Het is maandagmorgen 20 november 2017.
Het huis geurt naar verse koffie en het ontbijt staat klaar op de tafel. Er ontbreekt echter nog één iets. Bij het 'samen-ontbijten' hoort het nieuwe blaadje van de scheurkalender Belgische druivelaar te liggen. Er staat elke dag wel iets op: leuke grappen, wijze spreuken, nuttige weetjes, informatie over watte-doen in het weekend, taaltips, de dag van … enz.
Het is 20 NOVEMBER 2017: Universele Dag van de Rechten van het Kind
Op de achterkant van het blaadje, lees ik een mooi gedicht van Gilbert Wittevrongel.
Dag van het kind
Auteur : GILBERT WITTEVRONGEL
Ik vond dit zo mooi, dat ik het met jullie wil delen. Wat is er mooier en onschuldiger dan een kind? En ik begon te mijmeren …. als men vraag stelt aan ouders, wat ze hun kinderen toewensen, dan zullen de meeste zeggen: dat ze gelukkig mogen zijn.
Je kan kinderen opvoeden tot slimmerds, tot succesvolle mensen, maar hoe vind je dé balans om te vinden wat kinderen gelukkig maakt? Er worden zoveel theorieën verkondigd en geschreven, maar elk kind, elk jongvolwassene is anders. Ouders hebben ook hun verleden en proberen het voor hun kind beter te doen.
Misschien moeten de ouders eerst voor zorgen dat ze zelf goed in hun vel zitten. Dat gaat niet altijd zomaar. Arm of rijk kan een rol spelen, maar de gemoedstoestand van de ouders straalt af op de kinderen.
Kinderen leren omgaan met andere personen is ook heel belangrijk. Ze van jongsaf aan leren sociaal vaardig zijn en eventueel kleine dingetjes doen voor anderen. Dan zijn twee partijen gelukkig. Het is een begin van leren relaties opbouwen. Leer hen ook met dieren omgaan, knuffelen of ervoor zorgen.
Vaak zijn kinderen ongelukkig omdat volwassenen te veel hoge verwachtingen hebben. TE moeilijke taken en prestaties zijn nefast. Beloon ze voor hun harde werk en ze zullen bereid zijn verder te zetten. Elk kind heeft zijn/haar talenten op eigen niveau.
Optimisme is een mooi woord maar wordt vaak vergeten. Als kinderen steeds maar negatieve kanten zien/horen van alles, dan zullen ze snel uitgroeien tot depressieve pubers. Er komt al zoveel leed en kwaad opzet op hun hoofd terecht. Zoek samen met de kinderen naar leuke dingen, ga de natuur in en leer hen ontdekken hoeveel moois er nog is.
En ja, een kind kan ook een woede-aanval hebben. Dan is het belangrijk om in te gaan op die gevoelens. Waarom ben je boos? Spreek er samen over en toon dat je haar/zijn gevoelens begrijpt.
Probeer zoveel mogelijk 'samen te eten'. Grootouders doen het graag met de kleinkinderen en het is zo belangrijk. De gezinsmaaltijd is een moment van gezelligheid en praten met elkaar.
Meditatie, mindfulness, yoga ... volwassenen worden rond de oren geslagen met alle therapieën. Bij kinderen is het simpel – laat ze spelen, hun fantasie botvieren met poppen, auto’s, playmobil, lego … laat ze creatief zijn in tekenen, schilderen enz. TV en computer-spelletjes mag, maar niet overheersend.
Ach, wie ben ik om regels op te stellen. Een optimaal succes hebben is een utopie en het is niet altijd mogelijk om alle regels toe te passen.
Maar ik spreek vanuit een moeder- en omahart. Mijn grootste geluk is kinderen en kleinkinderen gelukkig zien. De kleinkinderen weten opgroeien tot mooie jongvolwassenen en hen weerbaar te maken voor de maatschappij. Zij zullen het later veel moeilijker hebben dan wij.
Ik plaatste ooit een boektitelgedicht op plazilla en jammer genoeg is het leven van een kind niet altijd zo mooi. De titels van volgende boeken zeggen zoveel.
Onze kinderen, onze toekomst ...
Bekijk het leven door de ogen van een kind, zegt men ... jammer genoeg is dat leven niet altijd zo mooi.
Reacties (20)
X
Heel mooi en warm artikel.
Ik heb vroeger vaak leerlingen gehad waarvan ik dacht 'mijn kind, hoe kan jij je 'gelukkig' voelen met een mama die meer om zichzelf begaan dan met jou?!