Een goeie vijf dagen met temperaturen die flirtten met de dertig graden - gisteren zelfs 34... vandaag voelt het lekker fris aan. De wind komt met vlagen naar binnen en ik geniet er met volle teugen van. De hitte van de zon is leuk voor even maar vannacht bleek dat je je er ook flink beroerd kan van gaan voelen. In de late namiddag voelde ik al een onaangename onrust in mijn lijf... wat ik ook deed, ik kon niet meer afkoelen.
De ventilator werd binnen op hoogste stand gezet en na een uur voelde ik me iets beter. Een gevoel van ziekte was het niet, eerder het gevoel alsof je letterlijk aan het koken bent. Vannacht ging het echter mis en spendeerde ik de halve nacht op de 'porseleinen troon' - alles moest eruit. Wetende dat de hitte niet ging blijven duren heb ik er ten volle van genoten en zocht ik de voorbije dagen de zon het merendeel van de dag op. In de tuin werken, gewoon luieren in een ligstoel met de zon op m'n smoel of dobberen op een luchtmatras in het zwembad: elke dag zat ik te bakken. Het was blijkbaar een beetje te veel van het goede.
Ik ben geen held in het water... waar manlief en kinderen het zwembad induiken al dan niet met een aanloop, daal ik centimeter per centimeter af via de ladder. Hoe heet het buiten ook is, het eerste contact met het water is altijd ijskoud. Pas als je volledig onder bent geweest, past je lichaam zich aan (en wil je er niet meer uit komen). Daar lag ik dan: op één van de luchtmatrassen, dobberend op het water, genietend van de rust en de zon. Cursief geschreven want hier komt een meer realistische versie van de feiten: daar lag ik dan, op één van de luchtmatrassen, me krampachtig vasthoudend aan de rand van het zwembad of manlief's hand tot moes knijpend, te gillen als het iemand aandurfde om m'n luchtmatras een meter verder te duwen - te genieten van de zon.
Trots op mezelf dat ik niet verzopen was én het gillen onder controle kreeg naarmate de uren verstreken, stapte ik op een bepaald moment heel gracieus uit het zwembad. Alweer cursief... kroop ik op een bepaald moment uit het zwembad, heel veel gelijkenissen vertonend met een verzopen waterkieken (Vlaamse uitdrukking, neem ik aan). Met een handdoek rond mij genoot ik nog wat na en zag tiener na tiener (en een man van middelbare leeftijd) overvliegen om met een grote plons in het zwembad te landen. Nu ik toch gracieus stond te wezen besloot ik om me zoveel mogelijk af te drogen, naar het toilet te gaan om me daarna aan te kleden.
Dat liep even anders... het toilet van keuze was die beneden - ik zag het niet zitten om nog half druipend naar de bovenverdieping te waggelen. Vanaf het moment dat m'n achterkant de bril raakte gleed ik er letterlijk af. Zo maakt een mens ook nog iets mee... toen ik de vraag 'wat is er gebeurd?' moest beantwoorden kreeg ik de slappe lach en doken mijn huisgenoten met plaatsvervangende schaamte nog eens kopje onder. Zelfs de staartmees (foto hieronder) kon me even niet meer aankijken... heb ik weer natuurlijk!
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (429)
Reacties (19)
De knoppen van je kamperfoelie staan op openspringen zie ik wel!
De kamperfoelie heeft ondertussen al zo'n 10 bloemen openstaan - deze foto was al een aantal dagen oud. Heerlijk! Heb je trouwens de clematis gevonden?
Geen blauwe plekken, nu kan ik mezelf wijsmaken dat het nooit gebeurd is, er is geen bewijs!
Dat gestuntel moet je maar voor lief nemen: van mijn laatste bezoeken aan zwembaden herinner ik mij ook de meest potsierlijke capriolen, maar dan meestal van 'middelbare' mannen die zo nodig de jeugd na moesten doen. Ach ja...
Bij dit soort hittegolven blijf ik liever overdag binnen en ga in de avond aan de wandel. Temperaturen boven de 30 graden voelen hier in Noord-West Europa gewoon anders aan dan in tropische paradijzen. Maar ik gun het de zonaanbidders van harte: zowel de zonnebrand als de onpasselijkheid door oververhitting.
Teveel zon is net zo s...
Normaal gezien ben ik wel zo verstandig om maat te houden maar met het lange weekend hier verdween blijkbaar al mijn gezond verstand ;) Het zal niet weer gebeuren! (tot de volgende keer)
Koukleum ... ik duik bijna elke ochtend onder een koude douche en zwem in zee, daar waar enge dieren zwemmen ... mensenhaaien, megazwaardvissen, superinktvissen, megalodons, levensgevaarlijke orca;s, kwallen, krabben , Duitsers (viel in herhaling), zeesterren, tijgerhaaien, zeeslangen en waar zeerovers varen ... daar tref je mij aan.
Als ik de weg naar de zee kan vinden en wat dus nu met het OV moet en wat me te lang duurt en mij met teveel mensen tegelijk reizen is.
Welke hitte heb je het over? Ik ben nog net zo wit als voorh...
'en waar zeerovers varen' - je overdrijving was nog niet erg genoeg :p
Binnen blijven: dat is niets voor mij - ik zou gek(ker) worden...
Ik doe het niet dagelijks maar als ik stuntel, stuntel ik duidelijk door ;)
Ik kwam wel Roodbaard tegen hoor en zijn zoon Erik (was wel een stripboek, maar die zijn heel erg beeldend en spannend).
Dat is mijn motto ook. Als je stuntelt. dan goed ook.
Mooie foto,s!!
Ik heb me gelukkig niet bezeerd - behalve mijn trots dan. Het is gewoon erg dat je als volwassen vrouw van de pot slipt :p
De mees kon het even niet meer aanzien en wie kan het hem/haar ook kwalijk nemen!? Dank!
Hallo ... hoop dat ze zich wel bezeerd heeft. Dat is leedvermaak hebben Yneke ... dat heeft ze ook als ik val.