De eerste helft van de zomervakantie is reeds voorbij. Elk jaar springen we op de laatste schooldag eind juni een gat in de lucht, knipperen twee keer met onze ogen... en het is weer september. Mijn glas staat halfvol op tafel dus er is ook goed nieuws: we hebben nog een maand vakantie voor de boeg!
Ik heb de zee al mogen zien en ruiken... van het moment dat ik de zeemeeuwen hoor en het water zie, ben ik ontspannen. Voor ons geen file of ander leed zodat we in september 'spannende' verhalen te vertellen hebben - doe maar gewoon, dat is al gek genoeg. Verder ga ik niet uitwijden over mijn weekje afwezigheid: er bestaat nog zoiets als privacy. Wat ik wel nog kwijt wil is een verhaal over de schijnmaatregel die we hier veiligheid noemen. Sinds vorig jaar kom je geen pretpark meer binnen zonder dat je gecontroleerd wordt. Voor de ingang staat er een tentje met daaronder een paar tafels en 'securitymensen'. Je zou denken dat ze -gezien het klimaat waarin we leven- grondige controles houden. Het zal heus wel verschillen van persoon tot persoon maar degene die ons moest controleren, ging er wel heel licht over. Ik had mijn handtas al opengetrokken - er zat nogal veel in. Portefeuilles, camera, telefoons en dergelijke. Nog voor ik mijn tas kon neerzetten riep mevrouw der schijnveiligheid al 'ziet er goed uit! ga maar door!' Ze had niet eens gekeken, laat staan er eens in gevoeld. Wat voelen we ons veilig nu...
Mijn bekende formule (trieste) nieuws-en-politiek-gecombineerd-met-het-mooie-van-de-natuur staat ietwat onder druk. Er zijn momenten waarin ik de fut niet meer lijk te hebben om stil te staan bij bepaalde gebeurtenissen, laat staan om er dieper op in te gaan. Het komt telkens weer op hetzelfde neer: de wereld is gek geworden - ik herken mijn 'wereld' niet eens meer - en onze 'leiders' zijn stekeblind en vastberaden dit te blijven. Onze landen hier in het Westen lijken wel in de aanbieding te staan en worden van de hand gedaan aan de hoogste bieder. Een trieste realiteit waar ik als moeder maar moeilijk mee om kan.
Gelukkig is er ook nog heel wat moois uit het nieuws te halen al gaat dat dan zelden over onze tweebenige soortgenoot. Zo ook deze: een kat in Rusland heeft acht baby-egels geadopteerd. De kleintjes dreigden van honger om te komen nadat moeder aan haar einde kwam tijdens een aanvaring met een grasmaaier. De poes, die net haar nestje kittens grootgebracht had, ontfermde zich over de egeltjes en voedt hen op als haar eigen jongen. Eerst werd nog geprobeerd om de baby's te voeden met de hand. Papflessen, schoteltjes, spuitjes... alles werd uit de kast gehaald - toch weigerden de egels te eten. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om de egels bij mama-poes te zetten: meteen reageerden ze op de lichaamswarmte en de geur van haar melk. Het duurde dan ook niet lang tot ze begonnen te drinken. Mooi toch?
Een nieuwsfeit wat minder roos gekleurd is: de spanningen tussen Noord-Korea en Amerika. Ik blijf het volgen en verwacht dat het ofwel bij veel bluf blijft... of dat de 'ontlading' uit verrassende hoek zal komen. Dat Kim met het slechte kapsel een psychopaat van formaat is wisten we al - toch blijf ik erbij dat het Westen zich wat minder druk moet maken om andere regimes en eerst de beerputten voor eigen deur moet opruimen vooraleer ze elders democratie gaan eisen. Krijgen we straks te maken met een kernoorlog? Wordt Kim in het midden van de nacht uit zijn bed gehaald en bovenop een oorlogstank gebonden in (extra large) onderbroek in het teken van democratie? Blijft het bij bluf of is er iets anders in de maak? Gaan Trump en Kim in gesprek met elkaar onder het genot van een sigaar (niet de overblijfsels van Bill) en praten ze het uit nadat ze elkaar tips gegeven hebben over hoe hun kapsel in perfect shape te houden? We zullen het zien... of niet natuurlijk.
Syrië-strijders zijn massaal aan het terugkeren... volop wordt er over bericht: naam, foto, nationaliteit en de hele mikmak. Nu vraag ik me af: als ze weten wie, wat, wanneer - waarom wordt hen dan het binnenkomen van ons land niet ontzegd? Al dat links gelul over dubbele nationaliteit: ze zijn 'Belg' voor de uitkering, sociale huisvesting, ziekenzorg... laat die dingen buiten beschouwing en ze voelen zich ten eerste moslim en daarna (vul geboorteland van ouders in). Er moeten dringend wetten en regels veranderd worden in dit land maar daar heb ik al lang geen illusies meer over: de oogkleppen blijven op, de verloedering en het gevaar wordt erger en politiek correct staat voor slim en geleerd... niet dus.
Eden is al helemaal klaar voor het volgende seizoen: zijn vacht wordt weer dikker, zijn staart weer lekker vol. Hazelnootjes verdwijnen massaal uit de hazelaar: die verstopt hij her en der. Binnenkort worden we weer doodgemept met de hersenverlammende 'discussies' over waarom zwarte piet zwart is, hoe we hopen dat 2018 geweldloos verloopt - tussendoor kunnen we weer handjes vasthouden en theelichtjes branden uit de Action of Kruidvat als er weer eens een bekende en gevolgde extremist door het lint gaat op weg naar allah en de zeven(tig) dwergmaagden maar eerst... nog een maand vakantie!
Reacties (15)
je bent precies een beetje richting West-Vlaanderen gekomen :-)
HA, jij was dat !! :-)
Ik hoop dat de Irakezen hun gevangen gemaakte IS-moordenaars goed opbergen en liefst zo snel mogelijk ophangen: ik voorzie namelijk dat die 'menslievende' idioten hier in West-Europa anders straks in Bagdad de deuren platlopen om hun lieverdjes weer 'naar huis' te halen. Dat zijn immers toch ook mensen? De 'hulpverleners' staan al vast in de rij.
En wie zegt mij dat dat rooie lieverdje in Caracas straks niet handjeklap met Kim met de Kuif doet? Dan heeft Kim ook geen raket meer nodig die ...
Zelfbescherming tegen de gruwelijke realteit: lachen. Ik schoof bijna van m'n stoel bij het lezen van 'handjeklap' - daarnet zag ik nog de zin 'of je bent voor Trump of je bent voor Venezuela' op het nieuws: and so it begins.
Dank je... ik vind het echt geweldig dat hij zich gedraagt als een kind in de eenkennige fase: jou wil ik niet kennen, jou graag!
...
De foto's zijn weer prachtig ... heb geen fav...
Dit was één van mijn eerste artikelen op Plazilla.
https://tallsay.com/page/4294968900/strafkampen-in-noord-korea