Even iets helemaal wat anders, gewoon over dieren waarom ik die zo geweldig vind. Aangezien ik me nooit echt thuis gevoeld heb tussen mensen, hadden en hebben dieren daar in tegen een grote plek in mijn hart. Als kind al kon ik in verwondering komen van een mooie kever, of zo'n mooie dikke hommel. Hommels hebben een speciaal plekje in mijn hart, vind ze altijd net van die vliegende knuffeldieren, haast aaibaar. Met hun mooie pluizige lijfjes, en de kleuren vind ik ook mooi.
Of een vlinder maar toen ik een kind was zag je die niet zoveel, tegenwoordig gelukkig wel. Omdat de gemeente weer meer wilde bloemen laat groeien en spontaan krijg je dan weer meer vlinders. Ook lieveheersbeestje vond ik geweldig, zo mooi rood beestje met zwarte stipjes, en natuurlijk dan de stippen tellen hoe oud ze waren En tjonge er waren er best bij die oud waren soms wel zeven jaar. Jaren later leerde ik dat die stippen niets met leeftijd te maken hadden, want zo'n beestje wordt niet zo oud. Tegenwoordig staat het lieveheersbeestjes tegen zinloos geweld, al is mij niet precies duidelijk waarom. Zinloos geweld, ook zo iets vreemds bestaat er wel zinvol geweld? Vraag ik me af? Volgens mij niet.
.
Maar goed ik dwaal af, misschien nog een keer een punt waar ik over zal gaan schrijven. Maar nu dieren. Ja dieren waren speciaal voor mij, toen ik nog klein was ging het zelfs zo ver dat ik een keer een naaktslak vond, en ik dacht dat hij zijn huisje verloren had. Ik ben toen een hele tijd aan het zoeken ben geweest naar zijn huisje die ik natuurlijk niet vond. Zijn nu eenmaal twee verschillende dieren.
Niet alleen insecten vond ik interessant, ook vogels vond ik mooi, waar ik vele tekeningen van gemaakt heb. Vooral gekleurde vogels vond ik mooi. Tja en dan waren daar natuurlijk nog huisdieren. Helaas was mijn moeder niet zo'n dieren liefhebster. Af en toe mocht ik een beestje hebben. Een visjes, maar die kon ik niet knuffelen. Ik heb in totaal 2 cavia's gehad. Later ook wel hamsters. Maar ik moest er altijd om zeuren. Maar mijn grootste wens een hondje, heb ik nooit gekregen. Was te veel werk volgens mijn moeder, en misschien had ze daar wel gelijk in.
Zo groeide ik op, dieren bleven een belangrijke rol in mijn leven spelen. Dieren hebben geen vooroordelen wanneer ze je vertrouwen zullen ze je nooit zomaar je pijn gaan doen. Het maakt ze niet uit hoe je eruit ziet! Geweldig gewoon. Toen ik groot genoeg was om zelf voor dieren te zorgen schafte ik ook meer aan, nog wel thuis wonende moest ik wel rekenschap met mijn moeder houden, want een hond wilde ze nog steeds niet. Maar er kwamen hamsters, konijn, een parkiet en visjes. Toen ik op mezelf ging wonen, kwamen de eerste katten, en van af die tijd ben ik helemaal verzot op deze beesten.
Soms zou ik weleens met ze willen ruilen, gewoon even een uur een kat zijn, heerlijk lijkt me dat. Toen de kinderen wat groter waren kwam er eindelijk een hondje. Inmiddels hebben we 3 honden 5 katten, een konijn en 7 hamsters waarvan een aantal opvangdieren omdat ze een nieuwe eigenaar nodig hadden. Dieren zijn zo veel puurder dan de mens, en zij maken mijn leven zoveel mooier.
Shasja
Reacties (4)