Vanmorgen ben ik toch maar weer eens met mijn Ixus 132 (met een nieuwe accu) op pad gegaan: niet ver, alleen maar rond om het huis. Wie wil kan mij volgen en zien waar de eekhoorns en de vogels wonen. Mijn oude burcht laat ik, om herkenning via Google Streetview te voorkomen, toch liever grotendeels buiten beeld.
Het is zo mooi hier nu: juist omdat ik de natuur voor het overgrote deel haar gang laat gaan. De flora en fauna stelt dat overigens zeer op prijs, maar incidentele bezoekers vragen zich af of ik het nog wel in de hand heb allemaal, en mijn tuinhulp schudt geregeld zijn (on)wijze hoofd. Wees gerust: het is maar voor een deel gemakzucht of onmacht. De rest is puur opzet: hier creëer ik mijn eigen chaos - dat is een mooie compensatie voor onze overgereguleerde en desondanks chaotische wereld.
Zo grillig groeit de klimop rond de oude bomen.
Zijn voeding haalt hij niet uit de boom, maar uit de grond en uit de lucht.
Een paradijs voor vogels die een beschutte plaats zoeken om een nest te bouwen.
Refugium voor alles wat onder aan de voedselketen staat.
Hier ziet u een indringer die hoger in de vreetorde staat dan de meeste tuinbewoners.
Op de achtergrond aan de rand van het bos staan allemaal hazelaars. Dat is het domein van de eekhoorns. Daarvoor groeien bramen en brandnetels, en dat laat ik rustig zo. In de zomer af en toe even maaien.
Hier is net nog een stukje van de zijkant van mijn huis te zien.
De rest hoort bij mijn reservaat.
Het pad zal ik in de komende weken weer een beetje laten fatsoeneren, anders groeit het op den duur dicht.
Deze groene muur groeit aan de zijkant van het overdekte terras.
Hier woont de familie Roodstaart en heeft er elk jaar een nestje.
In de zomer bloeit de Clematis Montana tot over het dak. Dan is het één roze waterval. Onderaan staan wilde rozen, om ongewenste klimmers dwars te zitten.
Tussen de hoge bomen groeit en bloeit van alles:
hier de laatste kerstrozen. Varens zijn er ook meer dan genoeg in deze schaduwtuin. Net zoals de daslook en de bamboe (zie verder onder).
Dit is maar één van vier bamboestruiken: Voor het geval ik ooit een panda krijg...
Maar het kan ook geciviliseerder: mijn uit de kluiten gewassen tulpenboom staat nu in volle bloei!
En wat vindt u van mijn witte camelia? Die staat nu óók vol in bloei.
De grote roze camelia's moeten nog komen, maar ze hebben veel knoppen. Wat u hier onder ziet zijn kleintjes: die bloeien nu in potten vlakbij de ingang.
Daarnaast staat een spierwitte, liefdevol 'Ijsbeer' genoemd...
En nog een stukje wild: nu aan de andere kant.
Een prettige verrassing: zo maar in het bos:
Tot slot: het eekhoornvoederhuisje, op een voorlopige plaats aan de rozenboog. Daar hoort u nog meer van, als de loop er in komt.
Bedankt voor het meewandelen. En toen was er koffie...;))
Allemaal eigen foto's.
Reacties (24)
Wat zal het mooi zijn als de clematis in bloei staat!!!
Dank om dit moois te delen :-)
Als ik die gelikte kale tuintjes zie dan denk ik vaak: kijk, wat bij jullie geen kans krijgt - dat zit nu bij mij. De rupsen (dus de vlinders!), de vogels, de kleine wilde dieren: hier zijn ze welkom. En je ziet ook dat er een zeker evenwicht ontstaat op den duur.
Pestvogels heb ik hier niet, appelvinken wel. Die pikken de helft van de knoppen uit de appelbomen, maar dan worden de appels ook groter.
Het is maar hoe je het bekijkt.
Wat een heerlijke plek, Zevenblad.