Toen ik je zag is een boek ( levensverhaal ) dat geschreven is door Isa Hoes. Door het schrijven en publiceren van dit boek wil Isa Hoes duidelijk maken hoe het is om te leven met iemand die depressief is. Isa neemt je tijdens het lezen van het boek mee in de tijd dat zij Antonie Kamerling ontmoet, dat zij trouwt met Antonie, samen kinderen krijgt en uiteindelijk beschrijft Isa het overlijden van Antonie. In deze review kun je wat meer informatie over en mijn ervaring met het boek : Toen ik je zag lezen.
De titel van het boek is : Toen ik je zag.
De auteur van het boek is : Isa Hoes
Genre van het boek : waargebeurd verhaal
Het boek is uitgegeven door : Uitgeverij: Rubinstein
Geschreven taal : Nederlands
Aantal pagina's : 278
Bevat als extra : foto’s
Datum van uitgave : november 2013
De afmetingen van het boek zijn : 28x215x136 mm
Het boek weegt : 430,00 gram
Het ISBN nummer van het boek is : 9789047203148
Het boek kun je vinden in de categorieën : Literatuur, Romans, Waargebeurde verhalen. Met als trefwoord :Antonie Kamerling
Prijs : 19,95 euro
Isa Hoes werd op 13 juni 1967 in Leiden geboren en is een Nederlandse toneel-, film-, televisie- en stemactrice en scenarioschrijfster. Isa heeft een opleiding gevolgd aan de Toneelacademie in Maastricht en werd vooral bekend door haar rol (Myriam) in de televisieserie Goede tijden slechte tijden. In deze periode krijgt Isa een relatie met Antonie kamerling die eveneens een rol heeft in deze populaire televisieserie. Daarnaast was Isa hoes te zien in het theater bij onder andere : Mijn Bloed In Jouw Aderen, Volmaakt geluk, De Minnaar, Nachtmoeder enz. En in diverse andere televisieseries zoals : Medisch centrum west, windkracht 10, vrouwenvleugel, Twaalf steden, dertien ongelukken enz. Op 26 juni 1997 trouwen Isa en Antonie in Venetië en krijgen zij iets later een zoon en een dochter. Op 6 Oktober 2010 komt Antonie Kamerling te overlijden.
Het boek : Toen ik je zag is een levensverhaal van Isa Hoes en Antonie Kamerling. Het verhaal begint dan ook in de periode dat Isa en Antonie elkaar ontmoeten tijdens de auditie van televisieserie Goede tijden, slechte tijden. Als je hierover nadenkt is dit eigenlijk heel erg bizar want de tijd die Isa en Antonie daarna met elkaar doorbrengen bestaat uit een hele goede periode maar zeer zeker ook uit een slechte/moeilijke periode. Antonie blijkt namelijk depressief te zijn al is dit in de begin periode van hun relatie niet helemaal duidelijk voor Isa.
Tijdens de uitzending van goede tijden slechte tijden waarin Antonie een rol speelt wordt Antonie enorm bekend. Dit komt onder andere door zijn vrolijke en leuke uitstraling. Er volgen na deze serie dan ook nog diverse televisieseries, speelfilms, toneelstukken en musicals waarin Antonie een rol heeft. Ook Isa heeft het enorm druk met haar carrière en tussendoor proberen Isa en Antonie zoveel mogelijk tijd met elkaar door te brengen. Voor de buitenwereld lijkt alles perfect maar Isa merkt dat het niet zo goed gaat met Antonie. Het ene moment lijkt hij alles aan te kunnen en neemt hij zoveel hooi op zijn vork dat Isa zich afvraagt : hoe krijgt hij dit allemaal voor elkaar. Het andere moment wil Antonie helemaal niets en ligt hij het grootste gedeelte van de dag op bed. Isa probeert zo goed als zij kan Antonie te helpen met deze erg wisselende momenten. Maar wat Antonie beslist niet wil is naar de dokter gaan. Pas na heel veel gebeurtenissen neemt Isa Antonie mee naar een arts maar het onvermijdelijke – Antonie besluit uit het leven te stappen – blijkt onafwendbaar. Op een dag komt Isa thuis en vind zij een briefje met de tekst : bel de politie ga niet zelf op zoek. Isa weet dan dat het goed fout is. Na deze verschrikkelijke periode probeert Isa om samen met haar kinderen het leven weer op te pakken. Dit valt niet mee. Isa en de kinderen missen hun vader/echtgenoot uiteraard ontzettend erg.
Het verhaal laat duidelijk zien hoe moeilijk het is om te leven met iemand die manisch-depressief is maar ook hoe moeilijk dit is voor de persoon zelf. De liefde tussen Isa en Antonie is overweldigend maar dit kan uiteindelijk niet voorkomen dat Antonie een beslissing neemt waardoor Isa en de kinderen alleen achter blijven. Het verhaal : Toen ik je zag kan dan ook voor diverse mensen een duidelijke herkenning en waarschijnlijk een grote steun zijn.
In het boek staan prachtige foto’s ( zie bijlage ) die een klein stukje van het leven van Isa en Antonie visueel maken.
1: Als klein meisje verzin ik al toneelstukjes, zit ik op klassiek ballet, maak ik mijn eigen balletvoorstellingen en zing ik cassettebandjes vol. Van mijn negende tot mijn vijftiende speel ik bij jeugdtheater Ons Verbond in Den Bosch en in elke voorstelling heb ik de hoofdrol.
2: Het is mei 1992 en ik trek definitief bij Antonie in. Hij woont dan op het terrein van de boerderij van zijn ouders in Bergambacht, in de buurt van Gouda. Antonie zit daar in een schattig huisje met de naam Manus.
3:Pak je tas! Roept Antonie. Het is eerste kerstdag. Doe je laarzen aan en neem iets warm mee, we gaan een nachtje weg. Als we in de auto stappen, haalt hij een blinddoek tevoorschijn en knoopt die om mijn hoofd. Na ongeveer een halfuur rijden ( vijfmaal hetzelfde rondje, Antonie had de grootste lol), stoppen we.
4:We gaan nooit meer samen fietsen, nooit meer golfen, nooit meer ruziemaken en nooit meer liefhebben. Niet samen naar een diploma-uitreiking, niet samen onze kinderen troosten als ze liefdesverdriet hebben, we staan niet samen bij hun huwelijk, zien niet onze kleinkinderen. Van nu af aan doe ik het allemaal alleen. Zonder jou, zonder degene die mij zo goedt kent. Alles gunde je mij, nooit was je jaloers, jouw liefde heeft mij gevoed en twee ongelooflijk lieve, mooie, vrolijke, innemende en eerlijke kinderen gegeven.
Ik zal altijd van je blijven houden, tot aan de maan, tot aan de sterren, tot ik je weer zie.
Ik had het boek natuurlijk nooit willen schrijven en toen het er was, stond het vrijwel meteen in de boekentop 10. Maar ik ben vooral blij met de reacties die ik erop krijg. Mensen vertellen me dat ze steun hebben aan het boek. Omdat ze zelf aan depressies leiden of hun partner. Dus blijkbaar heeft het boek zin. En heb ik inzicht kunnen geven in het leven met iemand die ziek wordt en hoe je dat niet door hebt, omdat je er zelf middenin zit.”
Mijn mening: Een emotioneel boek dat ontzettend goed geschreven is. Dank je wel Isa dat je mij even hebt meegenomen in jouw leven en dat van Antonie.
Reacties (0)