Tussen twee hittegolven door kunnen we genieten van plensbuien en krachtige windvlagen. De natuur smeekte om water: hun gebeden zijn verhoord. Toen we gisteren een heel felle regenbui over ons heen kregen, viel het me gelijk op dat de mereljongen onmiddellijk de wormen beter uit de grond kregen. Een half uur later zat één van de gazonnen volledig vol met merels, eksters en duiven. Ze hadden lang genoeg op hun wormen moeten wachten...
Vanmorgen kreeg Eden blijkbaar grote honger. Ik had hem al een paar keer eerder aan het voederhuisje gezien maar telkens gedroeg hij zich als een dief in de nacht - kwam de noten ophalen en was weer snel weg. Deze keer bleef hij zitten en kon ik mijn camera-hart ophalen.
Er reden een paar moto's voorbij waar hij even van schrok maar snel smikkelde hij weer verder. De honden wisten dat hij in de buurt was omdat ik met mijn camera in de aanslag aan tafel zat, voor het raam - maar ze wisten niet waar precies dus die hielden zich gelukkig stil. Van de ineens sterk opstekende wind schrok hij ook een paar keer, trok in de boom om weer af te dalen als de wind was gaan liggen.
Eekhoorns hebben blijkbaar twee voortplantingspieken: in januari en in mei-juni. Na een draagtijd van 36-42 dagen worden twee tot zes jongen geboren die na ongeveer acht weken voor het eerst naar buiten komen. Na drie maanden jaagt de moeder hen weg en moeten ze hun eigen woongebied zoeken. Ongevaar een half jaar later zijn ze zelf geslachtsrijp.
Dit wil dus zeggen dat de kleine EJ hoogstwaarschijnlijk nog broers en zusjes heeft rondlopen.
Tijdens mijn surftocht op het www. las ik dat een eekhoorn wekelijks zo'n twee kilogram voedsel nodig heeft. Als ze die twee kilogram niet meer vinden in hun woongebied, verhuizen ze gewoon. Nog een paar leuke weetjes:
Hij voelt zich hier overduidelijk op z'n gemak... toch zoekt hij geen menselijk contact op in tegenstelling to de kleine EJ. Erg vind ik het niet - niet iedereen is fan van de fauna en flora en ik zou het vreselijk vinden als er iets zou gebeuren omdat hij de mens besloot te vertrouwen.
Hoe lang/veel ik er ook naar kijk: het verveelt me nooit. De grappige fratsen, het hoge schattigheidsgehalte en gewoon het feit dat we hier uberhaupt eekhoorns in de tuin hebben vind ik helemaal geweldig.
Als je goed naar zijn staart kijkt, weet je al waar 'de rest' gebleven is. Een paar dagen geleden vonden we plukken (op het moment dat ik het artikel schreef was het één pluk - daarna vond ik er nog) eekhoornhaar. De staart ziet er op het moment uit alsof het laatste beetje winterhaar er uit moet.
Hopelijk kan ik nog lang genieten van familie eekhoorn...
Reacties (22)
Wat moet het heerlijk zijn om de eekhoorn te mogen volgen in de tuin. Ik denk dat ik niet van het raam zou weg te slaan zijn, als ik zo'n familie in de tuin had.
Héél mooie foto's
Merci... die twee kilo is hier makkelijk bij elkaar te sprokkelen. Eden is een blijvertje, EJ (en broers, zussen?) jammer genoeg niet vrees ik - liever geen vechtpartijen voor territorium. Afwachten maar, stranger things have happened :)
Edette is nergens te bespeuren. Wat ik hier wél heb is een jonge roek in de hoek van de vensterbank die nog niet goed kan vliegen. Ik wacht nu op de ouders en hoop dat ze hem voeren. In de vensterbank is hij tenminste veilig voor katten etc.
Als het straks ophoudt te regenen zal ik proberen een foto te maken.
Ik hoop mee dat de ouders de roek komen voeren - anders, veilig of niet in de vensterbank, is het einde verhaal - zou jammer zijn.
Jaloezie is helemaal niet nodig, binnenkort zie jij waarschijnlijk dezelfde taferelen bij jou!