Niet dat het veel zal uithalen maar als moeder en weldenkend mens werd ik vanmorgen woest bij het lezen van een nieuwsbericht - aangevuld met een zelfgemaakte video van één van de daders.
Een 12-jarige jongen uit Lier die eerst gewurgd wordt tot hij bewusteloos raakt en daarna in het kanaal wordt geduwd: het zijn harde beelden die momenteel online circuleren. Het zware pestgedrag vond vorige week plaats in Ranst. Twee jongeren zijn intussen opgepakt door de politie van Lier, waar de jongen klacht indiende.
Het filmpje laat zien hoe de jongen in het nauw gedreven wordt tegen een boom. Daarna wordt de bloedtoevoer naar de hersenen afgesneden door zijn halsslagaders dicht te drukken. Twee jongeren doen dit, de derde staat te filmen. De 12-jarige jongen valt flauw en al lachend wordt er 'die laten we liggen en we zijn weg' gezegd. Als de jongen uiteindelijk terug bij komt is hij duidelijk de kluts kwijt... nog voor hij volledig bij zijn positieven komt krijgt hij opnieuw een klap tegen het hoofd. Je hoort hem in tranen uitbarsten, daarna wordt hij in het kanaal gegooid. Dolle pret bij de pestkoppen terwijl ze kijken hoe de jongen naar de kant probeert te zwemmen.
Het filmpje werd daarna met de nodige misplaatste trots rondgestuurd op social media. De politie kon hen al snel identificeren: twee jongens zijn opgepakt. Eén is minderjarig, één is meerderjarig. De moeder van één van de daders moeit zich ondertussen ook: ze zegt dat het flimpje niet is wat het lijkt... als excuus trekt ze de ADHD- en behandelingkaart. Hij heeft niets anders gekend dan in instellingen wonen en kent geen gezin of warme thuis: zo wordt geopperd.
Geachte pestkoppen, (een mens moet beleefd blijven, nietwaar)
Wat is nu eigenlijk het probleem? Te lang aan de moederborst gelegen of misschien niet lang genoeg? Verveling? Uitbuiting van het etiket ADHD omdat je al je hele leven hoort 'hij kan er niets aan doen'? Misschien zijn jullie zelf gepest geweest? Of opgegroeid in een gewelddadige omgeving waar dit soort zaken normaal is en iedereen in de straat nerveus wordt als er eens een dag GEEN politie aan een deur belt om verhaal te halen? Onzekerheid is ook nog een optie: jullie een minderwaardigheidscomplex - iedereen één?
Jullie moesten je schamen al denk ik dat dat gevoel niet in jullie woordenboek te vinden is. Een 12-jarig kind aanvallen en traumatiseren kunnen jullie - we kunnen toch écht niet verwachten dat je de nutteloze strijd aangaat met iemand van jullie leeftijd, grootte en zwaarte, toch? Je loopt natuurlijk rond als een roofdier op zoek naar iemand die kleiner is, zwakker en minder sterk. Hoe stoer...
Daar kunnen jullie je 'macht' op botvieren met voor jullie een lach - voor jullie slachtoffer een traan. Chapeau boefjes... wat een verwezenlijking in jullie jonge leven. Dat zal mooi staan op jullie CV bij de zoektocht naar werk. Als dat natuurlijk uberhaupt een piste is die jullie zullen volgen. Criminaliteit loont nu eenmaal heel wat sneller...
We zijn hier in België dus de straffen zullen weer lachwekkend zijn. Hou dat valse superieure gevoel vast in de wetenschap dat zowat iedereen die het filmpje gezien heeft walgt van zoveel marginaliteit. Iedereen behalve de rest van jullie soort natuurlijk... de groep die zichzelf evenzeer haat en het dan maar uitwerkt op iemand anders.
Jullie zijn verloren zielen - dit is natuurlijk weer niet politiek correct verwoord. Liever wordt gezegd dat iedereen een tweede kans verdient en dat met de nodige therapie ervoor kan gezorgd worden dat jullie 'normaal' gaan functioneren. Om het maar even in het hippe social media-taaltje te zeggen: BS. Dit is een vicieuze cirkel... en waarom zou je ook niet? Er zijn genoeg domme volwassenen die je het etiket ADHD boven het hoofd houden: daarmee is alles geoorloofd. Geen warme thuis, geen gezinsleven... laat de clichés maar komen. Nog een pilletje hier, een pilletje daar en je kan er weer tegen. Nog een gesprek bij de psycholoog en wat meer gepamper en je kan weer genieten van die heerlijke warmte van het dekentje der slachtofferrol.
Wil je (tegen alle verwachtingen in) toch nog iets van je leven maken... neem de regie dan in eigen handen. Gooi het dekentje der slachtofferrol van je af en begin voor jezelf te denken - zonder al die pilletjes. Neem stabiele volwassenen als voorbeeld en niet de groep die aan de antidepressiva zit omdat ze 50 jaar geleden een tik tegen de vingers kregen van hun ouders... niet de groep die hun slechte jeugd misbruiken en het als excuus zien voor élke verkeerde beslissing die ze daarna ooit maakten... Het vergt wel wat doorzettingsvermogen maar het zal je gelukkiger maken dan je hele leven als kneus te leven. Kneusjes: een woord waar ik vroeger geen fan van was - tot ik zag hoe mensen het zélf in stand houden en niet willen veranderen uit gemakzucht.
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (454)
Reacties (20)
En je weet ook dat ik om dit soort ... (netjes blijven Can) tuig, ik van mening ben dat je het jeugdstrafrecht moet afschaffen zodat je ze op een volwassen manier kan straffen en als dat hun toekomst verpest ..... dan hebben ze pech gehad en hadden ze zich maar moeten gedragen als mensen.
Die drie misfits mogen van mijn part ondergaan wat ze die jongen aangedaan hebben - wel even iets harder knijpen welteverstaan.
Mijn moeder leerde me al van kleinsfa 'wie niet houdt van dieren, houdt niet van mensen!'
En zo is het. Hoeveel respect hebben sommige jongeren nog voor dieren?
Maar vooral 'hoe vaak worden ze zelfs beschermd met een stempel van ADHD of ongelukkige kinderjaren of de schuld van de media (TV, internet, geweldspelletjes) ...
Potverdorie, zorg als ouder dat je weet waarmee je kind bezig is in plaats van 'mijn kind, schoon kind!'
Dat respect voor dieren: ben ik even blij dat die van mij het wél nog hebben - van iedereen die hier over de vloer komt verwacht ik trouwens hetzelfde.
Die moeder mag je van mij ook meteen opsluiten, en voor dit soort jongeren mogen ze van mij weer (spiegelende) lijfstraffen invoeren. Dan ervaren ze zelf eens hoe zoiets v...