Elk jaar zie ik de kersenbloesems ontstaan - om ze daarna te zien veranderen in kleine, groene bolletjes om ze tenslotte knalrood te zien kleuren. Op het moment dat ze rood zijn duurt het minder dan 24 uur vooraleer onze vliegende tuinvrienden de hele boom kaalgevreten hebben. Dit jaar ging het anders: de eerste twee scenario's heb ik gevolgd - de laatste niet. De kerselaars zaten vol heerlijke vruchten, ondanks de late vorst. Vandaag echter zag ik nog maar weinig kersen in de bomen maar wel op de grond, restanten én volledige kersen... niet allemaal rijp trouwens.
Eden heeft naast zijn/haar zoon of dochter nog een aandenken achtergelaten in het bos. Een hele pluk haar lag daar te wachten om ontdekt te worden. De nest roeken is ondertussen druk bezig met vlieglessen. Eentje had ofwel geen zin ofwel geen goeie vliegtechniek want die liep daar wat te jammeren op de akker achter de tuin. Hij keek zelfs echt naar boven om de rest van de familie gade te slaan maar zelf bleef hij veilig op de grond. Niet lang daarna probeerde hij het toch nog een keer want opeens was hij verdwenen.
De wilde kastanjes komen ook meer en meer tot leven:
De familie K. Oolmees is dol op de mezenbollen. De kleintjes vliegen er met z'n allen op en aan... moeder en vader zullen waarschijnlijk binnenkort aan nestje nummer twee beginnen - dus zou ik de bollen opnieuw moeten weghalen. De link hieronder doet me twijfelen...
http://www.koosroggeveld.nl/wetenswaardigheden/vogels-voeren/
De appels groeien lekker verder en één van de vele bloemen hier zijn bezig aan hun tweede leven. Na de late vorst waarbij alle bloemen het leven lieten, heb ik met de tuinschaar de bloemen afgeknipt. Nu staan ze alweer enkele weken uitbundig te bloeien. Zo zie je maar: ik had van iemand te horen gekregen dat ze zich niet zouden herstellen.
Zonet las ik een kort artikel waar je niet vrolijk van wordt: een 10-jarig meisje heeft eigenhandig vijf dieren in een kinderdagverblijf de nek omgewrongen. Het staat allemaal op camera - het gaat om twee eenden, een kip, een konijn en een cavia. De directeur van het kinderdagverblijf zegt kapot te zijn door de gebeurtenis en hoopt dat het meisje zo snel mogelijk professionele hulp krijgt... ik denk niet dat er veel professionele hulp zal baten bij dit walgelijke, agressieve gedrag van een 10-jarige.
Ik heb een foto gezien van de dode dieren... het konijn was geen heel klein dwergkonijntje - de eenden waren ook geen kleintjes - de kip en de cavia waren de kleinste van de groep. Ik vraag me toch écht af hoe een 10-jarig kind tot zoiets koelbloedigs in staat is. Laat ons hopen dat we binnenkort het geliefde excuus slechte thuissituatie niet te horen krijgen.
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (454)
Reacties (20)
Wat betreft het 10 jarig meisje hoop ik toch dat dit niet zomaar wordt goedgepraat.
God weet wat dit kind heeft bezield en waar moet dit heen als ze ouder wordt.
Gewoon omdat dat wel zulke schatjes zijn om te zien.
en wat fijn dat jullie er gevleugelde familieleden bij hebben.
Hulp en onderzoek is zeker van belang voor die 10-jarige maar ik vrees (gezien de jonge leeftijd) dat het allemaal niet zal baten. Er zit iets goed mis in de bovenkamer daar.
Ik hoop dat het gewoon een stuk wintervacht is van Eden... je verhaal is dan wel mooi en spreekt tot de verbeelding maar ik wil niet dat die kleine schat iets overkomt ;)
Dank, dank, dank! Als je interesse hebt: in mijn reactie naar Zevenblad heb ik nog een link geplaatst... die brengt je naar de site van de vogelbescher...