Leeuwen en beren op mijn pad!

Door Robin93 gepubliceerd in Dieren en natuur

Leeuwen en beren op je pad zien is een oud Nederlands spreekwoord. De betekenis is: het in een bepaald geval zien van allerlei bezwaren die op zijn minst vergezocht zijn. Dat wil zeggen, dat omdat wij in Nederland normaal gesproken nooit leeuwen of beren in het wild zullen tegenkomen de opgevoerde (en vergezochte) bezwaren die iemand verzint in de bepaalde situatie evenmin zullen optreden.

Toch zag ik ze echt op mijn pad die leeuwen en beren en alleen afgescheiden door een glazen ruit. Maar problemen? Nee, ik was na lange tijd weer eens een keer in Rotterdam Zoo, oftewel ouderwets gezellig: Diergaarde Blijdorp.

Nieuw leeuwenverblijf

Na een grondige renovatie en verbouwing van het oorspronkelijke giraffenhuis (van heel lang geleden) is het nieuwe leeuwenverblijf klaar! Het ligt aan de noordkant van het park, op het 'kruispunt' van het nieuwe deel van de dierentuin (entree vanaf parkeerplaats, Oceanium, Amazonica enz.) met het oude (gedeelten Azië, Afrika, Europa en Australië).

De leeuw (Aapal) en twee leeuwinnen (Shantee en dochter Bente) van de nog meer met uitsterving bedreigde Aziatische leeuw dan de Afrikaanse soort hebben een prachtig onderkomen tot hun beschikking gekregen. Een mooie binnenverblijf met verwarmde ligplaatsen, een veel ruimer buitenverblijf, vol met bomen, struiken en hoge en lage grassen waar ze zich heel goed verdekt in kunnen opstellen. En dan nog het uitzicht door de grote, dikke ruiten! Continue rondlopende mensen, rennende kinderen, zelfs etende mensen op het nabijgelegen terras – wat wil je als roofdier nog meer? Het nieuwe verblijf werd 26 juni 2015 officieel en feestelijk geopend door – hoe toepasselijk – Paul de Leeuw.

Het oude roofdierenverblijf waar heel vroeger leeuwen en tijgers naast elkaar zaten, wordt ook opgeknapt en omgebouwd tot een verblijf van een kolonie gelada's (apensoort die veel lijkt op een baviaan).

IJsberentweeling

Bij de ijsberen moest ik toch even uitgebreid kijken naar de nieuwe tweeling. Moeder Olinka heeft het er druk mee. Vader Eric is jammer genoeg op 5 februari 2015 overleden en grote broer Vicks zit sinds ruim een jaar in de dierentuin van Mulhouse in Frankrijk en zal daar nu ongetwijfeld de boel op stelten zetten. (Niet dat mannetjes ijsberen iets aan de opvoeding van kleintjes doen; ze zouden ze direct opeten.)

De twee kleintjes werden op 2 december 2014 geboren en mochten eind februari 2015 voor het eerst naar buiten. Met elkaar stoeiend en buitelend, altijd in de buurt van moeder Olinka, groeien deze twee als kool. Zwemmen kunnen zij natuurlijk als de beste, maar wachten meestal totdat hun moeder eerst in het water is. Verder snuffelen zij met hun scherpe neus het hele terrein af op zoek naar her en der verstopte lekkernijen.

Maar wat was het nu? Twee jongens, twee meisjes of één van elk? Met die dikke vacht is het geslacht bij een ijsbeer nauwelijks vast te stellen. Of je moet ze van de moeder scheiden, onder narcose brengen en dan uitgebreid gaan kijken natuurlijk. Dat geeft echter zoveel stress bij zowel moeder als ijsbeerbaby's dat men daar maar van af heeft gezien.

Blijdorp schakelde het publiek in: mensen die foto's van de ijsbeertweeling hadden gemaakt, vooral tijdens het plassen, werd gevraagd deze naar Blijdorp op te sturen. Jongetjes plassen immers naar voren en meisjes naar achteren, dus op deze manier kon na eindeloze bestudering van de ingezonden foto's toch het geslacht van de tweeling worden vastgesteld. En wat bleek? Eén van elk!

Nu was het nog een kwestie van een leuke naam verzinnen. Samen met het Algemeen Dagblad schreef Blijdorp een wedstrijd uit voor het publiek. Maar liefst 8300 inzendingen kwamen hierop binnen. Eind juni 2015 werd dan eindelijk de winnaar bekend gemaakt. Wie had de leukste, kekke, internationaal goed bekkende namen voor de witte wollige baby's bedacht? Het bleek mevrouw Hokken te zijn, een 57-jarige oma uit Rockanje. Zij had de namen van haar twee kleinkinderen – een meisje en een jongen – ingestuurd: Sizzel en Todz! En zo heet de Rotterdamse jonge ijsbeertweeling dus van nu af aan. Kort geleden mochten de kleinkinderen van mevrouw Hokken in Blijdorp op bezoek komen bij de naar hen vernoemde ijsbeertjes.

Apen!

Een variant op het bovengenoemde spreekwoord kan overigens ook luiden: Apen en beren op je pad zien. De betekenis is eender als hierboven uitgelegd. En ook die (apen) trof ik op mijn pad in Blijdorp.

De heer Bokito himself, een westelijke gorilla, deed wat rek- en strekoefeningen in het buitenverblijf uit het zicht van zijn harem. De indrukwekkende 19-jarige zilverrug heeft bij zijn drie vrouwen intussen zeven kinderen verwekt, vijf dochters en twee zoons. Dat hij eigenlijk niet al te kwaad van inborst is, blijkt uit het feit dat hij een jong mannetje als 'pleegzoon' heeft aangenomen, iets wat bij gorilla's bepaald niet dagelijks voorkomt. Bovendien is Bokito – volgens de oppassers – dol op spelen met zijn kleintjes als ze eenmaal de 'kleuterleeftijd' hebben bereikt en hun vertier verder weg van hun moeder zoeken. Bokito stopt daar echter vaak mee als hij mensen ziet; niemand mag blijkbaar iets over die speelse kant van hem weten. Zou hij daar verlegen van worden?

Nog twee uitdrukkingen

Als een olifant in de porseleinkast is zo'n mooi spreekwoord waarbij wordt aangeduid hoe iemand met buitensporige en onnodige lompheid en tactloosheid met een gewone situatie omgaat.

Nu zou ik in het geval van een èchte olifant - zoals hier bij olifantenbul Timber - ook liever uit de buurt blijven; je zal immers maar een optater van die slurf krijgen!

Een papieren tijger is een typisch Chinees gezegde waarmee bedoeld wordt dat niet alles, wat er dreigend en gevaarlijk uitziet, dat ook hoeft te zijn. Soms is iets juist verrassend simpel op te lossen. Dit is echter geen papieren tijger maar een echte Sumatraanse tijgerin genaamd Alia!

Natuurlijk is er nog veel meer te zien in Blijdorp, van inheemse en uitheemse dieren tot botanische tuinen in de diverse leefgebieden toe. De liefhebber mag dat moois van mij allemaal zelf nog eens gaan bekijken.