Ik zit op een forum voor Bi en lesbische vrouwen. Toen ik in het begin uit de kast kwam heb ik daar veel steun gehad, en leuke contacten opgedaan. En toch ben ik nogal eens verbijsterd over bepaalde verhalen van vrouwen met name vrouwen die Bi zijn. Er zitten vrouwen op die zeggen een goede relatie te hebben met hun man, maar toch hun gevoelens voor een vrouw willen uitproberen. Vaak met toestemming van hun partner. Kijk nu moet iedereen zelfs weten wat ze met hun relatie doen, ik zal de laatste zijn die daar een oordeel over zal vellen. Maar dat neemt niet weg dat ik er wel vragen over heb. Want als je zo gelukkig bent met je partner, waarom dan toch die andere gevoelens ontdekken? Ben je dan wel echt gelukkig? Zo kwam ik in aanraking met een dame die het zelfde beweerde, en ook zei dat ze niet echt opzoek was naar een relatie met een vrouw. Maar als het zou gebeuren dan was het zo.
Ze was gelukkig getrouwd beweerde ze, en als ze toch per ongelijk een dame zou ontmoeten waar het mee klikte dan nam ze die er gewoon bij. Haar man vond het goed. Moet je net bij mij wezen nogmaals iedereen moet zelf weten wat ze binnen kamers doen. Maar goed ik hou er dan wel van dat het dan ook eerlijk gebeurt. Dus ik vroeg aan haar of haar man er dan ook een vriendin bij mocht hebben. Maar nee dat vond ze maar niets of hij moest voor een man gaan dan was het geen probleem. Maar haar man was niet Bi dus ja dat was niet aan de orde. Kijk dan begin ik toch even te twijfelen, want is dit wel eerlijk tegenover de man? Of samen vrij zijn of helemaal niet. Maar misschien ben ik hier wel te rechtlijnig in. Dat is natuurlijk best mogelijk. Maar er is toch ook nog zo iets als gelijke rechten. Maar in dit geval schijnbaar niet, ieder zo'n zijn eigen ding hierin.
En toen gebeurde het ze werd verliefd! Ontmoette de dame in kwestie en de vonken sprongen er af. Het was haar vrouw en het had zo moeten zijn. Afijn nu was ze niet opgewassen tegen deze gevoelens die het met zich mee bracht. En ook haar man was compleet van de kaart want hij was bang haar kwijt te raken. Ik was verbaasd hoe was het mogelijk dat ze dit niet had kunnen voorzien? Als je de kat op het spek bind kan er zoiets gebeuren. Je speelt met vuur, en dat kan een behoorlijke brand worden. Zo gauw er een derde in het spel komt kan een relatie stranden, dat is toch bekend lijkt me? Misschien ben ik te nuchter hierin maar mij overviel iets van tja dat had je kunnen weten! Ik heb dan ook het contact met deze persoon verbroken. Ik heb weinig geduld met 'domme' mensen of zijn ze naïef? Ik weet er niet goed een naam voor.
Ben ik nou de enige die het vreemd vind als je beweerd gelukkig te zijn met je man dat je er dan toch nog iets anders bij zoekt? En dat je dan vervolgens verbaasd ben wat voor gevoelens dit teweeg brengt? Maar ja ik vind het toch moeilijk om mensen te begrijpen, dus het kan ook aan mij liggen. Maar in mijn ogen wanneer je gelukkig bent in een relatie heb je geen behoefte aan iemand anders. Of je houd jezelf voor de gek en denk dat je gelukkig bent, of je heb zo'n ego dat je alleen maar aan jezelf denkt en lichamelijke bevrediging het belangrijkste vind.
Misschien zijn wij mensen wel helemaal niet monogaam en is het niet mogelijk om een hele leven elkaar trouw te blijven. Want is het ook niet zo dat een mens zich constant door ontwikkeld, gedachten en gevoelens veranderen. En dan kan het ineens wezen dat je niet meer bij elkaar past, maar zeg dan niet dat je gelukkig bent, want dan mis je toch duidelijk iets in zo'n relatie. Voor mijn gevoel duurt niets een heel leven lang als het op relaties (vriendschappelijk of een eventuele partner) aan komt. Je komt tijdelijk en soms voor een langere periode bij elkaar op het pad, en zo lang het leuk is, is het ook leuk. Als je van elkaar houd moet je soms ook los kunnen laten, al betekend dit wel voor mij dat ik eerst het oude afwerk voor ik aan iets nieuws begin. Maar toch het hart laat zich niet sturen...... Ik mijmer nog even verder.
Shasja
Reacties (9)
Bedankt voor je reactie