Het is vandaag donderdag maar ik ga toch met de bus. Dat zit zo, ik moet in Amsterdam Noord zijn, bij de Tolhuistuin en dat is toch een beetje lastig met de auto. We brengen eerst Piep naar school en daarna fiets ik naar de bushalte, waar allerlei mensen zitten te wachten. Ik ga ook maar even zitten. Ah! Daar is de bus al. Ik he...

Vandaag ben ik een dagje in Amsterdam. Nu is dat niet zo bijzonder, want ik werk in Amsterdam en ik kom er bijna elke dag, maar vandaag is het anders. Ik ben op het Amsterdam City Event. Dat is een evenement rondom de grote vragen van de stad: groei, ruimte, maatschappelijke voorzieningen, onderwijs, auto’s etc. Laat ik beginn...

Het tweede deel in de serie van de Napolitaanse romans van Elena Ferrante is mogelijk nog mooier en spannender dan het eerste. Is het eerste al overrompelend in zijn beschrijvingen van de Napolitaanse arbeiderswijk waar het verhaal zijn wortels vindt, in het tweede deel wordt aanzienlijk veel tijd doorgebracht aan het strand en ...

Ik heb de deur al een tijdje in de gaten maar durf nog niet naar binnen. Wat zal er gebeuren? Ik wil weglopen, maar een hand duwt mij zachtjes terug. Ja, dat schiet natuurlijk ook niet op. Ik open de deur en ga naar binnen. Ik ben hier nog nooit geweest, maar het voelt onmiddellijk vertrouwd. Dat is vreemd, want ik zie bijna nik...

De meeste mensen weten het niet, maar ik hou niet van voetbal. Dat zou je misschien niet zeggen, want ik kijk er wel graag naar, maar dat is meer vanwege de spanning. Daar hou ik namelijk wel van. Hoe meer spanning, hoe beter de rust, zei mijn goede vader altijd, al kan verder niemand zich die uitspraak herinneren. Nu Nederland ...

Het is nog vroeg in de ochtend wanneer ik wakker word. Iedereen slaapt nog en zo stil als ik kan sluip ik naar beneden. ‘Papa!’ ‘Ja…’ ‘Wat ga je doen? Het is Vaderdag!’ ‘Ja, ik weet het, maar het is nog vroeg. Ik ga even m’n stukje doen. Maar zachtjes, we mogen mama niet wakker maken.’ ‘Maar als wij beneden...

Terwijl ik vanmorgen koffie zet, bedenk ik wat een prachtige afscheidsbijeenkomst het gisteren is. Wat een toverachtig mooie muziek, dat Kyrie uit de Petite Messe Solonelle. En wat doet Fleur het goed. Er mag geklapt worden en gelachen en gehuild. Er gaat een lichte golf van ontspanning door de kerk. Ze vertelt het ook zo rustig...

Het begint als een mooie, rustige dag. De zon is er bij en ze lijkt wel verliefd op de tuin, en dan lonkt ook nog het weekend. We hebben een borrel ter viering van de verjaardag van een vriendinnetje van Piep en het begint ook rustig, in de stijl van de dag, maar het wordt steeds gezelliger en wij ouders en ouderen hebben het go...

Wanneer ik vanmorgen koffie zet bedenk ik dat ik het meeste hou van gewone dagen. Veel meer dan van kerst, klaas en koningsdag. Hetzelfde geldt eigenlijk voor mensen. ‘God houdt het meest van gewone mensen’, zei Abraham Lincoln ooit, ‘daar heeft Hij het meeste van gemaakt.’ Ik ben het daar wel mee eens en vind het een mo...