Het wordt tijd voor wat nieuws waar je vrolijk van wordt. Angela Merkel die zich opnieuw kandidaat gesteld heeft, de copkillings die in Amerika vrolijk doorgaan, al de tranentrekkende beelden van mensen in oorlog: we schuiven het even aan de kant.
Mohammad Alaa Aljaleel, een Syriër, mag voor mijn part heilig verklaard worden. Miljoenen burgers zijn Aleppo ontvlucht... zonder hun huisdier. Mohammad probeert er zo veel mogelijk te helpen. Voor de oorlog was hij electriciën - sinds de oorlog uitbrak bestuurt hij ambulances en probeert hij op die manier mensen te redden. Hij is een dierenvriend en wat begon met de opvang van zo'n 20-tal katten is ondertussen uitgegroeid tot meer dan 100. Eén van de katten is van een meisje dat met haar familie naar Turkije gevlucht is. Ze smeekte Mohammad om foto's van haar huisdier te blijven sturen... Hij heeft bijna geen vrienden meer in zijn stad: ofwel zijn ze dood ofwel zijn ze gevlucht. De katten rekent hij nu tot zijn vrienden en hij heeft ze beloofd dat hij bij ze blijft, wat er ook gebeurt.
De vergeten slachtoffers van de oorlog: zo worden de katten genoemd. Ik had het niet beter kunnen formuleren. Hij voedt de katten met behulp van zijn eigen spaargeld. Hij wordt de kattenman van Aleppo genoemd en is voor mij het boegbeeld van toch een sprankeltje hoop voor de mensheid. Niet dat ik me illusies maak over vrede - maar het is zo hartverwarmend om te zien dat in een gebied dat verwoest is door oorlog, toch nog iemand denkt aan deze vergeten slachtoffers. Ook zij lijden - ook zij voelen - ook zij missen.
Als ik wist hoe - of beter gezegd als er mogelijkheid tot communicatie met die man bestond, deed ik onmiddellijk een donatie. Ik zou zelfs een crowfunding-systeem op poten zetten om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Geen geld voor grootschalige 'goede doelen' waarvan je nooit weet waar je geld terechtkomt maar wel kunt vermoeden dat het ergens in een maatpakzak blijft steken - wél geld voor deze man die zijn levensmissie gemaakt heeft van het redden van mens én dier. Die niet vlucht of wegkijkt maar doet wat in zijn mogelijkheden ligt.
Verlaten straten op de achtergrond, geen mens te bespeuren. Alleen Mohammad en de vele 'wezenkatten' wiens leven ook overhoop gegooid is. Die al helemaal niet snappen wat er aan de hand is en hoogstwaarschijnlijk nooit zullen herenigd worden met hun eigenaars. Hij voedt ze niet alleen, hij geeft hen ook liefde en verzorgt de gezonde en ongezonde katten. Ook katten kunnen slachtoffer worden van een bom of gas... als hij er niet was lagen ze te creperen op straat.
Hij doet het niet voor winst, hij doet het niet om beroemd te worden en 'in de boekskes' te staan: hij doet het gewoon omdat zijn hart voor dieren groot is. Minder oorlogen 'in de naam van...' en meer mensen als Mohammad graag.
Reacties (29)
Diep Respect.
Maar hier, 6 uur geleden:
https://www.piepvandaag.nl/kattenopvang-aleppo-gebombardeerd/
Ik vreesde er natuurlijk al voor: niemand raakt volgens mij nog levend uit die hel. Toch een mooi staaltje dierenliefde tussen al de miserie.
Ik zit niet op FB, maar als iemand een rekeningnummer (voor de kattenman dan) te pakken krijgt houd ik mij aanbevolen.
Is ver uit het verstandigste van mij om niet te gaan typen nu.
Uiteraard mag er en zo veel mogelijk bij worden stilgestaan.
Ben ook dol op dieren en die dieren weten niet wat er gebeurd maar die kinderen ook niet en er vliegen geen bommenwerpers om bewust dieren te doden ... dan zou de hele Wereld direct dreigen met sancties en militair ingrijpen. Ja ben cynisch, maar heeft een andere reden dan dit.
De wereld dreigt al, de wereld moeit er zich al mee, de wereld bombardeert al, de wereld neemt al vluchtelingen op... diezelfde wereld staat geen seconde stil bij het dierenleed.