Jullie kennen het vast wel, je komt een bekende tegen. Een vriendelijke goedendag en dan komt de vraag: "Hoe gaat het?" En je antwoord: 'goed,' want dat is het antwoord die de persoon verwacht. Of niet? Hebben ze echt belangstelling? Of is het een standaard praatje?
In mijn pubertijd heb ik een keer de proef op de som genomen. Zat in die tijd in een zware periode en absoluut niet lekker in mijn vel. Mensen vroegen aan me, hoe het ging en ik antwoordde standaard goed. Het gebeurde regelmatig dat voor ik antwoord kon geven dat mensen gewoon door liepen. Ik vroeg me af of ze wel beseften wat ze vroegen? Dus toen mij die vraag weer een keer gesteld werd, zei ik dat het niet goed ging. Tot mijn verbazing bleek ik gelijk te hebben. De persoon raakte enig sinds van slag, wist niet meer wat die terug moest zeggen en liep gewoon door. Mij met gemengde gevoelens achter latent. Waarom vraag je dan iets? Als je toch geen negatief antwoord wil?
Er zijn vast ook wel mensen die welgemeend en echt belangstellend deze vraag stellen. Maar de meesten gebruiken het als standaard praatje omdat het zo hoort, beleefdheidsvorm. Het zelfde als, doe de groetjes thuis! Zelf vind ik, denk dan eerst na voor je iets vraagt, wil je echt het antwoord horen of niet!
En dan heb je nog van die mensen die een gesprek met je beginnen om hun eigen verhaal kwijt te kunnen. Dan ben jij aan het woord en je voelt dan het ongeduld van die ander, ze willen zelf wat kwijt. De helft van wat je gezegd hebt, hebben ze niet meegekregen. Wanneer je even stil valt beginnen ze zelf te praten. En dan krijg je een waterval van woorden over je heen. Ik heb weleens het idee dat sommige mensen gewoon praten omdat ze zich zelf willen graag horen praten. Want negen van de tien keer gaat het nergens over.
Dus ja welgemeend of beleefdheidsvorm, uitspraken van Hoe gaat het? alles goed thuis? Met die laatste zin kun je dan weer een grapje uithalen door te antwoorden: "Geen idee ik ben immers niet thuis?" Hebben mensen nog echt wel een diepe belangstelling voor elkaar? Hoe sociaal zijn we nog? Of zijn woorden slechts woorden geworden omdat het zo hoort? Stel deze vragen ook aan mezelf.
Wat leuk je te zien! En je voelt dat ze zoiets hebben, shit ik heb geen zin in een gesprek, maar kan er niet voor onderuit. Wanneer het bij mij anders aan voelt dan de persoon zegt, is het gesprek bij mij gauw over. Want niets moet! Het mag. Ook merk ik dat de meesten mensen het altijd maar druk schijnen te hebben. In de supermarkt sta ik dan in een rij en voel de spanning van de mensen, schiet op schiet op, we willen verder. Tuurlijk ik heb ook weleens haast. Helaas ben ik er ook niet vrij van.
Dus ik zal er zelf dit jaar ook mee aan het werk gaan. Toch nog een goed voornemen voor 2016. Nu ik toch bij 2016 ben wil ik iedereen een goed en gezond 2016 toewensen.
shasja
Door Shasja Angel Light aanbevolen
Gerelateerde artikelen
Notes (202)
Reacties (12)