide dames te prikkelen. Gelukkig konden we ze net op tijd wegtrekken, anders was er nu één fazant minder op de wereld geweest.
De beken zijn eindeliijk weer allemaal goed gevuld zodat onze Herder links van ons in het water kan springen, zich kan uitschudden om vervolgens de rechtse kant uit te proberen. Even dacht ze dat ze een ijsbeer was: op sommige plaatsen lag er een laagje ijs op het water. Als je naar haar uitdrukking kijkt lijkt het wel alsof ze glimlacht. Ze kan er zo van genieten.
Omdat we nu op weekdagen altijd in het donker wandelen heb ik deze week speciale lichtjes aangekocht voor de honden zodat ze goed zichtbaar zijn. Onze Herder interesseerde het geen reet - zolang de dagelijkse wandeling doorgaat binden we voor haar part een lichtgevende sjaal rond haar nek. Onze kleine prinses daarentegen vond het in het begin niet zo heel prettig. Wéér iets dat ze moest meesleuren, zo leek ze wel te denken terwijl dat ding maar een paar gram weegt. Ondertussen pikkelt ze lichtgevend en goedgemutst mee.
Kerstmuziek knalt hier ondertussen uit de luidsprekers van de laptop en ik blère gezellig mee. Herinneringen van vroeger toen Ktje nog een... Ktje was, komen spontaan terug. Er is één kerstliedje dat me terugbrengt naar toen ik een jaar of vijf moet geweest zijn: kerstboodschappen met m'n vader - vooral de aankoop van de kalkoen staat me bij. In mijn gedachten zie ik nog hoe hij verpakt was, hoe groot het ding wel was en hoe iedereen goedgemutst rondliep. Mooie herinneringen die me dierbaar zijn.
Ik zing (blère) nog wel een tijdje door. Voor iedereen een mooi en gezellig weekend!
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (454)
Reacties (14)
Die tweede foto is net een klassiek schilderij.
Ken je het beroemde gedicht van Friedrich Nietzsche?
Die Krähen schrei’n
Und ziehen schwirren Flugs zur Stadt:
Bald wird es schnei’n -
Wohl dem, der jetzt noch — Heimat hat!
Daar moet ik bij dit soort weer altijd aan denken.
Ik was vandaag urenlang onderweg in de auto: in dichte mist, en op sommige plaatsen was het spekglad - natuurlijk vooral in de bochten. Maar het is allemaal goed gegaan.
En dan ben ik ook zo blij als ik weer in mijn warme en veilige huis ben, met de kater ...
Ik ken het - wil je geloven dat ik het gedicht zelf ook zo gezellig klinken vind?
Ik hou van dit weer maar NIET om in te rijden... vreselijk. Vorige vrijdag moest ik in alle gladheid over een brug. De weg naar beneden ging dan ook nog eens in bochten en kronkels.
Dat gevoel ken ik maar al te goed: iedereen veilig en warm thuis. Merci voor het compliment!
Je foto's zijn prachtig !!!! Ik was aan het zoeken naar de 'lichtgevende Herder en zijn kleine prinses', maar misschien was het nog niet donker genoeg?
De lichtgevende herder en de kleine prinses zou zo een Disney-film kunnen zijn!