Ergens onder in de stoomboot zat de Pietenpsychiater
Jaren zat hij te verstoffen, starend naar het wijde water
Ach, geen Piet kwam hem bezoeken want ze hadden geen problemen;
enkel zakken pepernoten en kado’s om mee te nemen
Maar er kwam een kwade morgen dat de mensen gingen klagen
Waarom is de Sint zo wit? Kan hij zelf geen zakken dragen?
Waarom zijn de Pieten zwart? Moeten ze op slaven lijken?
Slaven van die witte man, ’t is een schande, moet je kijken.
En de Pieten op de boot, die altijd zo vrolijk waren,
zaten plotseling bedrukt naar hun spiegelbeeld te staren.
Waarom ben ik donkerbruin? Waarom zijn mijn haren zwart
Waarom roepen al die mensen zo onvriendelijk en hard?
Bij de Pietenpsychiater stond een rij tot in de gang
Toen kwam er een Pietenpraatgroep waar gehuild werd, urenlang
En de psychiater zei: jullie moeten nu gaan leren
blij te zijn met wie je bent en jezelf te accepteren.
Nou, dat was een heel project, maar met moeite en met pijn
lukte het haast alle Pieten weer hun blije zelf te zijn
En nu komt de grote test: met de boot naar Nederland.
Lukt het ze om niet te huilen? Houden ze zich in de hand?
Wees dus asjeblieft voorzichtig als je met een pietje praat
Zeg vooral niets over kleuren
Anders kan het zo gebeuren
Dat zo’n pas genezen Pietje weer over de rooie gaat
Door Appelpit aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (151)
Reacties (3)