Rots van Solutré
Toen we in Bourgondië waren zijn we tot bovenop de rots van Solutré geklommen.
Het leek wel een sfinx die ons van tussen de wijngaarden aan het bespieden was. Deze prachtige kalksteenrots met een slank en karakteristiek profiel is een belangrijke prehistorische vindplaats in Europa.
Wij waren toen in het zuiden van Bourgogne , in de gemeente Solutré-Pouilly, in het hart van de Maconnais-wijnstreek.
http://plazilla.com/page/4295150134/terug-naar-de-steentijd-in-solutre
Leeuwenrots - Sigiriya
Op onze reis in Sri Lanka hebben we de hitte getrotseerd en de rots van Sigiriya (leeuwenrots) beklommen. (Dit reisverhaal krijgen jullie nog te lezen hoor)
De Leeuwenrots is een vulkanische prop van een lang overleden vulkaan. De aflopende helling van de vulkaan is door de tijd heen weggevaagd door erosie, hierdoor heeft de rots zijn karakteristieke vorm. De rots is ruim 180m hoog en is van kilometers ver te zien.
Deze rots troont in Sigiriya, een klein dorp in de culturele driehoek van Sri Lanka. Het ligt op korte afstand van Dambulla en Polonnaruwa.
http://www.vakantiearena.nl/sri-lanka/sigiriya
En er zijn nog zoveel meer indrukwekkende rotsen, elk met hun geschiedenis.
De bekendste
Alles begon met een klein kerkje dat de bisschop van Avranches liet bouwen op de vraag van de aartsengel Michael. De Mont Saint-Michel groeide uiteindelijk uit tot een klooster en later – met meer dan 3 miljoen bezoekers per jaar en wat winkeltjes en restaurantjes erbij – tot de belangrijkste toeristische attractie van de streek.
Om deze rots te beklimmen, reisden we naar Frankrijk, Normandië.
http://www.ot-montsaintmichel.com
De vroomste
Al sinds 1089 zwaaien benedictijnen de plak in de abdij van Melk, een gigantisch complex naast de Donau en de autoweg tussen Linze en Wenen troont.
Met een rooms-katholieke secundaire school en het klooster met kloostermuseum, zonder twijfel een bolwerk van vroomheid.
Deze rots bevindt zich in Centraal Oostenrijk, in Melk
De fragielste
‘Il paese che muore’ – het dorp dat sterft – zo staat Civita di Bagnoregio bekend. Het dorpje werd lang geleden gebouwd op afbrokkelend gesteente, waardoor mettertijd hoe langer hoe meer huizen de dieperik ingingen. Ook de toegangsweg moest eraan geloven, zodat uiteindelijk en brug de enige verbinding met de rest van de wereld werd. Maar die geïsoleerde ligging heeft zo zijn voordelen : de tijd is er stil blijven staan, het uitzicht is prachtig, de sfeer apart.
Deze rots bevindt zich in Italië, in de provincie Viterbo, niet ver van het mooie Orvieto.
http://www.civitadibagnoregio.it
De meest legendarische
Het zeskoppige zeemonster Scylla vrat volgens de legende zes mannen van de bemanning van Odysseus’ schip op : geen wonder dat Griekse zeelui niet zonder vrees de straat van Messina in en uit voeren. Waar het monster volgens de Griekse mythologie huisde, staat op een vooruitstekende rots in Scilla, het Castello di Ruffo, het voorouderlijk kasteel van koningin Paola. Dit fort is een echte trekpleister.
Deze rots kan je zien in Italië, in Calabrië (bijna op de punt van de laars), aan de straat van Messina die het Italiaanse vasteland van Sicilië scheidt.
http://www.hln.be/hln/nl/2/Reizen/article/detail/1212859/2011/04/05/Calabrie-het-pure-Italie.dhtml
De onbereikbaarste
Drie heremietencellen, een kerk met kerkhofje en een wijnkelder : dat is zowat alls wat nipt past op de Katskhi pilaar. Wie het allemaal wil bezoeken, kan beter geen hoogtevrees hebben : je moet immers 40 meter kaarsrecht omhoog via een metalen ladder.
Wil je deze toch bereiken, dan moet je reizen naar Georgië, te midden van de Imeretistreek, nabij het mijnstadje Chiatura.
http://www.amusingplanet.com/2013/05/the-katskhi-pillar-georgia.html
De foto's van de laatste 4 rotsen haalde ik van het net, via google
Reacties (9)
EN ... ik zal daar ook niet aan beginnen :-))
maar beklimmen vind ik het pas wanneer je als bergbeklimmer een rots bedwingt. Vertikaal omhoog dus, met die ladder mag je ook tot beklimmen rekenen.
Lopend naar boven is voor de meesten ook al een hele toer.
Die andere niet en aan die laatste twee zou ik me zeker niet wagen. :-)