Duizeligheid na narcose, misselijk zijn na de narcose, moe zijn en hoofdpijn na narcose. In dit artikel lees je alles over onder narcose brengen: wat is narcose, wat is het doel, welke bijwerking heeft een narcose en wat zijn de gevolgen op langer termijn.
Tags/labels: RobsZelfhulp
Narcose of algehele anesthesie is een vorm van verdoving of anesthesie waarbij de patiënt het bewustzijn verliest, teneinde de patiënt te opereren. Het doel van de narcose is in eerste instantie dat de chirurg een ingreep kan doen zonder dat de patiënt de pijn voelt. Daarnaast zorgt de narcose ervoor dat de patiënt rustig is en niet beweegt.
De medische term is algehele anesthesie, maar de meest gebruikte termen door patiënten zijn narcose of algehele verdoving.
Het woord anesthesie is afgeleid van het Griekse άναισθησία en betekent “geen gewaarwording”.
Deze term wordt veel gebruikt maar is niet juist. De medische wereld spreekt van lokale anesthesie, indien een klein deel van het lichaam verdoofd wordt en regionale anesthesie indien een groter deel van het lichaam verdoofd wordt zoals bijvoorbeeld een been.
Voor er narcosemiddel beschikbaar waren werden hallucinerende planten gebruikt om de patiënten te verdoven. Ook kregen mensen een klap op hun kop om ze bewusteloos te slaan of ze werden rijkelijk van drank voorzien om daarna op een houtje te bijten. Pas in de 1846 werd narcose met behulp van ether toegepast. Slechts één jaar werd met chloroform een volgend narcosemiddel geïntroduceerd. Ook werd er geëxperimenteerd met lachgas als narcosemiddel. Daarna werden nieuwe middelen ontdekt en gebruikt, zoals cyclopropaan, halothaan, sevofluraan, isofluraan en desfluraan.
In de moderne anesthesie is de narcose geperfectioneerd. Een medisch specialist, de anesthesioloog of anesthesist brengt een patiënt onder narcose. Ze onderscheiden daarbij zes fases:
De wijze van onder narcose brengen kent een drietal componenten, namelijk bewustzijnsverlaging, pijnbestrijding en spierverslapping, doorgaans in combinatie met beademing en monitoring van vitale lichaamsfuncties.
De wijze van toediening van medicijnen kan intraveneus plaatsvinden maar kan ook plaatsvinden via inhalatie.
In principe is narcose veilig. De kans op overlijden tijdens een anesthesie is verwaarloosbaar klein, namelijk in minder dan één op de honderdduizend gevallen. Zelfs bij zwangerschap kun je onder narcose worden gebracht, al zal men er dan kiezen voor om medicijnen in een lagere dosis toe te dienen. Risicogroepen voor narcose zijn mensen met long- en/of hartaandoeningen en bejaarden.
Er zijn een aantal effecten en gevolgen van narcose bekend. Doorgaans zijn deze effecten groter indien de narcose langer heeft geduurd. Ook lijken angst en stress vóór de operatie een rol te spelen. Slechts een beperkt aantal patiënten heeft last van bijwerkingen na narcose. Bekende narcose bijwerkingen zijn:
Tijdens de uitwerking van de narcose zijn mensen vaak moe en suf. Ook zijn ze na de narcose soms moeilijk aanspreekbaar. Daarnaast kan er enige tijd niet aan het verkeer worden deelgenomen. Dit is echter afhankelijk van de duur van de narcose en het gebruikt product. Overleg daarom altijd met de behandelende arts.
De uitwerking van de narcose is voor iedereen anders. Zo houden sommige mensen gedurende langere tijd na de anesthesie klachten. Deze klachten kunnen natuurlijk ook voortkomen uit de operatie en ten onrechte aan de narcose toegeschreven. Typische klachten die genoemd worden na de narcose zijn:
Doorgaans verdwijnen deze klachten binnen een paar dagen maar voor een enkeling kan dit wel een paar maanden duren.
Narcose of algehele anesthesie is een routine. Menselijk falen daargelaten, is narcose in Nederland in principe veilig. Bijwerkingen en effecten na narcose zijn meestal niet zwaar en verdwijnen na enige tijd.
Reacties (1)