Een heel erg oudje, overgezet naar Tallsay:
Vroeger geloofde ik echt dat als je stierf en je was een goed mens geweest, dat je dan een sterretje werd. Dat je een eigen plekje verkreeg aan de hemel tussen al die andere miljoenen sterren in. Weet inmiddels dat dat niet zo is. Als je dood gaat dan stopt het en naar gelang je keuze wordt je verbrand of begraven. Vind beide opties nou net niet bepaald een beloning voor als je een goed mens bent geweest, maar het zij zo.
Maar mijn liefde van naar de sterren kijken is nooit verdwenen, vind er rust in en het geeft me het gevoel dat het leven met al zijn problemen en onrustige tijden toch de moeite van het willen leven waard blijft. En dat is ook zo. Leven is en blijft de moeite waard. Hoe somber sommige vooruitzichten ook kunnen zijn en hoe zwaar je het ook kunt hebben, het leven is te mooi om te vroeg gedag tegen te zeggen. Al kies ik er evengoed toch voor.
Good morning Starshine
the Earth says hello
You twinkle up above
we twinkle below.
Waar zou mijn plekje zijn, heb ik straks wel een eigen plekje en hoe zal het eruit zien? Wordt ik een stralende ster ergens in ons Melkwegstelsel of beland ik ergens aan de rand van het heelal waar geen sterrenkijker ooit zicht op zal krijgen.
Vroeger dacht ik dat vallende sterren de zielen van onterecht in de sterrenhemel terecht gekomen mensen waren. Mensen die eigenlijk niet thuis hoorden in dat vredige hemelse sterren paradijs. En dan vroeg ik me af, wat die vallende sterren dan wel niet gedaan moesten hebben om hun plekje daar kwijt te raken. Dat je leven als ster aan het sterren firmament niet genoeg voldoening gaf en zelfs daar nog de toorn van de heerser van de sterren over je af wist te roepen. Inmiddels weet ik wel beter en weet ik ook dat er geen heerser der sterren is. We worden geen sterren na onze dood en kunnen ook geen vallende sterren worden.
Shine bright like a diamond, shine bright like a diamond. Find light in the beautiful sea. I choose to be happy, you and i, you and i. We're like diamonds in the sky. You're a shooting star i see, a vision of ecstacy. When you hold me, i'm alive. We're like diamonds in the sky.
Vroeger geloofde ik echt dat de zon, net als de mens op tijd moest rusten om de volgende dag weer vol op te kunnen stralen als geen ander. Dat de zon echt het middelpunt van het heelal was en dat we leefden omdat de zon het eeuwige leven had en ons met haar stralen voldoende gaf om te kunnen leven. Inmiddels weet ik wel beter, maar de zon blijft iets bijzonders hebben. Zoveel hitte samengeperst in een bol en die bol die bepaald nog altijd dat wij mogen leven. Zonder haar, mama Zon zouden we dat niet kunnen.
Here comes the sun - The Beatles
(Omdat het zo een mooi en vredelievend en veelzeggend nummer is.)
http://www.youtube.com/watch?v=n6j4TGqVl5g
Reacties (2)