De Findhorn Foundation kan worden omschreven als een ecologische leefgemeenschap, gebaseerd op een alternatieve leefwijze en diep spirituele waarden, die los staan van enige gevestigde religie. Een cult is het dan ook beslist niet. De Findhorn Foundation ontstond als het ware ‘per ongeluk’ in 1962, toen de oprichters ervan - half gedwongen, maar ook sterk geïnteresseerd in een natuurlijker bestaan – hun alternatieve leefstijl als kleinschalig experiment startten. Het werd echter zo’n succes, dat meer en meer mensen zich wilden aansluiten. Inmiddels is de Foundhorn Foundation als NGO (Non-Government Organisation) aangesloten bij de afdeling van Publieke Informatie van de Verenigde Naties.
De Findhorn Foundation ligt in het noordoosten van Schotland, aan de Moray Firth-kust. Momenteel bestaan er twee locaties, namelijk The Park, dat naast het dorp Findhorn ligt, en Cluny Hill, dat ongeveer 8 kilometer verder in het plaatsje Forres ligt. De eerste grote stad is Inverness, dat ongeveer 42 kilometer ten westen van Findhorn ligt.
Het begon allemaal met de Canadese Dorothy MacLean en het Britse gezin Caddy (Peter en Eileen en hun drie jonge zonen). De drie volwassenen hadden elkaar gevonden in het idee om een gedisciplineerd spiritueel en meditatief levenspad te volgen. Ze verhuisden in 1957 naar het noordoosten van Schotland, waar zij het Cluny Hill Hotel in het stadje Forres zouden uitbaten.
Eileen liet zich geheel leiden door de innerlijke stem, die tot haar sprak tijdens haar meditaties, en ook Peter bestuurde het hotel geheel volgens zijn intuïtie. Hoe onconventioneel een en ander ook geschiedde, binnen een paar jaar ontwikkelde het Cluny Hill Hotel zich tot een succesvol 4-sterren hotel. Toch was de onorthodoxe manier van doen blijkbaar teveel voor de maatschappij van wie het hotel was; uiteindelijk werden Peter en Eileen ontslagen. Zonder huis en met weinig geld betrok het gezin met vriendin Dorothy noodgedwongen een caravanpark in het nabij gelegen kustdorp Findhorn.
Omdat hun WW-uitkering te klein was om in hun onderhoud te voorzien, besloot Peter om dan maar zelf groenten te gaan verbouwen. Het land rondom het caravanpark was echter arm, zandig en droog, maar hij zette door. Dorothy merkte, dat zij in haar meditaties contact kon leggen met geest van de planten (die zij eerst ‘engelen’ en later ‘deva’s’ noemde). Samen met Peter verbouwde zij voortaan groenten op basis van de meditatieve instructies van de planten zelf. Het resultaat was verbluffend: in de zandige grond groeiden in eens enorme planten, kruiden en bloemen. Vooral bekend werden hun kolen, die wel 15-20 kilogram konden wegen! Al snel deed het nieuws de ronde en botanisten en tuinexperts kwamen van heinde en verre om het ‘Findhorn-wonder’ te kunnen onderzoeken.
Andere mensen sloten zich aan bij hun spirituele leefstijl en hielpen de moestuin te vergroten, alles in harmonie met de natuur. Men publiceerde in 1967 een dun boekje over de meditatieve leiding van Eileen (“God spoke to Me”), waardoor de naam en faam van deze spirituele gemeenschap verder bekend raakte en meer mensen er deel van wilden uitmaken. Enkele jaren later bouwde Peter met andere leden uit de gemeenschap – geheel volgens de meditatieve instructies van Eileen – het Park Sanctuary, het grootste meditatiecentrum van Findhorn, waar de gemeenschap tot op de dag van vandaag nog zeer regelmatig samenkomt.
In 1970 arriveerde een jonge Amerikaan, David Spangler, met zijn vriendin Myrtle Glines in het park. Spangler ontwikkelde spirituele en meditatieve cursussen en hielp daarmee het spirituele karakter van de leefgemeenschap definiëren en organiseren. Van die tijd af kwam het accent meer en meer op Findhorn als leef- en leercentrum te liggen. In 1972 werd de Findhorn Foundation officeel geregistreerd als een Schotse liefdadigheidsinstelling. Drie jaar later wist de Foundation het Cluny Hill Hotel (zie foto boven) – dat na het vertrek van de Caddys bergafwaarts was gegaan – aan te kopen als een centrum voor de te houden workshops en als woonruimte voor een aantal van de leden. In 1983 werd ook het caravanpark, waar het allemaal begonnen was, aangekocht en verder bebouwd.
In de jaren 1980 groeide de gemeenschap uit tot ongeveer 300 residerende leden, momenteel zijn er ruim 500 leden, die op de twee locaties van de Findhorn Foundation leven, leren, les geven en de grond bewerken.
Aan het eind van de jaren 1980 werd in Findhorn gestart met het zogenaamde Ecovillage Project (ecodorp project). De bedoeling was, dat het ecodorp op zowel ecologisch, economisch, cultureel als spiritueel gebied milieuvriendelijk en duurzaam zou zijn. Het project was in feite een logisch gevolg van het jarenlange werk, waarbij de harmonie met de natuur altijd voorop had gestaan. Momenteel zijn er zo’n 90 ecologische gebouwen, 3 windmolens en een kleine biologische afvalwaterzuivering (The Living Machine - zie foto linksboven) in Findhorn te vinden. Het Findhorn Ecovillage Project wordt sindsdien wereldwijd gezien als een voorbeeld voor het vormen van ecologische leefgemeenschappen. In 1997 werd de Findhorn Foundation dan ook door de VN erkend en officieel opgenomen als waardevol onderdeel van hun afdeling Publieke Informatie.
Na ruim 50 jaar leven, mediteren en werken in harmonie met de natuur, bleken drie kernwaarden als de vaste basis van de spirituele leefgemeenschap te kunnen worden genoemd. Dit zijn tevens de kernwaarden die aan de basis liggen van de talrijke ecologische workshops, meditaties, spirituele cursussen en stilteretraites, die de Findhorn Foundation aan haar leden en geïnteresseerden aanbiedt, namelijk:
Wanneer je stil wordt en je naar binnen keert – hetzij door meditatie, hetzij door het werken in harmonie met de natuur – ben je in staat een diepere bron van kennis aan te boren, die veel verder reikt dan de zintuigen van een klein, afgescheiden, individueel zelf dat ooit zouden kunnen doen.
Werken (met de natuur in de natuur) geeft je de mogelijkheid jezelf en je hoogste liefde te uiten in de praktische zaken van het dagelijks leven. Door jezelf met hart en ziel in te zetten voor elke taak die je wacht, kun je langzaam maar zeker een nieuw en sterker bewustzijn van jezelf en (jouw plaats in) de wereld ontwikkelen.
De planeet wordt gezien als een levend en bewust organisme. Door samen te werken met de aarde en alle activiteiten te verrichten in harmonie met de natuur, zul je niet alleen veel betere resultaten in je werk, maar ook nieuwe en vaak creatieve inzichten in het leven in het algemee verkrijgen.
Peter Caddy, die een grote rol had bij de ontwikkeling van de leefgemeenschap, vertrok in 1979 om aan zijn persoonlijke groei te werken en zijn spirituele boodschap internationaal te verkondigen. Daarbij reisde hij over de hele planeet. Begin 1994 kwam hij op 77-jarige leeftijd om het leven bij een auto-ongeluk.
Eileen Caddy verbleef de rest van haar leven in Findhorn en fungeerde er als inspiratie voor de duizenden bezoekers, die de leefgemeenschap jaarlijks ontving. Zij schreef diverse boeken over spiritualiteit en ontving zelfs een MBE (Britse onderscheiding: Member of the Order of the British Empire) voor haar verdiensten in spiritueel onderzoek. Eileen overleed, 89 jaar oud, in de kring van familie en vrienden in 2006.
Dorothy MacLean woonde lange tijd in Noord-Amerika, waar zij vele workshops heeft georganiseerd en geleid over spiritueel en ecologisch leven. Recentelijk is ze teruggekeerd naar Findhorn, waar ze – inmiddels 97 jaar oud – haar plaats in de gemeenschap weer heeft ingenomen.
© 2017, foto's: Office.microsoft.com, Pixabay.com, Wikimedia Commons.
Voor meer artikelen van deze schrijfster, zie bijvoorbeeld:
Rudolf-Steiner-en-antroposofie-als-levenswijze
Ascentie-een-tijdloos-en-illuster-begrip
Leven-in-multidimensionaliteit
Synchroniciteit-een-bijzonder-fenomeen
Werken-met-energie-de-kracht-van-intenties-en-affirmaties
https://tallsay.com/oxalis of via
https://oxalisnatuurlijkewegen.wordpress.com/
Rechts: Findhorn Bay.
Reacties (9)
Fijn dat je dit artikel plaatste.
Er is niets mis mee om in harmonie met de natuur te leven, zolang het maar niet het character van een sekte krijgt. Ook in de 19e eeuw had je dit soort gemeenschappen: die vallen onder de noemer Pantheïsme. Spinoza is één van de aanhangers van deze wereldbeschouwing (en eerder al Giordano Bruno) die ervan uitgaat dat god in de gehele natuur 'leeft' en dat alles wat leeft, planten, dieren en mensen, in wezen goddelijk zijn. Ook in het boeddhisme vind je elementen van deze leer.
...