In dit artikel uit de reeks volièrevogels, lees je alle over verzorging, voer, kweek en gedrag van de Valkparkiet en hoe je Valkparkieten tam kunt maken.
Tags/labels: Vogelsalgemeen, Volierevogels, Valkparkiet, Parkieten, RobsBijzondereHuisdieren
De Valkparkiet is een kleine uit Australië afkomstige vogel. In Australië vinden we valkparkieten in de droge gebieden maar altijd in de nabijheid van water.
In tegenstelling tot wat de Nederlandse naam doet vermoeden is de Valkparkiet noch een valk, noch een parkiet. De Valkparkiet behoort feitelijk tot een aparte subfamilie binnen de familie der kakatoes. De wetenschappelijke naam van de valkparkiet is Nymphicus hollandicus.
Valkparkieten zijn slanke vogels die gewoonlijk 30 tot 33 centimeter lang. De wildvorm heeft een grijze grondkleur met veel wit in de vleugel. Het mannetje heeft een geel gezicht met een oranje vlek ter hoogte van het oor.
Bij het vrouwtje ontbreekt het geel in het gezicht en is de vlek fletser. Beide geslachten hebben de voor kakatoes kenmerkende kuif.
Valkparkieten worden al meer dan 150 jaar gekweekt in Europa en er zijn inmiddels vijftien kleurmutaties te krijgen, zoals albino, lutino, opaline. In gevangenschap kunnen valkparkieten gemakkelijk 15 tot 20 jaar oud worden.
Valkparkieten zijn groepsdieren. In het wild zijn ze soms in paartjes maar nog vaker in grote groepen te vinden, die samen eten en weer vrolijk kwetterend verder trekken naar nieuwe foerageergebieden. De emotionele staat van de volparkiet is goed af te lezen uit zijn kuif. Is de Valkparkiet in zijn gewone hum dan staat de kuif naar achteren wijzend omhoog. Is de valkparkiet opgewonden of geschrokken dan staat de kuif recht overeind. Als valkparkieten boos dan ligt de kuif bijna plat op het hoofd. Ook in het liefdesspel speelt de kuif een belangrijke rol.
Voor de huisvesting van Valkparkieten is een buitenvolière het beste. Een rechthoekige, lange volière is het beste. Zo kunnen de vogels goed hun vleugels gebruiken en worden ze niet te vet. Zorg voor zonnige plekken en plekken in de schaduw. Voor bodembedekking is grof zand een aanrader met een stuk gras. De takken moet van verschillende afmetingen zijn en liefst niet al te horizontaal. De natuur is grillig en hoe grilliger de stokken zijn gevormd, des te beter. Spit de grond elke twee weken om en spuit de takken regelmatig af met de hogedrukspuit om uitwerpselen te verwijderen.
Voor een binnenkooi zijn te minimum afmetingen 40*40*60. Gebruik geen kunststof stokken voor de vogels maar houten, die regelmatig vervangen worden. Zet een kooi nooit in de volle zon. Hoe Valkparkieten minimaal als paar. In een volière kunnen meerdere paren tezamen gehouden worden.
Valkparkieten zijn echte zaden- en graneneters maar zijn ook gek op nootjes, fruit en bessen. Voor valkparkieten zijn een aantal soorten voer in de handel zoals Vitalife. Eivoer met insecten is een geode aanvulling. Hang één of twee keer in de week ook wat trosgierst op. Geef vier dagen in de week groenten en kruiden zoals vogelmuur, courgette, komkommer of taugé. Geef drie dagen inde week fruit zoals appel, peer, kiwi, kersen, ribes of mandarijn. Voor alle vers voer geldt dat het nooit langer dan een halve dag in de kooi of volière mag liggen. Onkruidzaden van brede weegbree en veldzuring zijn een geode aanvulling op he eten, samen met graszaden.
De Valkparkiet heeft behoefte aan grof zand met kleine steentjes in het verblijf. De kleine steentjes worden opgegeten om te maagwerking te versterken. Hang af toe wat wilgentakken op, om aan te knagen. Deze zijn goed tegen verveling en bevatten nuttige stoffen. Een sepiaschelpje is nodig voor de inname kalk en andere mineralen. Water dient altijd aanwezig te zijn voor te drinken en om te badderen. Ververs dit water minimaal dagelijks.
De kweek van valkparkieten is niet zo moeilijk nadat zich een kweekkoppel heeft gevormd. Zorg voor een broedkast van 25x25x35 centimeter meet een vliegopening van zeven centimeter. Na ongeveer drie weken komen de jongen uit het ei en vier tot vijf weken later vliegen zij al uit. Twee nesten paar jaar is vrij gewoon. In de eerste levensfase is het geslachtsonderscheid nog niet zichtbaar. Bij bepaalde kleurmutaties is dat later overigens nog steeds moeilijk: raadpleeg dan een specialist. Laat jonge Valkparkieten zich liefst niet in het eerste jaar al reproduceren.
Een volwassen valkparkiet tam is maken is niet gemakkelijk. De dieren kunnen redelijk gewend aan de mens raken maar om een parkiet volledig handtam te maken, moeten ze op jonge leeftijd uit het nest worden gehaald en met de hand worden gevoerd.
Hoewel een tamme vogel heel aantrekkelijk is kunnen ze heel onnatuurlijk gedrag gaan vertonen.
Zo kunnen ze ´verliefd´ op hun verzorger worden en jaloers zijn op andere huisgenoten. Sommige Valkparkieten hebben een voorkeur voor een bepaald geslacht van de mensen die hen verzorgen.
De valkparkiet is een vrolijke volièrevogel die niet moeilijk is om te houden en te kweken.
Reacties (0)