Het ongelooflijke geluk (dat ik de laatste dagen ervaar) overweldigt mijn gehele gemoed. Het hele lijf gloeit van genot en het is eigenlijk niet met de juiste woorden te beschrijven zonder suggestieve en schrikachtige, dan wel walgende of oordelende bijverschijnselen bij de lezer op te roepen. Het benadert voor mij wel met gemaak een langdurig, meeslepend hemels orgasme, ware het niet dat mijn slijmvliezen door de chemo langzaam maar zeker totaal worden uitgedroogd.
Een mens kent pas zijn geluk als hij/zij daarvoor reeds ongeluk ervaren heeft.
In de plaats van een waterige, veel slijm bevattende, brandende, bijna zwarte stinkende soep is het kunststuk van een smeuige drol voor mij een zegen. Na drie maanden dagelijks geplaagd te zijn door onverwachte, onberekenbare diareeaanvallen (waardoor ik vervolgens de eerste drie, vier uur om de tien minuten naar de pot moest vluchten om ongelukken te voorkomen) kan ik met waardige zekerheid mijn hoop te berde brengen.
Voor mij is de terugblik op mijn grote boodschap momenteel een lust voor het oog. Iets dat ik graag met mijn intimi wil delen ook al is dit geen geliefd onderwerp waarover men graag spreekt, hoort, debatteert dan wel discusieert. Er rust nog een soort taboe op om over je natuurlijke lichamelijke ervaringen te spreken zolang het niet gaat om een meesterlijk goed gelukte, dan wel niets voorstellende en saaie (recht op en neer) sexuele beleving.
Het heeft de laatste dagen regelmatig in mijn buik van plezier gekriebeld over van alles en nog wat, maar toch blijft zoiets triviaals als mijn stoelgang het meeste verhevene dat ik al enkele dagen ervaar. Met opluchting en genoegen.
De lust om enkele goed geproportioneerde drollen op de gevoelige plaat vast te leggen bracht me dan ook bijna aan het kwijlen van plezier. Sterker nog, ik kon me maar met schier onmenselijke moeite bedwingen. Een wonder moet je immers vastleggen. Niet perse voor je nageslacht, die zal het een worst wezen hoe jij poept, maar bijvoorbeeld voor de doktoren zou het een hele pens werk schelen.
In weerwil van het feit dat het vastleggen van mijn lichamelijke huishouding geen van mijn lezers echt zal boeien moet ik het voorlopige stoppen van de diaree toch wereldkundig maken. Het zal geen van jullie opwinden dan wel net zo van genot doen blozen als mijzelf en daarom: bij deze uiteenzetting zal ik, hoe empatisch nou weer van mij, een mooier plaatje uit de natuur plaatsen. tevens om het geheel uit het al te persoonlijke te sleuren. Zelf gebakken, gedraaide hartige broodjes vind ik uiteraard zelf ook wat smakelijker.
Men zou de prachtig ontworpen doorspoelende toiletten (die waar alles meteen naar een ander niveau verdwijnt) moeten verbieden. Vooral in ziekenhuizen en zorg- aanleun- plus vereenzaamwoningen waar nog steeds verlangend wordt uitgekeken naar de vertrouwde wijkzuster, die niet een kaartje door de scan moet halen om het contact binnen de perken te houden.
Je doet je grote boodschap en als je het niet vertrouwt roept je er in het ziekenhuis even een verpleger bij. Zo weet men meteen hoe de natuurlijke ontlastingsvork bij de patient ( oh nee, dat heet tegenwoordig een client) in de steel zat. Dat scheelt heel veel onderzoeken met de bijbehorende kosten waarvoor de goegemeente op moet draaien. Ik vrees ook dat ik de contracten van sommige sanitairleveranciers in gevaar zal brengen als ik beweer: weg met die zogenaamd veel hygiënischere doorloopplees zonder gratis onderzoektafeltje. Jij of je thuiszorg heeft iets meer werk om je troon schoon te houden, maar met een borstel aan een steel plus het juiste schoonmaakmiddel is het een fluitje van een cent.
Reacties (18)
Weer een boeiend stukje tekst. Dankjewel. En nu ga ik eerst snel op zoek naar je andere, nieuwe blogs.
Ik zit hier met de lach nog op mijn gezicht, na het lezen van je artikel.
Het is een onnozele drol maar O ZO belangrijk in het leven!!
Ik wens je verder héél veel mooi geproduceerde exemplaren toe :-))
XX
Je tovert een vette grijns op mijn gezicht.
Echt fijn om je hier te zien. ☻☺
Kuske
Ook ik prefereer het bolus-broodje.
Fijn je weer te lezen
Xxxxxx
Kussies terug skone dames van 't Oosten :-)
Wish me luck; ik ga naar de tandarts in discussie over de prognose en voorstel behandeling van de specialist... benieuwd of er een behandelplan komt wat ik wens '-)