Kort geleden hoorde ik iets over iemand die bij mij in de buurt woont dat mij echt even aan het denken heeft gezet. Het verhaal gaat over iemand die niet voldoet aan het model zoals we denken te moeten leven. Dit is misschien nogal een vage omschrijving maar hier ga ik later wat verder op in. De moraal van het verhaal is eigenlijk Wil jij gewoon jezelf kunnen zijn zoals je werkelijk bent.
Sommige roddels komen voort uit een soort jaloezie
Je komt soms op plaatsen zoals een kleine lokale supermarkt in een dorp. Waar men graag de laatste nieuwtjes deelt. Op zich heeft dat natuurlijk ook een hele sociale functie want blijkbaar houden dorpsbewoners elkaar nogal goed in de gaten. Daar is ook niets mis mee. Behalve als het gaat over echte roddel verhalen. Het komt namelijk heel vaak voor dat ze het met enige regelmaat over een bepaalde dorpsbewoonster hebben. Het erge is dat de vrouw waar het iedere keer over gaat ook helemaal niets goeds kan doen in hun ogen. Nooit komt er iets positiefs uit hun mond. Meestal probeer ik snel mijn boodschappen te doen en me er niet teveel van aante trekken of me er in te mengen. ik heb persoonlijk een hekel aan al dat geroddel. Het enige wat me we wel interreseert zijn andere dingen die met het dorp te maken hebben zoals de bibliotheek die gaat sluiten of dat er weer nieuwe huizen worden gebouwd. Maar goed ik was dus weer eens in de dorpssuper en hoorde twee oudere vrouwen weer over haar praten. Echt vreselijk weer en ik moest me in houden om er niet wat van te zeggen. Ik hoorde ze zeggen "Ze werkt niet he "en dat zit de hele dag maar thuis" en heb je die kleding wel eens gezien dat ze draagt het ziet er echt niet uit". Dat soort geroddel ik kan er niet tegen. Toch zeker niet omdat ik de desbetreffende vrouw heel goed ken en ook de achtergrond. Ik durf dan ook wel te beweren dat dit soort geroddel misschien ook wel voortkomt uit een soort jaloezie. Maar om daar over te kunnen oordelen zou je de leefwijze en beweegreden van de desbetreffende vrouw moeten kennen.
Zij leeft haar leven zoals ze wil zijn en niet volgens een bepaald stramien of boekje
De vrouw waar zo over geroddeld wordt is een vrouw van rond de veertig is al biina tien jaar gelukkig getrouwd. Heeft een hart van goud.Wil iedereen graag helpen maar door haar manier van leven heeft ze weinig contacten in het dorp. Ze laten zich bijna nooit zien in het dorp maar genieten wel degelijk van het leven. Ze hebben al jaren heel zuinig geleefd zodat ze nu hypotheekvrij kunnen leven. Dat is ook een van de redenen waarom zij niet meer werkt en lekker thuis is. Daarnaast geven ze beide niets om de laatste nieuwe mode of trends en vinden ze alles al heel snel goed genoeg. Ze verbouwen hun eigen groente in de moestuin en als iets kapot gaat proberen ze het eerst zelf te repareren. De inrichting van hun huis is in een wat oudere klassieke stijl. Maar het is er wel heel netjes en schoon. Ze Gaan bijna nooit op vakantie en boodschappen doet ze op de fiets. Daar is niets mis mee maar doordat ze nu eenmaal iets anders in het leven staan als de gemiddelde dorpsbewoner horen ze er niet echt bij. Het ergste van alles is dat geroddel. Ik vind het juist heel erg knap dat ze haar eigen koers vaart en niet mee wil doe aan een bepaald stramien waar in veel mensen leven. Laat mensen toch gelukkig zijn en vooral hun zelf blijven. Of verdiep je eerst eens in een ander voordat je van allerlei dingen rond gaat vertellen die niet waar zijn. Misschien wil je diep in je hart ook wel zo leven en wil je ook heel graag jezelf zijn maar durf je dit niet omdat je erbij wil horen.
Reacties (10)
Maar is maar zoals ik het zie.
We zijn allemaal verschillend en dat is juist het mooie. Elk mens brengt 'zijn' eigen ideeën, 'zijn' eigen kwaliteiten, 'zijn' eigen capaciteiten naar buiten. Dat is een verrijking voor iedereen;
Leer respect hebben voor een ander, wie hij/zij ook is!
Nobody is perfect !!
Behalve ik dan, maar goed ... het zij je vergeven. -))