Ik kan het iedereen aanbevelen: een gezonde interesse en fascinatie voor de natuur. Terwijl de wereld maandelijks, wekelijks of dagelijks verder instort zorgt de natuur -en voor mij de fotografie ervan- voor een zekere rust in het hoofd die we allemaal nodig hebben.
Ik deed er de voorbije jaren heel cynisch over: na elke terreuraanslag zei ik dat iedereen en masse kaarsjes moest inslaan - we zouden ze nog nodig hebben. Het blijkt regelmatig helaas waar te zijn. Ongelovig als ik ben vind ik een zekere troost in een kaarsje te branden bij de tragedies waar we de laatste jaren mee rond onze oren geslaan worden. Hand in hand gaan staan, al dan niet kumbaya zingend op de plaats van verderf is niet voor mij weggelegd. De mantra's 'geef niet toe aan terreur! ze krijgen ons niet klein! liefde, geen haat!' hoef ik ook al niet te horen. Waarom moeten we aan de moslimterroristen laten zien dat we nog steeds liefde in ons hebben? Waarom moeten de terroristen het idee krijgen dat we sterker zijn? Waarom moeten we laten zien dat ze ons niet klein krijgen? Dat laatste wordt donker ironisch desnoods zelfs geschreeuwd met tranen in de ogen.
Is er iemand die denkt dat die moslimterroristen onder de indruk zijn van die sterke facade? Is er iemand die denkt dat ze niet krom liggen van hun gelach bij het zien van mensen die hun tranen moeten verbijten maar toch doen alsof ze sterk zijn? Is er iemand die denkt dat ze niet weten hoe die laffe terreur ons raakt tot in het diepste van onze ziel? Is er iemand die denkt dat 'wij zijn niet bang!' kreten enig effect hebben?
Waarom moeten we ons sterker tonen dan we zijn? Waarom wordt het als een verkeerd signaal gezien als je zonder schaamte zegt dat je gehuild hebt tot de tranen leken op te zijn? Waarom wordt het als zwak gezien als je zonder schroom zegt banger en banger te worden? Waarom wordt de manipulatietruc 'dit is precies wat ze willen' nog steeds massaal toegepast als je openlijk kritiek uit op de islam, de volgers en de redder-op-het-roze-paard brigade?
Is het politiek niet-correct van mij als ik zeg dat het mij geen sikkepit interesseert wat moslimterroristen nu wel of niet willen? Is het ongehoord van mij als ik zeg dat ik vind dat (heel) gelovige mensen de meest onverdraagzame azijnflessen zijn die er bestaan? 'Behandel je naaste zoals je zelf wil behandeld worden' - dat komt denk ik in zowat elk geloof naar voor: behalve dan als die naaste homo, lesbienne, atheïst, vulzelfmaarin is?
Geef mij maar mijn geliefden en mijn rust op mijn eiland. Bij de volgende aanslag -die naar goede gewoonte niet zo heel lang op zich zal laten wachten- kunnen de kaarsen, bloemen en vrede op aard liedjes weer bovengehaald worden. In groep natuurlijk, voor de camera natuurlijk, om de vijand te doen geloven dat we niet toegeven aan hun haat natuurlijk...
Door Ktje aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (379)
Reacties (12)
De Engelse inlichtingendienst heeft maar liefst DRIE meldingen gekregen van radicaal gedrag van de dader in Manchester... en nog vonden ze het niet nodig om hem van de straten te halen. Het is ieder voor zich geworden - onze regeringen staan erbij, kijken ernaar en blijven maar krapuul importeren...
De terroristen begrijpen lukt mij nog wel: dat is simpel genoeg. Gewoon haat en afgunst, aangewakkerd door een oorlogszuchtige en mensenverachtende 'godsdienst' die al lang ontaard is in een wereldwijde, niets ontziende politieke beweging.
Wat ik niet begrijp is de, zogenaamd christelijke, lankmoedigheid waarmee onze politieke leiders dat allemaal z'n gang laten gaan. Dat beetje speurwerk van de geheime diensten en de politie is alleen maar een doekje voor het bloeden, als ze het kwaad niet bij de wortel...
Voorbeeld: 'er is een terreuraanslag geweest in Irak' - antwoord: vreselijk voor die mensen! ---- 'er is een aanslag geweest in Egypte' - antwoord: verschrikkelijk! arme mensen daar ---- verschrikkelijk die aanslag in Manch...
En het mooie van de manier waarop mensen reageren is het feit dat we dat doen, hard met tranen en waarmee wij bewijzen te zijn wat zij niet zijn. Mensen. En toegeven bang te zijn ... daar is ook niks mee, als je dat niet meer kunt voelen ...
Mooie reactie van je, bedankt!
Was het niet vergeten maar had het nog niet gezegd. De foto's zijn weer des Ktjes.
Voor dat tuig is het alleen maar de bevestiging dat ze ons diep geraakt hebben, op een gevoelige plek. De voldoening wordt er alleen maar groter door, en de volgende aanslag waarschijnlijker. Mensenlevens tellen helemaal niet, vooral niet als het om ongelovigen gaat.
Ik vraag me wel eens af of ze nog wel zo triomfantelijk zouden reageren als wij...