Artikel van Kai Maduro
Praat jij ook weleens hardop tegen jezelf? En wanneer je dat doet, schaam je je daar dan voor? Vreemd zou dat niet zijn. Tegen jezelf praten (wat ook zelfspraak wordt genoemd), is voor de meesten van ons nog altijd een taboe. Zelfs je geliefden en je naasten kunnen je daardoor heel bedenkelijk gaan aankijken. Mij is nog niet zo lang geleden, toen ik weer hardop tegen mezelf een opmerking maakte, gevraagd: ‘Kai, is het bij jou in de bovenkamer nog wel in orde…?’
Inderdaad, het tegen jezelf praten vinden de meesten van ons niet ‘normaal’.Want, het zijn toch de straathoertjes, volgestopt met drugs die dat doen? Of de dronken zwervers in de grote steden. Of die verwarde buurvrouw met een huis vol honden en katten. Of de ‘dorpsgek’ die denkt dat hij Jezus Christus is. En toch is tegen jezelf praten veel ‘normaler’ dan de meesten van ons denken. Want bijna iedereen doet het.
En of wij het ons bewust zijn of niet,wij doen het allemaal. En dan al te vaak op een negatieve en zelfdestructieve manier. Wij schelden onszelf uit; bekritiseren en vernederen onszelf en zeggen vaak dingen tegen onszelf die we tegen een ander niet zouden durven zeggen. Herkenbaar? Maar het kan ook anders. Zelfspraak kunnen we namelijk ook bewust en doelgericht op een positieve en constructieve manier gebruiken.
Meerdere wetenschappers en ook sportpsychologen hebben – ook in Nederland - de effecten van het doelgericht praten tegen jezelf (de zogenaamde positieve zelfspraak) onderzocht. Een van hun conclusies is dat positieve zelfspraak onmiskenbaar helpt bij het verbeteren van de individuele prestaties op sportgebied, ondermeer bij tennissen en atletiek.
Verder hebben onderzoekers ontdekt dat zelfspraak ook kan helpen bij onder anderen het voorkomen van depressies, het verminderen van het gevoel van eenzaamheid, het versterken van zelfvertrouwen, vervangen van een negatief zelfbeeld door een positief, het ordenen van de gedachten en het minderen van stress.
Doelgerichte positieve zelfspraak blijkt voor velen een bijzonder succesvolle en goedkope vorm van zelftherapie te zijn. Onder anderen door het toepassen van positieve affirmaties, mantra (korte zin die je tegen jezelf zegt) en syllogisme (een heel korte logische redenering die uit drie delen bestaat).
En toch blijft voor de meesten zelfspraak iets waar zij bang voor zijn en liever niets mee te maken willen hebben. ‘Stel je voor dat als ik mij hiermee ga bezig houden en ik bijvoorbeeld in de supermarkt rare dingen hardop ga lopen zeggen? Wat zullen de mensen niet van me denken?!’ Wat anderen, om wat voor reden dan ook van je mogen denken, denk je dat je dat kan voorkomen?
Uit mijn eigen ervaring en die van mijn naasten, maar ook die van de meeste van mijn cliënten, blijkt dat je door zelfspraak niet in de problemen hoeft te komen. Echter, zoals met alles, dus ook op dit gebied en zeker in deze tijd van ‘dreigend terrorisme’, kan in sommige situaties en in bepaalde kringen wat zelfcontrole geen kwaad.
Jij kan wel in de trein bijvoorbeeld hardop zeggen “Wat een seksbom!”, omdat je een spetter voorbij ziet heupwiegen, maar een angsthaas aan de andere kant van het gangpad hoort dan misschien alleen: “BOM”. Kan je je voorstellen wat er dan gebeurt?
Ben je echt bang dat zelfspraak als zelftherapie voor jou nare gevolgen kan hebben, begin er dan niet aan. Besef wel: niemand laat je in een ‘Gekken Hotel’ opsluiten omdat je hardop in het openbaar iets positiefs tegen jezelf zegt. Als dat zo was, zou ik als tiener al opgesloten zijn in zo’n geluiddichte kamer met een doorgeefluikje. En de sleutel hadden ze dan voor de zekerheid wel weggegooid.
Nee, gek en ongelukkig word je niet van het praten tegen jezelf. Integendeel, doelgerichte positieve zelfspraak is een bewezen heel adequate en vooral goedkope vorm van zelftherapie waardoor je je prettiger en gelukkiger kan gaan voelen.
© Kai Maduro - 12 november 2015
Reacties (12)
Dat doet tegenwoordig toch haast iedereen?
Maar zonder gekheid: ik praat nooit tegen mezelf (behalve een keertje hartgrondig vloeken als ik iets stoms gedaan heb) - maar ik praat vaak tegen mijn kat als er verder niemand is. Dat bevordert de relatie met het dier, en ik kan van alles aan hem kwijt. Vaak zegt hij ook wel iets terug...
Grappig artikel trouwens.
Dat is puur fatsoen.