GELIEFD MONSTER Hij stond te midden van druk pratende buurtbewoners en twee politieagenten. De agenten waren opgeroepen, omdat hij al weken bedelend voor de snackbar verbleef. Hij was uit huis gezet door mensen die dachten een pupje op de kop te hebben getikt. Maar hij groeide uit tot een reus die in dat woninkje in de Willem Sc...

OP WEG NAAR HET EINDE MET PITTIGE PINDAKAAS Hij ging hard achteruit. Spierziekte ALS kent geen mededogen. Bewegen ging niet meer. Zijn spraak werd snel minder. Hij lag in het dr. Sarphati-huis. Voor Amsterdammers heette het nog gewoon “De Roeterstraat”. Ze had een zwak voor hem. Dat heb je met patiënten, de één raakt je m...

FIETSEND GESTORVEN Toen ik Kelderman in de Giro zag zwoegen merkte ik dat ik mee zat te trappen. Dat deed mijn opa ook als ik als kleine jongen naast hem zat in het Olympisch Stadion. Tijdens de baankampioenschappen en als de Nederlandse Tour de France ploeg gehuldigd werd. Gebruind in hun kleurige wielerkleding stonden ze in gr...

ADEMNOOD. TOCH NIET DOOD (3 Ik ben nu patiënt en dat is geen pretje. Voor mij niet en voor anderen niet. En nog gediplomeerd hartpatiënt ook, dan sta je op de bovenste tree van de patiëntenladder. Het is werken. Als je dan ook nog hypochonder bent in Coronatijd kun je je borst wel droogmaken. Was ik voordien een aimabel man d...

VERVOLG. ADEMNOOD. TOCH NIET DOOD (2) Mijn bed wordt naar een stuk Niemandsland van het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis verreden na het ontslag op de hectische afdeling Spoedopname. Het testresultaat moet nog definitief uitwijzen of ik niet coronair besmet ben. Daarom kan ik niet op de afdeling cardiologie geplaatst worden, hoewel h...

ADEMNOOD. TOCH NIET DOOD (1) Ze stormden naar binnen. De witgele benen bijna in elkaar gevlochten. Beiden het gezicht totaal gemaskerd en bebrild. De een ontrolde de brancard en hief mij er naar adem happend op, drukte de zuurstofkap op mijn neus en stopte iets in mijn oor. De thermometer zou mijn vrouw later uitleggen. De ander...